Αντε πάλι..

"κολλητοί"

Μπήκα στο δωμάτιο "μου" και από πισω μου ακολουθησε αυτός.

 
-Γτ δεν μου είπες ότι συνέβει κατι τόσο σημαντικό? Μου χες υποσχεθεί ότι δεν θα κρατάς μυστικά από εμένα, ειπε ο Φίλιππος
-αρχικά το ότι βρεθήκαμε τοσο κοντά σε τόσο λίγο διάστημα και έχουμε χημεία δεν σημαίνει ότι θα σου λέω και τα παντα γιατί ειναι δικαίωμα μου να μην θελω. αν και θέλω να σου λέω ό,τι συμβαίνει στη ζωή μου αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση εσυ ήσουν αυτός που μου θυμωσε χωρίς λόγο και δεν μ'αφησες να του πω τι συνέβη. Θες να είμαι εκεί όταν με χρειάζεσαι αλλά εσυ δεν μπορείς να είσαι εκεί για εμενα... Δεν μπορείς να θυμώνεις και από πανω ενω εγώ σέβομαι ότι δεν θές να μοιραστείς το μυστικό σου μαζί μου παρά τα όσα σου εμπιστεύτηκα. Ειναι double standard ρε Φίλιππε.. Ή και οι δυο ή κανένας. Αν το κάνεις όλο αυτό επειδή θα μείνω σπίτι σου μπορώ να φύγω, δε θέλω να είμαι βάρος!
-ΕΛΙΖΑ! ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ!!! Φυσικά και δεν έχω προβλημα που μένεις στο σπίτι μου, ίσα ίσα πιστευω οτι θα μου κάνει πολυ καλό. Εισαι από τα άτομα που μπορώ να εμπιστευτώ και να είμαι ο εαυτός μου αλλά το συγκεκριμένο δε λέγεται. Φοβάμαι ότι αν το μάθεις δε θα με ξανακοιταξεις με τον ίδιο τρόπο...και δεν θέλω να σε χάσω...
Τα μάτια του είχαν γεμισει δάκρυα και πραγματικά μου σπαραζαν την καρδιά..
-ελα κάτσε. Θα μου μιλήσεις όταν εσυ θες...

Κάτσαμε στο κρεβάτι και απλά τον είχα αγκαλιά και προσπαθουσα να τον ηρεμησω. Μέχρι που έσπασε την σιωπή του.

 
- Έχει να κάνει με έναν από τους πατριους μου. Μια μέρα απλά γυρισε τόσο μεθυσμένος και βρήκε την ευκαιρία να βγάλει τα νευρα του πανω μου, επειδη ήμουν αδυναμος τότε.. Ήμουν μικρός. Δε μπόρεσα. (Τα μάτια του πλημμυρισαν με δάκρυα και η φωνή του ήταν τόσο αδυναμη και ευθραυστη) Δεν μπόρεσα να προστατευτω. Δεν την προστατευσα..

Δεν ήξερα τι να πω... Τον άφησα να εκτονωθεί, έκλαψε μέχρι που αποκοιμήθηκε...