Kadın kıyafetlerini yerden toplarken boğazınız sıkıştı, tek hece konuşmanıza izin vermedi. Başınız eğik, Ran'ın yaptığı utanmaz yorumu, sanki orada durmuyormuşsunuz gibi anlayabiliyorsunuz.
Orada seninle aynı anda ama açıkça her iki insan için de yapabileceği için utandın, aşağılandın - önemli değildin.
Kapının arkadan tıklandığını duyduğunuzda, koşarak göz göze gelmek için başınızı kaldırıyorsunuz. üzgün bir ifadeden kaçınıyor, "Üzgünüm, bu kadar ileri gitmesini istememiştim." diye açıklıyor, sesindeki suçluluğu duyabiliyorsunuz ve hatta sözlerinin doğru olduğuna inanabiliyorsunuz ama bu, olduğu gerçeğini değiştirmedi.
Ran, gözyaşlarının gözlerine dolmasını izliyor ve sen başını sallıyorsun, neyin yanlış gittiğini anlamaya çalıştığını biliyor ama yemin ediyor, sen mükemmelsin - o değildi, olmayan oydu. Küçük bir mırıldandığınızı duyduğunda avuçları çarşafları kavrar, "Görüşürüz, Haitani. "
Draken'e aşık olduğun anı, istediğin kişinin o olduğunu anladığın ve senin için aynı şeyi hissettiğine kendini inandırdığın anı hatırlayabilirsin - sana kraliyet ailesi mensubu gibi davranmayı asla ihmal etmedi,
ama aynı zamanda en iyi arkadaşının kız kardeşiyle daha fazla takıldığı zaman uzaklaştığını da hatırlayabilirsiniz, ancak ona inandınız, o yapana kadar size zarar vermeyeceğine olan inancınız.
senden birkaç metre uzakta oturuyor, onun yakınında olmak istemediğinden emin ama az önce gördüğün şey için onaya ihtiyacın olduğu hissine kapıldı. Gözlerin onun odasını taradı, resimlerin asılı olduğu duvara sabitlendi ve onun mantar panoda gülümseyen görüntüsüyle gerildin.
"O sadece bir arkadaş değil, değil mi? "umutla soruyorsun, "hayır, değil - üzgünüm" diye fısıldadığında göğsünüze ağır bir ağrının yerleştiğini ve gözlerinizin yandığını hissetmeye başlıyorsunuz. "
Tek istediğin erkek arkadaşının seni ciddiye almasıydı ama durum asla böyle değildi - çaresiz kaldığında, gözyaşlarına boğulduğunda ve Rindou'nun konuyu dikkate almasını talep ettiğinde bile ama o bunu asla yapmazdı.
"Lütfen beni dinler misin, lütfen Rin? " yalvarıyorsun, seni duyabileceği umuduyla peşinden gitmeye devam ediyorsun - ki yapıyor ama seni ya da şu anki durumu kabul etmek istemiyor. bu yüzden kendini koltuğa yaslıyor ve çenenizi kenetleyen sinirli bir nefes veriyor. "hayatında bir kez beni listene al -"
" çeneni kaparmısın. kahretsin, sinir bozucusun." Aniden sesin yükselmesiyle seni irkilterek alay eder, "Senin tek yaptığın lanet olasıca ağlamak, işte bu yüzden seni aldattım." Şu anda gergin olduğu için itirafından habersiz dökülüyor.
Sonunda aklına geldiğinde, dikkat için yalvaranların artık dile getirilmediği ve geriye kalan tek şeyin sessizlik olduğu zaman kalbinin ağırlaştığını hissettiğini garanti edebilir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
