ပြန်လည်ရှင်သန်ခွင့်ရတဲ့ ဖုဘလော့ဂါလေးရဲ့ ချက်မယ်ပြုတ်မယ် အစီအစဥ်

၄၈

အပိုင္း ၄၈

ယြမ့္ထန္းက ေဘးတြင္လွဲလ်က္ လက္ေမာင္းမ်ားကို ႏွိပ္နယ္ကာ ပင္ပန္းေနၾကေသာ လူအုပ္ကိုျမင္ခ်ိန္တြင္ သူတို႔အတြက္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ခ်က္ျပဳတ္ေပးရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ သို႔ရာတြင္ မီးဖိုခန္းအတြင္းရွိ ပါဝင္ပစၥည္းမ်ားအားလုံးက ကုန္လုနီးပါးျဖစ္ေနေလၿပီ။ အခ်ိန္အတန္ၾကာ ရွာေဖြၿပီးေနာက္တြင္ ၾကက္တစ္ေကာင္ကိုသာ ရွာေတြ႕လိုက္သည္။ သို႔ရာတြင္ အာလူး၊ မုန္လာဥ၊ ၾကက္သြန္နီႏွင့္အျခားေသာအ႐ြက္မ်ားက ပမာဏမ်ားစြာရွိေနေသး၏။ အခ်ိန္အတန္ၾကာ ေတြးေတာၿပီးေနာက္တြင္ ယြမ့္ထန္းက ၾကက္သားအာလူး ထမင္းကိုသာ ထမင္းေပါင္းအိုးႏွင့္ခ်က္လိုက္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
ဒယ္ျပားကို အပူေပးၿပီးေနာက္တြင္ ယြမ့္ထန္းက ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားေသာ ၾကက္သားႏွင့္ခုတ္သင္ထားသည့္ ၾကက္သြန္တို႔ကိုထည့္ကာ ေရာေမႊလိုက္သည္။ ၾကက္သားက အေရာင္ေျပာင္းလာခ်ိန္တြင္ သူက ပဲငံျပာရည္၊ ဆားႏွင့္သၾကားကို ထည့္ကာ အရသာခတ္၏။ ဒယ္ျပားကို တစ္ဖက္ျခမ္းဖယ္ထားၿပီးေနာက္တြင္ အာလူး၊ မုန္လာဥနီႏွင့္ဆန္တို႔ကို ေရေဆးသည္။ သူက ပါဝင္ပစၥည္းမ်ားအားလုံးကို ေရာႏွောေမႊကာခ်က္၏။ မီးပိတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ အရာအားလုံးကို ထမင္းေပါင္းအိုးထဲသို႔ ေလာင္းထည့္ကာ ခ်က္လိုက္သည္။
၁၅ မိနစ္ခန႔္ၾကာၿပီးေနာက္တြင္ ၾကက္သားအာလူးထမင္းက အဆင္သင့္ျဖစ္သြား သည္။ ထမင္းခ်က္ၿပီးခ်ိန္တြင္ ယြမ့္ထန္းက ၁၀ မိနစ္ခန႔္အထိ ႏွပ္ထားလိုက္ေသး၏။ သို႔မွသာလွ်င္ ၾကက္သား၏ ႏူးညံ့မႈကို အာမခံနိုင္ၿပီး ဆန္ကလည္း အရသာမ်ားကို စုပ္ယူနိုင္စြမ္းရွိေပလိမ့္မည္။
ဝမ္ကြၽမ္းႏွင့္အျခားသူမ်ားက စူးရွစြာၾကည့္ေနၾက၏။ ထမင္းေပါင္းအိုးကို ဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ သူတို႔က သေရက်လာၾကေတာ့သည္။ ထိုၾကက္သားအာလူးထမင္း ရနံ႕က အလြန္ေကာင္းလြန္း၏။
ဝမ္က်ယ့္ယန္က ပန္းကန္လုံးယူကာ ထမင္းမ်ားခပ္ထည့္ရန္ပင္ မေစာင့္နိုင္ေတာ့ေခ်။ သူက ေနာက္ဆုံးတြင္ ထမင္းအရသာကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ၿပီးေသာအခါ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာျဖင့္ မ်က္လုံးကို မွိတ္လိုက္သည္။ ထမင္းေပါင္းအိုးထဲသို႔ ၾကက္သားကို ထည့္ခ်က္ထားသည့္အတြက္ ထိုအသားက ႏူးညံ့ကာအရသာကလည္း အလြန္ရွိေနသည္။ ထမင္းကလည္း ၾကက္သားႏွင့္အ႐ြက္မ်ားမွ အရသာမ်ားကို စုပ္ယူထားသည့္အတြက္ အလြန္အရသာရွိေနျပန္၏။ စားေနရင္းႏွင့္ပင္ ဆက္တိုက္စားခ်င္စိတ္ကို ျဖစ္လာေစေလသည္။
ယြမ့္ထန္းက ၾကက္သားအာလူးထမင္းမွ ေဝစုႏွစ္ခုကို ခြဲလိုက္သည္။ တစ္ခုက သူ႕အတြက္ျဖစ္ၿပီး အျခားတစ္ခုက ေဟာ္ယြန္ခ်န္းအတြက္ျဖစ္သည္။ ထမင္းစားခန္းမအတြင္းတြင္ ေျပးလႊားေနေသာ စီနီယာအရာရွိမ်ားမရွိၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဟာ္ယြန္ခ်န္းက မစားရေလာကေသးေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက ဝမ္ကြၽမ္းႏွင့္ အျခားလူမ်ားကိုသာ သူတို႔၏အစားအေသာက္မ်ားကို စားေသာက္ၿပီးေနာက္ နားေနခိုင္းလ်က္ သူကမူ ေဟာ္ယြန္ခ်န္း၏႐ုံးခန္းအတြင္းသို႔ ထမင္းဘူးမ်ားကိုကိုင္ကာ ထြက္သြားလိုက္သည္။
ယခုတေလာ ယြမ္ထန္းက အလြန္ေက်ာ္ၾကားေနသည္။ သူ၏အႀကံေပးဟူသည့္အဆင့္အတန္းကို ေဟာ္ယြန္ခ်န္းက ထပ္ျဖည့္ေပးထားသည့္အခါ စစ္တပ္အေဆာက္အဦအတြင္းတြင္ ဆႏၵရွိသလို သြားလာနိုင္စြမ္းရွိလာခဲ့၏။ အရာရွိမ်ားက သူ႕ကို မွတ္မိၾကေသာအခါ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ႏႈတ္ဆက္လာၾကၿပီး မွန္ကန္သည့္လမ္းေၾကာင္းကို ၫႊန္ျပၾကသည္။
သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ ေဟာ္ယြန္ခ်န္း၏႐ုံးခန္းအျပင္ဘက္သို႔ ေရာက္သြား၏။ သူက တံခါးကို ႏွစ္ခ်က္အသာေခါက္လိုက္ခ်ိန္တြင္ အထဲမွ နက္ရွိုင္းေသာ္လည္း တိုးလ်ေနသည့္ေလသံက ထြက္လာ၏။
ဝင္လာခဲ့ပါ
ယြမ့္ထန္းက တံခါးကို ဖြင့္ၿပီးဝင္သြားလိုက္သည္။ ေဟာ္ယြန္ခ်န္းက အလုပ္မ်ားေနသည့္အတြက္ ေခါင္းေမာ့မၾကည့္နိုင္ခဲ့ေပ။ လြန္ခဲ့ေသာ ရက္အနည္းငယ္အတြင္း ေဟာ္ယြန္ခ်န္းက စတားနက္ေဝါ့ေပၚမွ ကိစၥမ်ားကို ယြမ့္ထန္းကို ကူညီရင္းျဖင့္ အလုပ္မ်ားေနခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း ကိုယ္ပိုင္႐ုံးကိစၥမ်ား ရွိေနေသးသည့္အျပင္ ထမင္းစားခန္းမတြင္လည္း ကူညီေပးရျပန္၏။ ထိုသို႔ျဖင့္ သူ႕တြင္ အလုပ္မ်ားပုံေနေလၿပီ။ သူ ေန႕လည္စာပင္ အခ်ိန္မွီ မနားနိုင္ခဲ့ေပ။ သူ၏႐ုံးခန္းအတြင္းတြင္ပင္ အခ်ိန္ကုန္လုပ္ေနခဲ့ရ၏။
ယြမ့္ထန္းကလည္း သူကသာ ထမင္းလာမပို႔လွ်င္ ေဟာ္ယြန္ခ်န္းက အားျဖည့္ေဆးရည္မ်ားကိုသာ ေသာက္ေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိေနခဲ့သည္။ ေဟာ္ယြန္ခ်န္းက လီခိုင္ႏွင့္အျခားသူမ်ားကဲ့သို႔ လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ား တင္ျပရန္ေရာက္လာခဲ့သည္ဟု ထင္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္အတန္ၾကာသည္အထိ မည္သည့္တုန႔္ျပန္မႈမွ မရွိေသာအခါ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ မေမွ်ာ္လင့္ထားစြာပင္ ယြမ့္ထန္းက သူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ေနေၾကာင္းျမင္လိုက္ရ၏။
ယြမ့္ထန္း ဘာလို႔ ဒီေနရာကိုေရာက္လာတာလဲ၊ ထမင္းစားခန္းမွာ တစ္ခုခုျဖစ္လို႔လား
ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလုံးက ထမင္းစားခန္းမက ကိစၥေတြအားလုံးၿပီးသြားၿပီ၊ အခုက ကြၽန္ေတာ္ ခ်န္းေကာအတြက္ ထမင္းလာပို႔တာပါ
သူက ထမင္းဘူးကို ထုတ္လိုက္ၿပီး စားပြဲေပၚသို႔တင္လိုက္သည္။ သူက ထမင္းဘူးႏွစ္ဘူးလုံးကို ဖြင့္လိုက္ကာေျပာ၏။
ဘာလို႔ ခဏေလာက္နားၿပီး အတူမစားတာလဲ
ေကာင္းၿပီ
ယြမ့္ထန္းကလည္း ထမင္း၏ေမြးရနံ႕ကိုရကတည္းက ဆာေလာင္လာသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ သူက ေျပာသည္။
ေမႊးလိုက္တာ
သူက စားပြဲေပၚတြင္ ဖိုင္မ်ားကိုစီကာ ေဘးတစ္ဖက္သို႔ ပို႔လိုက္ၿပီးေနာက္ ယြမ့္ထန္း၏အေရွ႕တြင္ လာထိုင္ကာစားသည္။
ႏွစ္ေယာက္လုံးက စားေသာက္ရင္း စကားေျပာေနၾက၏။ ယြမ့္ထန္းက သူ႕ကို ကန္တင္းအတြက္ အစီအစဥ္မ်ားအေၾကာင္းကို ေျပာျပသည္။ သူက ဉာဏ္ရည္ျမင့္စက္႐ုပ္မ်ားျဖင့္ ခ်က္ျပဳတ္ခ်င္ေၾကာင္းေျပာေသာအခါ ေဟာ္ယြန္ခ်န္းက သေဘာတူလိုက္၏။
ဉာဏ္ရည္ျမင့္စက္႐ုပ္ေတြ မလုံေလာက္လို႔လား၊ မဟုတ္ရင္ ကို ေနာက္ထပ္တစ္သုတ္ ထပ္မွာလိုက္လို႔ရတယ္
အင္း အေရအတြက္ တစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ကေတာ့ လုံေလာက္ေလာက္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ပန္းကန္အေရအတြက္ေတြ၊ ဗန္းအေရအတြက္ေတြနဲ႕ ပန္းကန္လုံး အေရအတြက္ေတြလည္း တိုးျမႇင့္ဖို႔လိုအပ္တယ္
ထမင္းစားခန္းမကို တရားဝင္ဖြင့္လိုက္လွ်င္ ေရာက္လာမည့္အေရအတြက္ကို ေတြးၾကည့္ၿပီးေနာက္တြင္ ယြမ့္ထန္းက လုပ္သားအင္အားမ်ားစြာ လိုအပ္ေၾကာင္း ေတြးလိုက္မိျပန္သည္။
ျပႆနာမရွိဘူး
ေဟာ္ယြန္ခ်န္းက ကတိေပးသည္။
အာ ဒါနဲ႕
ဟင္
ေဟာ့ေပါ့  မင္း ေျပာတဲ့ေဟာ့ေပါ့ကို ဘယ္ေတာ့လုပ္မွာလဲ
ဖူး
ယြမ့္ထန္းက ခပ္တိုးတိုးရယ္သည္။ သူက သိပ္မၾကာခင္ကမွ ေဟာ့ေပါ့အေၾကာင္းကို ရည္ၫႊန္းခဲ့ေသာ္လည္း မေမွ်ာ္လင့္ထားစြာပင္ ထိုအခ်က္ ေဟာ္ယြန္ခ်န္း၏စိတ္ထဲ ႀကီးစိုးေနခဲ့သည္။
ခ်န္းေကာစားခ်င္ရင္ ဒီညပဲ လုပ္လိုက္လို႔ရတယ္၊ ဒီည အားတယ္မဟုတ္လား
တစ္ဖက္က ထိုသို႔ေျပာလာသည့္အခါ ေဟာ္ယြန္ခ်န္း၏မ်က္ႏွာက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေတာက္ပသြား၏။
အင္း ဒါေပမယ့္ ကို အလုပ္ဆင္းဖို႔အခ်ိန္ေတာ့ၾကာအုံးမယ္
ကိစၥမရွိပါဘူး၊ ခ်န္းေကာက အလုပ္လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္က ဒီမွာေစာင့္ေနလိုက္မယ္
ယြမ့္ထန္းက ထမင္းဘူးမ်ားသယ္သည္။
ကြၽန္ေတာ္ အစ္ကိုႀကီးေဟာ္ကို ဖုန္းေခၚရအုံးမယ္
ဘာလို႔ ကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲ
ေဟာ္ယြန္ခ်န္းက စကားကိုရပ္သည္။ သူက မတ္တပ္ထရပ္ၿပီး ေျခႏွစ္လွမ္းခန႔္ ေရွ႕တိုးကာ စာအုပ္စင္ထဲမွ စစ္ပြဲဆိုသည့္စာအုပ္ကိုထုတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ယြမ့္ထန္းကိုေပးကာ ရွက္႐ြံ႕စြာေျပာလိုက္၏။
ကို႔ဆီမွာ အပန္းေျဖဖို႔စာအုပ္ေတြ မရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္၊ ဒါကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတယ္၊ မင္း ပ်င္းရင္ဖတ္ၾကည့္ပါလား
ယြမ့္ထန္းက စာအုပ္ကိုယူကာေျပာသည္။
ေကာင္းပါၿပီ
ေဟာ္ယြန္ခ်န္းက သူ၏အလုပ္စားပြဲသို႔ ျပန္သြားေၾကာင္းျမင္ေသာအခါ သူကလည္း စာအုပ္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။ စာအုပ္က အုတ္ခဲတစ္ခုစာထူသည္။ သူက အဖုံးကိုလွန္ၿပီးေနာက္တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ပါဝင္သည့္အေၾကာင္းအရာမ်ား၏ အမည္စာရင္းမ်ားကို ဦးစြာၾကည့္လိုက္၏။ ေဟာ္ယြန္ခ်န္း၏နာမည္ကလည္း အႀကံေပးမ်ားေနရာတြင္ ပါေနသည္။
စၾကာဝဠာတစ္ခုနဲ႕တစ္ခုၾကားက စစ္ပြဲသမိုင္းတဲ့လား
ဒါက အာကာသျပင္က ထြက္ခြာလာၿပီးေနာက္တြင္ သည္အင္ပါယာေခတ္မွ လူမ်ားႀကဳံေတြ႕ရသည့္ သမိုင္းေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႔က ရန္လိုေသာအင္အားစုမ်ားကို မည္သို႔ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေၾကာင္း၊ အခ်င္းခ်င္းပုန္ကန္မႈမ်ားကို မည္သို႔ေျဖရွင္းခဲ့ရေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ ေရးထားေသာဘာသာစကားကလည္း ေခ်ာေမြ႕ေလၿပီး ဖတ္ရလည္းေကာင္းသည္။ ပုံျပင္တစ္ပုဒ္ကဲ့သို႔ ေရးသားထားၿပီး ပုံမ်ားကိုပင္တြဲ၍ ေဖာ္ျပထားသည့္အတြက္ ဖတ္ရမခက္ခဲေခ်။
တိုက္ပြဲတစ္ခုအေၾကာင္းမ်ားကို ေဖာ္ျပထားၿပီးေက်ာ္ၾကားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားအေၾကာင္းကိုလည္း ေဖာ္ျပထားသည္။ ေနာက္ဆုံးအပိုဒ္ဆိုလွ်င္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္တိုက္ပြဲမ်ားအထိ ပါလာခဲ့ေသး၏။ ေဟာ္ယြန္ခ်န္း၏နာမည္ကလည္း မၾကာခဏေတြ႕လာရေလသည္။ သူ၏အမိန႔္ေပးဟန္ျဖစ္ေစ၊ သူ၏အမိန႔္ေပးပုံျဖစ္ေစ၊ သူ၏အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ တိုက္ပြဲမ်ားအေၾကာင္း ရွင္းျပဟန္ပင္ျဖစ္ေစ အားလုံးက လက္ရွိျမင္ေနရေသာသူႏွင့္ အလြန္ကြာျခား၏။ သူက အလြန္ထူးခြၽန္ကာေအးစက္ၿပီး စိတ္အတြင္းတြင္မူ အလြန္စိတ္အားထက္သန္ကာ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာသူျဖစ္ေၾကာင္း ယြမ့္ထန္းကလည္းသိသည္။ စာအုပ္ထဲတြင္ပါေသာ ေဟာ္ယြန္ခ်န္းမကူ ဉာဏ္ေကာင္းလြန္းၿပီး အားအင္အျပည့္ျဖင့္ရွိ၏။ ခ်ဥ္းကပ္ရန္ပင္ မရဲေလာက္ေအာင္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းၿပီး စစ္နတ္ဘုရားတစ္ပါးကဲ့သို႔ျဖစ္သည္။ အေရအတြက္ မည္မွ်ပင္မ်ားေစကာမူ သူက အနိုင္ယူနိုင္စြမ္းရွိ၏။ သူ၏ စစ္သမိုင္းမွတ္တမ္းအားလုံးတြင္ တိုက္ပြဲတစ္ခုမွ ရႈံးခဲ့ဖူးျခင္းမရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက မည္မွ်လုပ္နိုင္စြမ္းအားရွိၿပီး အင္အားႀကီးသန္မာေသာလူျဖစ္ေၾကာင္း သိသာေန၏။ ယြမ့္ထန္းက မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ အင္ပါယာတြင္ သူ၏ပရိတ္သတ္မ်ား မ်ားေနေၾကာင္း နားလည္သြားသည္။ သူက စကားေျပာရျခင္းကို မႏွစ္သက္ေသာ္လည္း သူ၏ငယ္႐ြယ္ကာ ခန႔္ညားေခ်ာေမာေသာ မာရွယ္ဟူသည့္ဂုဏ္ပုဒ္အျပင္ တိုက္ပြဲရာေက်ာ္ကို တိုက္ခိုက္ခဲ့ကာ ဆက္တိုက္အနိုင္ရရွိခဲ့ျခင္းကပင္ သူ၏ေသြးပူေသာ လူငယ္သဘာဝကို မီးေမာင္းထိုးျပသလိုျဖစ္ေနခဲ့၏။ စာအုပ္မွ ေဖာ္ျပခ်က္ကိုဖတ္႐ုံႏွင့္ပင္ ယြမ့္ထန္းက စိတ္လႈပ္ရွားလာေလသည္။ သူ မေနနိုင္ဘဲ ေဟာ္ယြန္ခ်န္းကိုေမာ့ၾကည့္ကာ သုံးသပ္ေနမိ၏။ ေဟာ္ယြန္ခ်န္းက လက္ထဲတြင္ လွ်ပ္စစ္ဖိုင္မ်ားကိုကိုင္ေနသည္။ အားလုံးက အဆင့္ျမင့္မားလွေသာ ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္းမ်ားျဖင့္ လုပ္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္႐ုံျဖင့္ပင္ ဒါက ပလပ္စတစ္စာ႐ြက္မ်ားႏွင့္တူသည္။ သို႔ေသာ္ လက္ထဲတြင္ကိုင္လိုက္သည့္အခါ သူ၏ေနာက္ခံကိုအတည္ျပဳၿပီးမွသာလွ်င္ အတြင္းမွ အခ်က္အလက္မ်ားကို ဖတ္ရႈနိုင္မည္ျဖစ္၏။ ထိုမွ်အထိ အဆင့္ျမင့္သည္။
သူက အေတြးနက္ေသာေၾကာင့္ ေဟာ္ယြန္ခ်န္း၏မ်က္ေမွာင္က က်ဳံ႕သထက္က်ဳံ႕လာသည္။ သူ၏အနက္ေရာင္မ်က္ေမွာင္မ်ားက ေအာက္ဖက္ရွိ မ်က္လုံးကို ဖိအားေပးလာခဲ့ၿပီး သူ၏မ်က္ဝန္းက အလြန္ထက္ရွကာ တစ္ေနရာတည္းကို အာ႐ုံစူးစိုက္မႈရွိသြား၏။ သူ၏ ေကာင္းမြန္ကာ သပ္ရပ္လြန္းသည့္လက္မ်ားက စာသားမ်ားကို ဆက္တိုက္လွန္ေလွာေနခဲ့သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ သူ၏စားပြဲေပၚမွ ဖိုင္မ်ားက ေလ်ာ့သထက္ေလ်ာ့လာခဲ့သည္။