"Oh, I'd be gay for you, my sweetpea." She said in a sweet tone at sinandal pa ang ulo sa balikat ni Ade.
What the hell am I doing here? Tanginang Sweetpea. Matamis ba ang ihi?
"Hello, Iris. Call me Audry or whatever you want, I might call you Everette. Yeah, I know you. Who wouldn't? You're the SSC President." Nakangiting pagpapakilala ulit ni Audry at inilahad ng kamay n'ya sa harap ko.
Labag man sa loob kong tanggapin ang kamay n'ya, nakipagshakehands pa rin ako.
"Iris." 'Yan na lamang ang nasabi ko bago umalis sa harap nila.
Hindi naman ako pinigilan ni Ade kaya bahala s'ya sa buhay n'ya.
Pake ko ba kung bagay sila? Edi magsama sila. Leche!
END OF FLASHBACK
"Eve, anak?" Marahang katok ang nagpabalik sa akin mula sa pagkatulala.
Bumangon ako para pagbuksan si mommy na kanina pa pala kumakatok sa pintuan ko.
"Mom?"
"Someone left if outside. Nakita lang ng daddy mo pagdating n'ya. Nakapangalan sa'yo kaya we didn't bother to open it." Sabi nito at ibinigay sa akin ang isang envelope.
It's a bright yellow scented envelop na may crescent moon sa gitna.
"Nakita n'yo po ba kung kanino galing?" Tanong ko. I'm hopeful na kilala nila ang nag-iwan ng envelop na 'to.
This is not the same note from Rye. Baka ibang tao nanaman 'to.
"No, anak. Basahin mo nalang para malaman mo, okay? Bumaba kana maya maya, magdidinner tayo." Bilin ni mommy bago nagpaalam sa akin.
Bumalik ako sa pagkakaupo sa kama ko at inamoy ang envelop. Sobrang bango at sobrang pamilyar ng amoy nito sa akin.
This scent always lingers in my nose when this someone is around. I don't wanna assume, dahil baka masabihan ako na assumera.
I stared at the crescent moon on the envelop and unconsciously smile.
Moon always bring me calmness.
Dahan dahan kong binuksan ang envelop, so much carefulness na ayaw kong mapunit ito ng kahit kaunti. Parang ang valuable lang ng appearance ng envelop sa akin.
The moment I opened the envelop, my heart pound in so much excitement.
It's been a while since I received letters from Rye.
Yes, it's from Rye. Ang kaibahan lang, nakaenvelop ang letter n'ya ngayon. It's still the same note I receive from day 1.
My heart is pounding hard as I slowly begin to open Rye's letter.
And to my surprise, it's not a letter but a poem.
Iris Everette De Luna
This may sound crazy
But your name resembles beauty
Beauty of everlasting
Iris Everette De Luna
Iris means rainbow,
Your luminary beauty
Hold so much grace and elegancy,
You appear after choas of drops
Unbreakable winds
And falling leaves
Eve,
Just as much as I love your luminance,
The appearance of dusk
reminds me of you
Shades of rainbow are like evening skies,
It's always you
De Lune,
Your evening skies are your home
And as the sweet moonlit night
is as peaceful as you,
I love staring at you from afar
As the rainbow ends,
Dusk covers the blue skies
For the moon to be shown
And that is you, Iris Everette
My bittersweet luminance.
-Rye
Bawat linya, parang nahihirapan akong huminga at makapagisip dahil sa pakiramdaman na parang lumulutang ako sa mga ulap.
Bawat salita, damang dama ko ang bawat salitang binibitawan n'ya na parang nanunuot ito sa buong katawan ko.
Kasabay ng paghalintulad n'ya sa pangalan ko, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko sa mga oras na 'to.
Rye is such a gift from above.
Rye's words are fit for every line, for every feeling, for every emotions, and for everything.
My stomach is in total crampness as I felt the butterflies inside. Parang sobra sobra na ata 'tong naffeel ko sa taong 'to.
Rye is still anonymous, but I'm feeling that Rye is someone...
"Anak? Kakain na tayo." Nakangiti akong bumangon sa kama at itinago ang poem na ibinigay ni Rye sa akin sa loob ng drawer ko.
Rye's letters are there. Sa lahat ng suitors ko, si Rye lang ang may kakayahang gawin sa akin ang mga 'to.
"Okay, mom. Bababa na po ako." I replied at dali daling nag ayos.
Nagbihis muna ako ng pambahay bago ako bumaba sa hapag.
"Look, mom, our baby look so happy. Is it because of Cal?" May panunuksong bungad ni daddy sa akin noong makarating ako sa dining.
Tumawa naman si mommy dahil sa naging reaksyon ko. Nakita kasi nitong napasimangot ako bigla.
Cal is still in Hongkong at hindi ko alam kung kailan ang balik n'ya.
"Why, honey? May problema ba kayo ni Cal?" Tanong ni dad sa akin.
Umiling ako at kumuha ng rice at ulam.
"Kanino galing ang envelop, anak?" Tanong ni mommy at sumubo.
Napakagat-labi nanaman ako noong maalala ko ang poem ni Rye.
"Well..." Sabi ko at namula.
"Oh, no..." Sabi ni dad kaya napatingin ako sakan'ya.
"What?" Tanong ko.
He smiled and shake his head.
"So, anong laman ng sulat?" Tanong nanaman ni mommy.
Mas excited pa 'to kesa sa akin.
"It's a poem." Sagot ko na ikinatahimik nilang dalawa.
"A poem about my name." Nakangiting dugtong ko.
Hindi ko pa naiwasang kagatin muli ang pang-ibabang labi ko at umiling iling habang nakayuko para itago ang nararamdaman kong kilig sa mga magulang ko.
"About your name?" Mommy asked in curiosity.
Inangat ko ang mukha ko at sumubo. I don't wanna give them idea kung ano ang laman ng letter. Just my name.
"Yeah." Tipid na sagot ko matapos nguyain ang pagkain at pinunasan ang labi.
"Kaya ba ang saya mo kanina pagbaba dahil doon?" Nakangiting tanong ni mommy.
Tumango ako sakan'ya at sumubo. Parang hindi at ako magsasawa kakakain sa mga luto ni mommy. Especially kapag ang favorite ko ba ang mga niluluto n'ya.
"So, hindi si Cal?" Tanong ni dad.
Umiling ako at uminom ng tubig.
"Oh." Sabay nilang sabi at kumain nalang din.
Mom, dad, Cal is not fond of letters and poems. So basically, it's not him.
___
Forda last update for today. Hehe
A/N: Everything written in this chapter was made 2 hours ago. Please, excuse my errors and sabaw writings. Hehe Thankies. 💛
CHAPTER 10
Magsimula sa umpisa
