Chapter 1

18 2 0
                                    

Her life

     PAGKAGISING ay agad na bumangon si Azery upang ayusin ang sarili. She have so many things to do. It's five in the morning, as what she's seeing in the clock.

"Still sleepy..." maarteng reklamo niya habang maingat na kinakamot ang gilid na parte ng kanyang leeg.

She then stood up. Sinuot niya ang pambahay na tsinelas bago tinungo ang sariling banyo. Nang makapasok ay agad siyang nagsepilyo atsaka naghilamos ng mukha.

When she finished washing her face with full gentleness she looked at her reflection on the mirror.

Smiling, "Sexy... Pretty... Face!" she exclaimed with full of confidence.

Habang maitim at naka giting tinititigan ang sarili sa salamin ay mayroong biglang sumigaw.

"Sese!" she instantly shut her eyes off when she heard that word.

Nagmamartsang tinungo niya ang pinto ng kanyang kuwarto. Ayaw na ayaw niya na tinatawag siya sa pangalang iyon. Hindi maganda sa pandinig niya.

She opened it then pout in front of Manang.

"Ilang beses ko po ba sasabihin na 'wag niyo aka tawaging Sese?" yamot niyang saad sa hindi katandaang babae.

Ang matagal na nilang katulong. Magmula ng siya ay bata si Manang na ang tumulong kanyang mga magulang sa pag-aalaga sa kanya. But then she always calls her 'Sese'. May bungi kasi ito sa harap kaya't medyo hirap itong sabihin ang kanyang pangalan imbes na 'z' ang tunog ay nagiging 's'.

Mahinang tumawa si Manang.

"Alam mo naman na nakasanayan ko na iyon. Ikaw talagang bata ka. Reklamadora."

She gasp dramatically, caressing her chest, as if she's hurt.

"How could you, Manang!?"

Napailing ito sa kanya.

"Matagal ko na pong alam na reklamadora ako, araw-araw niyo ba naman po punahin ang mga ugali ko." she rolled her eyes. "No need to remind me." dagdag pa niya.

"Hay nako, Sese . Handa na ang umagahan mo, hintayin na lang kita sa baba." pagtapos nito sa usapan nila.

Mabilis na nagbago ang mataray niyang ekspresyon, naging malambot iyon bago sumilay ang isang ngiti sa kanyang mga labi.

"Salamat, Manang!" masayang usal niya.

Ngumiti muna si Manang bago nilisan ang kanyang kuwarto. Isinara niya ang pinto atsaka nagtungo sa closet upang kumuha ng damit na susuotin. Pagkatapos niyon ay isinabit niya iyon sa gintong sabitan sa loob ng kanyang banyo.

Her bathroom is big enough for her. When you entered, the sink's mirror will welcome you, on the right side you can see the shower that has glass walls and near it is the clean toilet bowl, lastly on the left side you can see the clothing area that is also connected to her closet where she can change.

Matapos maligo ay agad siyang nag bihis. Isinuot niya ang kanyang puting cotton, spaghetti strap na sando atsaka ipinares doon ang school uniform skirt nila. Panghuli ay Isinuot niya ang mahabang medyas na puti at Black shoes na mayroong dalawang inch na taas bago dumiretso sa baba bitbit ang blouse at bag niya.

"Kumain ka na baka mamaya ay ma-late ka na naman." bungad ni Manang sa kanya.

Agad siyang nagtaka sa sinabi nito.

When her eyes sight the kitchen wall clock her eyes widened.

"It's already six-thirty!?"

Natawa ng mahina si Manang sa kanyang pagsigaw dahil sa gulat. She always does that.

"Oo, hija. Nakaalis na nga ang Mommy at Daddy mo." pahayag ito habang ipinaghahanda siya ng umagahan.

"Maybe our clock is broken. Why am I always late?" pagdadrama niya.

Nanghihinang ibinaba niya ang mga bitbit sa bakanteng upuan atsaka nainis na naupo sa kanyang upuan at nagsimulang kumain.

"Lagi ka namang ganyan. Masyado ka kasing matagal sa banyo. Sa susunod ay mas nilisan mo pa ang kilos."

Nakangiwing tinignan niya ito habang ipinagpapatuloy ang pagkain.

"Lagi niyo rin naman pong sinasabi iyan. Sa susunod ay ibahin niyo naman po." panggagaya niya.

Muli siyang sumubo ng pagkain.

Manang laughed.

"Ikaw talaga Sese, palagi mong binubuo ang araw ko sa kapasawayan mo." a genuine smile showed up on Manang's thin lips.

She pouted as her brows meet.

"Ikaw naman Manang lagi mong sinisira ang araw ko." ganti niya.

Agad na nagtaka ito. "Bakit naman aber?"

Azery glared.

"Youre always calling me Sese. Stop it. Maaga akong tatanda sa inyo eh." parang ina na saad niya.

Natawang muli ito.

"Hay nako, kumain ka na lang diyan."

Iniwan na siya nito.

Muli siyang napatingin sa orasan. Napasimangot siya habang ngumunguya.

It's already 6:40 am.

Their school time is seven. Malamang pagdating niya ay late na naman siya. Her grandmother is the old principal, owner of the Collage Private School she's studying on. Now it's under her aunt's name. Her grandmomma isn't getting any younger so she made her daughter, which is Azery's aunt run the school.

Habang nasa kotse ay mabilis niyang kinuha ang cellphone niya.

She opened her messenger app that made noise. She clicked their group chat named; SWS BABES

WildyBabe:
I just arrived.

SoftyBabe:
Me too.

WildyBabe:
Oh, where's the brat?

SoftyBabe:
Don't be mean, Seraia.

She can almost imagine Thalean's soft voice defending her. Their softy friend.

WildyBabe:
I mean, where's our sexy friend.

There she can imagine Seraia rolling her eyes. She started typing.

SexyBabe:
Really?

Maya-maya ay nag-ring ang ang cellphone niya.

A messenger call from their group chat.

"What, you were just gonna stare at my pretty face?" she asked in a brat tone.

She's facing the phone so her friends can see how beautiful she is, clearly. Nakaayos ang anggulo ang may tamang layo ang cellphone sa kanya.

"Maganda nga, late naman." prangkang usal ni Seraia.

She rolled her eyes.

Thalean just smiled at her.

"I'll be there in a minute. Si manang kasi eh—" mad Seraia cut her off.

"Kinuwentuhan ka, kaya ayon late ka na naman. As usual! 'Wag mo nga idamay si Manang sa kabagalan mong taglay." hasik nito, animo nanay na inis na inis sa pasaway na anak.

Ngumuso naman siya bago muling inirapan ang galit kaibigan.

"As usual, galit ka na naman." mapang-asar niyang balik kay Seraia.

Seraia left the call.

"Huwag na kayo mag-away, please..." mahinahong saad ni Thalean.

"Whatever!" she left too.

    
—❀—
©slyire

LS 1: SexyWhere stories live. Discover now