Yıllar önce bana Anıl ҆ ın da bana aşık olduğunu söyleselerdi ihtimal vermezdim. O gözlerinin önündeki hiçbir şeyi görmezdi. Okul yollarında yürürken önünde duran küçük narin çiçeği görmez ezerdi ama ötedeki can alıcı çiçeği gördüğünde üstüne basmamak için çaba gösterirdi.
Şimdi o beni görmüş hatta benim kadar çok sevmişti ama bunca yıl herkesten saklamıştı duygularını.
Onu şu an itmek istemezdim ama cevaplanmamış bir ton sorum vardı ve benim bunları öğrenmem gerekiyordu.
"Ö-özür dilerim..." dedim sadece. Bakışlarında hiçbir anlam bulamadım. Onun her hareketinin anlamını bilen ben bakışlarının anlamını çözememişti.
"Sorularının hepsini cevaplayacağım ama benimle gelmen lazım." Dedi ve elini uzattı. Beni bilinmezliğe doğru çekecek olan o eli yine tuttum.
"Nereye gideceğiz?"
"Evine." Benim bir evim yoktu ki...
Anıl ҆ ın bahsettiği yere geldiğimizde anlamıştım neresi olduğunu. Asıl evime getirmişti beni. Siyah deri ceketinin cebinden bir anahtar çıkardı ve kapıyı açtı.
"Sana şu an her şeyi açıklamayı isterdim ama olmaz güzelim. Olmaz."
"Neden Anıl? Neden? Ben bunca yıl boşuna acı çekmiş olamam değil mi? Benden bir şey saklama daha fazla."
"Bu kadar kolay değil Sude. Değil. Hiç kimse boşu boşuna acı çekmez ve hiç kimse çektiği acıyı ödetmeden vazgeçmez."
"Yoruldum anlıyor musun? Yoruldum. Sırtımdaki yüklerin altında ezildiğimi görmüyor musun?"
"Ulan keşke...keşke sana sarıldığımda sırtındaki yüklerin hepsini alabilsem." Dedikten sonra oturma odasındaki şöminenin arkasından bir defter çıkardı.
"Bu ne?" diye sordum defteri elinden alırken.
"Annenin günlüğü. Zamanında kendisine bir şey olursa saklaması için anneme vermiş. Bir gün odasında masanın üstünde buldum. Okurken yakalandım. Kızmadı bile. Sadece emanetimize iyi bak oğlum ama kalbinde adı yazılan kişi sen olma dedi. Neden dediğini bunu tamamen okuyunca anladım söylediğine engel olamayacağımı gözlerine bakınca anladım."
"Burada her şey yazıyor yani öyle mi?"
"Bunu okuduktan sonra bana gel her şeyi bir de benden dinle."
"Her şeyi anlat şimdi. Daha fazla oyalama beni."
"Kırılan her bir kalbin suçunu bize yıkmışlar. Hem de biz daha dünyada yokken." Dediğinde artık dayanamadım ve günlüğün ilk sayfasını okumaya başladım.
Sevgili günlük,
Kalbim artık yumruğumdan daha büyük. Çünkü aşık oldum. Kadir... ismiyle bile buralarda yeri göğü inleten adam. Burada herkes ona aşık. En yakın arkadaşım Sıla bile. Bizden birkaç yaş büyükmüş öyle dediler ama bu hiçbir şeye engel değildi.
Sıla ҆ yla arkadaşlığımı ailem asla onaylamıyor. Mümkünse ondan uzak durmamı söylüyorlar. Bunca yıllık arkadaşımı bırakamazdım elbette. Annem ve abim neden böyle yapıyordu asla anlamıyordum. Babam desen... onun eve geldiği bile yok ki. O birlikte olduğu kadını bırakıp eve mi gelecekti? Kandırmıyorum kendimi, o bizi biraz sevse bunları yaşatmazdı bize. Herkesin parmakla işaret edip dedikodumuzu yapmasına fırsat vermezdi.
Ah bir de Umut vardı. Defalarca olmaz dediğim halde ısrarla peşimi bırakmayan adam. Abimle bu yüzden defalarca kez birbirlerine girmişlerdi.
أنت تقرأ
KIRIK AYNA
العاطفية"Hiç kitap okumazdı o seni okurum o bana yeter kitap gibi kadınsın zaten derdi. Ama bilmezdi ki onun lügatindeki hiçbir söz benim kırıklığımı anlatabilecek cinsten değildi." "Sahaflardan alınmış eski, yıpranmış ama buna rağmen hala ayakta duran kita...
