The secrets of my father//ft.bankzitters/Matthy

Naar Rotterdam - Deel 4...

POV Femme:

*Het is de volgende dag en ik zit al in de auto op weg naar Soesterberg ofzo geen idee. Na een tijdje zijn we er en komen aan bij een groot huis, ik zou het wel Villa hebben genoemd maar zo groot is het ook weer niet. Ik stap de auto uit en zeg gedag tegen mijn vader, dan loop ik naar de voordeur toe en bel aan. Een blonde vrouw doet open. Kan ik je ergens mee helpen? <myron> 'euh ja ik euh, woont hier toevallig Enzo Knol?' Ja, waarom? <Myron> 'ik wil iets aan hem vragen.' Sorry maar Enzo heeft nu geen tijd voor fans en zeker niet als ze hier gaan aanbellen. <Myron> SCHAT WAT IS ER. <Enzo> ER STAAT HIER EEN MEISJE VOOR DE DEUR DIE IETS WILT VRAGEN AAN JOU. <Myron> *En niet veel later staat ook Enzo bij de deuropening. Nou zeg het maar. <Enzo> 'Kent u toevallig Fae Knol?' *Ik zie Enzo's gezicht verstijven. Eh ja maar hoe weet je haar naam? <Enzo> 'Ze ze is mijn moeder..' Dus dan ben jij mijn nichtje? <Enzo> 'Ja denk het.' Oh jesus jij lijkt zo erg op je moeder, dat ik het nu pas zie. Kom binnen. <Enzo> *Ik loop het huis binnen, het is mega. Ik volg Enzo maar gewoon, we lopen naar de woonkamer toe. Ga maar zitten hoor <Enzo> *ik doe wat hij zegt en ga op de bank zitten. Zo wat brengt jou hier? <Enzo> 'ik heb dus een vraag over mijn moeder, weet jij hoe ze is overleden?' Eerlijk gezegd niet nee, mensen zeggen dat het door een auto- ongeluk is overleden. Dus dat geloof ik maar. <Enzo> 'hm oke dan, ik heb nog een vraag. Kun je mij naar Rotterdam brengen?' Eh ja tuurlijk! Ik heb toch niks te doen, maar waarom eigenlijk? <Enzo> 'Ik wil iets onderzoeken daar, wat gaat over m'n moeder en aangezien jij ook niet weet hoe ze is overleden kun je meegaan.' Alright ik heb wel zin in wat avontuur. <Enzo>

>>>>>>>tijdskip (aangekomen in Rotterdam)

*Zo we staan nu voor het bos, het ziet er wel een beetje eng uit maar we moeten erin. Eh waarom gaan we het bos in? <Enzo> *ik laat hem de tekening zien. Oh dus die tekening verwijst ons naar hier? <Enzo> 'Volg me maar gewoon.' Ik zeg je eerlijk, je lijkt echt op je moeder. Qua gedrag dan. <Enzo> 'Zeggen ze vaker.' *We lopen dieper het bos in totdat het voetpad stopt. Zijn we wel goed aan het lopen? want ik zie hier helemaal niks. <Enzo> 'Niet zo zeiken jij.' He! je kent me pas een uur ofzo en je bent nu al boos op mij. <Enzo> *Ik kijk wat rond en zie dan een heuvel een beetje uitsteken achter de grote, hoge struiken aan de rechterkant. 'HIER!' *Ik ren ernaartoe en kom aan bij een soort van open vlakte met daarachter de heuvel met de deur. Ik kijk op de tekening en kijk nog eens goed rond, dit is het echt. Alleen nu nog naar binnen zien te krijgen. WAJO WTF <Enzo> Wat is dit allemaal? <myron> 'Stel geen vragen en help me met het zoeken van een soort ding waar je een code in kan typen.' Ja kapitein. <Enzo> 'EN DIT IS GEEN GRAP!' oke oke rustig. <Enzo> *Na uren zoeken heb ik het eindelijk gevonden, het is vast gemaakt in de boom. Ik typ de code in: 4595. Dan begint de deur te schuiven, het is open! 'JONGENS KOM!' *We rennen naar binnen, net op tijd want de deur gaat net dicht. Het is heel donker en best griezelig, we lopen de trap af en komen dan in een nog donkerdere gang. We blijven maar lopen, we zien ook helemaal niks het lijkt wel niet te eindigen. Na een tijdje knal ik tegen iets aan. Het lijkt wel een deur, ik zoek de deurklink en duw de klink naar beneden. Ik maak het open, 'OMG'

jaajjjj 4de deeeelllll