CHAPTER 2: PAST

134 12 3
                                    

IMEE'S POV
I woke up and it's already morning. Lumabas ako at nakita ko Naman ang mga kapatid ko na kumakain Ng almusal. Luckily she's not here anymore.

"Goodmorning ate" bati ni bong

"Goodmorning ate sarap Ng sandwich kagabi" pag aasar na Naman ni Irene

"Heh! Timawa Ka, Hindi mo man Lang ako ginising muna para mag almusal nasa iisang kwarto lang naman Tayo" at inirapan ko si Irene

"Tusukin ko Kaya Mata mo Maria Josefa" halos maduwal Naman ako sa sinambit nito

Tumingin ako dito ng masama at tinaasan Naman ako ng kilay.

"Mag tigil na kayong dalawa ha, kagabi pa kayo. Nakakahiya sa bisita" usal ni bongbong na tuloy sa pag Kain

"Pano si ate"

"Pano si Irene"
Sabay naming tugon magkapatid habang nakaturo sa isa't isa

"Tigil na. Manang kumain kana" saad ni bong

Umupo ako sa tabi ni Irene dahil sa kabisera nakaupo si bong at kumain na nga.

"Anong oras Ka aalis manang? Sabay mo ako" saad ni Irene.

"Tingnan mo talaga ugali mo, mang-aasar Ka tapos papahatid Ka" saad Kong naiinis

"Saan ba?" Dugtong ko na nag paduwal sa iniinom ni bong

"Yuck manong ano ba!!" Usal ni Irene na pinapagpag ang braso tumalsik Kasi sa kanya ang nabugang juice ni bong

"Kadiri Ka bonget. The juice is dripping from your nostrils" I said flicking my fingers up and down near my nose to tell bong what's going on with his face

"Akala ko naman hi-hindi-an mo si Irene. Pagalit galit kapa ihahatid mo din naman" tatawa tawa si bongbong habang pinupunasan ang sarili

"Yuck eww Ka!" Salubong pa Rin ang kilay ni Irene

"Oh" I said at inabot sa kanya ang napkin ko para ipang punas nya

"Manang bakit nga pala late ka kagabi?" Bong ask

"Kasi nga sa kanya umiikot ang mundo" Pag irap na naman ni irene

"Kagabi kapa" Usal ko at hinila ang dulo ng buhok nya

"Oh sige subukan mo!" Usal ko nang makita kong sasabunutan nya din ako "Ate mo ako, bastos na to" Dagdag ko pa

Irene then withdraw her hand and went back to eat. Pailing iling naman si bonget

"Ate... Don't you like denise?" Bong turned to me

Nagkatinginan naman kami ni Irene

"Bakit mo nasabi kuya?" Irene ask habang pinapagpag ang kamay dahil sa kakasubo nya lang na toast

"Since Sandro brought her parang ayaw mo na sumama sa mga family dinner or lunch, specially if we invite her" Bong stated eating the bacon from his fork looking at me

I was stoned and can't answer.

"Maybe ate's busy" Thank god irene spoke

"Irene, we both know our manang. If she doesn't like people she avoids them instead of makipag plastikan" Tugon ni bongbong

Tumingin naman si irene sakin, she doesn't know how to help me avoid answering our brother's question.

"You don't like her manang?" Pag uulit ni bong at sinandal ang sarili na parang pulis at iniintay ang pag amin ko sa isang krimen

"Yeah, I kinda don't like her" I answered as if I just swallowed the most bitter pill

"I knew it, Sandro was worried don't you know that? You know how badly he looks up to you as a woman and a politician" He stated as if I am the worst aunt ever

Let The Heart SpeakWhere stories live. Discover now