"Kasi hiniling kita sa Kanya." Angel said while pointing above.
"Paano kung...Paano kung ibabalik na niya ang pakpak mo? And you'll be back from being invisible guardian angel watching me. You might be beside me but you can't hold me, that's sucks, my angel."
Her face softened and showed him a genuine smile.
"Marami ang pwedeng mangyari sa hinaharap pero sa kasalukuyan, tayo ang may hawak. Will you let yourself live in the future that's not yet happening? Or enjoy each second on the present taking all the chances or losing it for not taking the risk?"
She's indeed a guardian angel. Her words make sense, nakabibigay linaw sa isipan niya.
She's right. Maraming pwedeng mangyari sa hinaharap, puro walang kasiguraduhan, pero isa lang ang sigurado, may magagawa siya sa kasalukuyan.
Hay, okay lang naman sigurong magpauto muna, 'di ba? Hindi naman siguro ikakasira ng buhay niya.
Napabalik siya sa reyalidad ng ilapat ni Angel ang labi niya sa kanya. Unti-unti siyang napapikit at tumugon sa halik nito.
Itong guardian angel na 'to, ang hilig sa halik. Buti naman.
"I love you..." She muttered as their lips pull away.
Kakasabi nga lang slow down, eh.
"I'm not yet in love with you." He respond truthfully.
Napangiti naman ito at hindi naapektuhan sa sagot niya.
"You will fall in love with me, Heazen. I can't miss this chance. I've take the risk to be with you and I'll definitely make it worthy." Puno ng determinasyon sa boses nito.
"Tulad ng sabi mo dati, pinarusahan ka kasi hindi mo 'ko nabago. Matigas ang puso ko, Angel." He smirked.
"Kasing tigas ba nitong lumpiang tinatago mo?" She asked innocently and poke his hard on.
He growled like a wounded animal. Napaupo siya sa tabi nito at pinakpan ng unan ang hita niya.
"Don't poke my Lumpia. Mas lalo mong ginagalit." Sabi niya dito.
Ang sakit na sa puson!
"Paano ba 'yan nagagalit?" Usisa pa nito.
"Nandudura, angel baby."
"Huh?"
"Nevermind. Manood ka na lang ng TV at huwag mo muna akong kausapin." Pagsusungit niya habang kinakalma ang sarili.
"Uh, pwede bang umupo sa kandungan mo? Mas komportable kang upuan, Heazen."
Napapikit siya at napatingala.
Kung totoo mang anghel 'to, pakikuha na lang. O baka ako ang unang aakyat diyan.
"Come here." Mababang saad niya sabay tapik sa hita niya.
Umusod si Angel at inalis pa ang unan saka umupo ng patagilid at sinandal ang ulo nito sa balikat niya.
"Mukhang gumagalaw si Lumpia mo, Heazen." Angel commented.
Inusog niya ang balakang nito palayo sa kanyang galit na pagkalalaki pero nanatili pa rin namang nakaupo ito sa hita niya.
"Huwag mo daw muna akong kakausapin. Gusto na niyang mandura," sabi niya sabay pokus sa TV para mawala sa isipan niya ang dalaga.
"Nakakalason ba ang idudura niyan?" Tanong nito sabay nguso sa pagkalalaki niya.
"No...hindi rin nakakapatay. Nakakabuhay pa nga."
"Talaga?" Manghang tanong nito.
"Oo. Kaya huwag mong galitin para hindi ka maduraan dahil lalaki bigla 'to," sabay turo niya sa tiyan nito.
"Parang buntis?" Gulat na singhap nito.
Tumango siya.
"Oo."
Bigla siyang sinapak ng dalaga. Napaawang ang labi niya sa gulat.
"Heazen, hindi naman pala lumpia 'yan, eh!"
Damn.
Padabog na umalis ang dalaga sa kandungan niya at masama ang tingin sa kanya.
"I know what's that. Bad ka."
"Sorry, baby..."
Napanguso ito sabay tingin na naman sa bakat niya.
"Bakit laging galit 'yan?" Tanong nito sabay nguso sa umbok sa pagitan ng hita niya.
"Naiinis nga sa 'yo, Angel." He hissed.
"Paano...paano ba 'yan pakalmahin?"
Oh, Lord, save me...
Chapter 6
Start from the beginning
