The secrets of my father//ft.bankzitters/Matthy

~ Deel 15 ~

*Ik lig al een tijdje met Zayne op het picknick kleed kijkend naar de lucht het is lekker rustig en stil, totdat Zayne de stilte verbreekt. Fem, waarom mag ik je achternaam niet weten? <Zayne> 'Euh ik wil het nog even geheim houden, het is moeilijk. Voor mij dan.' Oh eh oké. <Zayne> *Zo liggen we weer een tijdje in stilte, als ik opeens wel heel bekende stemmen hoor. Ik ga recht op zitten en kijk achterom, gelukkig dat Zayne een plek heeft gekozen omringd door Struiken en een paar bomen maar als je staat kun je diegene wel degelijk zien. Ik kijk een beetje over de struiken heen en zie daar Mijn vader, Robbie, Milo, Koen en Raoul lopen. Oh shit shit shit, ik zie Mijn vader mijn kant op kijken en ik duik snel weg. Hey wat is er? <Zayne> 'Uh nee eh niks hoor.' *Zayne kijkt me nog even vragend aan maar gaat dan weer terug zitten staren naar de lucht. Ik ga maar weer naast Zayne liggen en mijn ogen vallen bijna dicht. FEMME WIE IS DEZE JONGEN! <Matthy> 'JEZUS PAP JE LAAT ME SCHRIKKEN!' Oh eh ik ben Zayne Harmans, aangenaam en u bent? <Zayne> *natuurlijk moet Zayne weer netjes en beleefd doen Hmpf, ik neem het hem niet kwalijk hoor maar dit is niet zo'n goed moment. W-wat, Ehh Matthyas aangenaam kennis te maken. <Matthy> *Ik kijk met een hoopvolle blik richting Raoul, maar die zit de jongen goed te bestuderen. U moet de vader van Femme zijn toch? Ze heeft veel over haar Familie verteld, maar ze doet een beetje mysterieus over haar achternaam. Maar dat maakt me niet uit ik hou wel van een beetje mysterieus. <Zayne> eh Ehum ja ik ben haar vader en jou vader heet? <Matthy> 'PAP!' Oh het geeft niet hoor, ik heb nooit iets verteld over mijn ouders en jij wel dus dan is het toch even goed als ik iets over Hun vertel? <Zayne> 'Jaja oké.' *ik rol met mijn ogen.* Nou mijn vader is Hydrus Harmans en mijn moeder die eh is weggelopen. <Zayne> *Iedereen kijkt hem geschokt aan behalve Raoul en Zayne merkt het. Uh heb ik iets verkeerds gezegd? <Zayne> eh nee nee we vinden het gewoon heel erg dat je moeder is weggelopen. <ROBBIE> Tja het is wat het is. Ik kan het niet terugdraaien. <Zayne> Nou wij laten jullie wel weer met rust en ik zie jou zo weer thuis Fem! <Matthy> 'Jaja, ga nu maar.' *Mijn vader werpt nog een blik op me maar loopt dan toch weer verder met de jongens achter hem aan. Als ze uit het zicht zijn draai ik me weer om naar Zayne. 'Nou dat was ongemakkelijk.' Ja zeg dat wel ja. *en gaat weer op het kleedje liggen, niet lang daarna ga ik ook liggen, maar net dat ik lekker lig gaat Zayne zijn telefoon af. Oh eh hoi pap, wat is er? .... Ja oke ik kom eraan. *Hij sluit zijn telefoon af en kijkt me aan. Sorry Fem, ik moet naar huis. <Zayne> 'oh ja eh oke.' *We staan allebei op en ik help Zayne met het opruimen met de spullen, als we klaar zijn geven we elkaar een korte knuffel en zeggen we elkaar gedag. Nou nu moet ik absoluut zeker met mijn vader gaan praten over dit gedoe. Nu al geen zin in en loop het park uit.

Pff ik weet niet maar ik kan opeens echt gewoon niks meer bedenken, maar goed ik blijf hopelijk wel doorgaan.