Basketbol Takımı <Jirose> (TAMAMLANDI)

30 Final🏀

Hr" Dayııığ ne yapıyorsunuz siz burada? "

Jm" Harin hadi dayıcım sen içeri git geliyoruz bizde. "

Hr" İyi tamam. "

Zıplaya zıplaya içeri gittiği zaman Jimine kötü kötü baktım.

Rs" Ben sana demiştim demi. "

Jm" Senin yanakların mı kızardı? "

İmalı imalı konuştuğu zaman ellerim yanaklarıma gitti.

Rs" Sen tam bir pisliksin ya. "

Diyip mutfaktan çıktım içeri böyle nasıl girecektim.

Jm" Lavabo yukarıda. "

Hain ya. Küs bir tavırla yukarı çıktım. Hangi kapıydı acaba?

Herhangi bir kapıyı açtım ve içeri girdim. Kokusundan tanımıştım bu oda Jiminindi. Her yeri mas maviydi. Yatağı, duvarı, perdeleri, aklınıza gelebilecek her şey. Fakat tek renk değildi mavinin her tonu vardı.

Kapıya baktım kimse yoktu biraz gezinsem ne olurdu ki? Çalışma masasının yanına gittim. Bilgisayarının yanında çerçeveli bir fotoğraf vardı. Elime aldım.

Bu Jiminin küçüklüğü fakat yanında bir adam daha vardı. Jimin ile hiç alakası yoktu ama Min-Soo ablaya çok benziyordu.

Sanırım babasıydı. Anlayınca yüzümde istemsizce bir gülümseme oldu.

Jimin ile ilgili ilk bilgim, daha doğrusu ilk defa küçüklüğünü görüyordum. Sanırım.

Kapı tıklatıldı ve o tarafa döndüm. Jiminin annesini beklemiyordum. Panikle fotoğrafı yerine koydum.

Jw" Sakin ol tatlım, seni korkutmak istememiştim. "

Rs" Korkutmadınız zaten. "

Bana yaklaştı ve koyduğum fotoğrafı eline alıp uzun uzun okşayarak baktı.

Jw" Burda Jimine yavru bir köpek almıştık. O günü hiç unutmam, Jimin o gece çok hastalanmıştı ne yaptıysam ateşini düşüremedim. "

Jw" Mecbur hastahaneye götürdük. Serum falan takıldı ama gidene kadar, köpeğim, köpeğim diye sayıklıyordu. "

Gülümsedim. Jiminin küçüklüğü gelince aklıma yanaklarını ısırmak istiyordum.

Jw" Babası sabah elinde bir köpekle gelince Jiminin hastalığı uçup gitti. Bütün  gün köpekle koşturdu. Sonra da bahçenin bir köşesinde köpeği ile uyurken bulduk. "

İkimizde bu duruma güldük.

Rs" Onu özlüyor olmalısınız. "

Jiminin babasından bahsetmiştim. Zeki bir kadın olduğu için kimden söz ettiğimi anlamıştı.

Jw" Tabikide o benim kocam güzelim. Biz çok zor evlendik, onun ailesi beni sevmezdi. Benim ailem onların ailesine göre değilmiş. "

Jiminin yatağına oturup karşılıklı konuşuyorduk. Hayat hikayeleri dinlemeyi çok severdim.

Jw" Bir gün Kang-Dae beni aradı ve hazırlanmamı söyledi. Beni kaçıracağını ve 0 dan başlayacağımızı söyledi. Bende kabul ettim ve Seul'e geldik. "

Rs" Sizin aileniz peki? Onlarla hiç konuşmadınızmı? "

Jw" Babam da bu evliliğe karşıydı ama annem her zaman arkamızdaydı. "

Bu kadının kesinlikle aşka saygısı çok büyüktü.

Elimin üstüne elini koydu.

Jw" Yani demem o ki güzel kızım, Siz asla ayrılmayın. Sevginiz iki adımlık olmasın. "