Gevallen voor Em

Laatste zomeravond

Wanneer iemand van ons dronken is, helpt de andere met uitkleden en in bed raken. Becks heeft me zelf een tijdje helpen douchen. Ik had mijn schouderblad gebroken en had iemand nodig om mijn haar te wassen, over de wasbak of de rand van het bad hangen ging niet. dan stelde ze maar voor om samen te douchen. Heel soms heb ik het idee dat ze daardoor vergeet dat ik ook op vrouwen val, ze probeert me nog al makkelijk en bijna uitsluitend aan mannen te koppelen. Ik denk niet dat ze het kwaad bedoeld. 

"Ready!" roep ik terwijl ik voorbij haar loop. Ze springt snel recht en komt achter me aan.

"Goede keuze" zegt ze terwijl haar ogen enkele keren op en neer over mijn lichaam reizen. "Wie denk jij tegen te komen vanavond?" grijnst ze.

"Niemand speciaal eigenlijk" Ik neem een paar hoge hakken uit de kast naast de liftdeur, schuif snel mijn voeten er in en druk op de knop van de lift, de deuren openen. 

Aangekomen in de ondergrondse parking draait Becky zich naar mij. 

"Welke nemen we?" vraagt ze al wijzend naar de 4 perfect naast elkaar geparkeerde wagens die voor de nummer van mijn appartement staan. 

"Laten we de Audi nemen" 

De grote poort van de parking opent zich wanneer ik dichterbij kom en een enkele lichtstraal van de straatverlichting valt de garage binnen. Het is ondertussen al donker geworden want de verlichting is aan, ik werp een blik op de klok op de boordcomputer. yeas, ferm te laat.

Het duurt slechts 15 minuutjes voor we in de club aankomen. Waar ik woon is veel animo op een korte oppervlakte, we hebben naast de nodige zaken zoals een bakker en slager ook enkele café's, dancings en bars. Altijd fijn wetende dat de school op ongeveer dezelfde afstand ligt. Gelukkig is die de andere kant uit en trekken leerlingen meestal richting het volgende stadje. 

Een lange rij wachtende feestvierders staan aan te schuiven aan de ingang. Jonge gasten en dames, helemaal opgekleed ongeduldig aan het wachten om binnen te mogen. 

"Het ziet er druk uit vandaag" merkt Becky op, naar de lange rij gapend.  Ze heeft gelijk. Het is altijd wel druk, maar zo een lange rij hebben we nog niet vaak gezien. Het is natuurlijk de laatste avond van de zomervakantie, morgen start het schooljaar terug, dat kan er aan bijdragen.

Ik stop vlak voor de deur. Twee vriendelijke mannen komen richting de wagen en openen onze deuren. Ik geef mijn sleutels samen met wat geld. Terwijl de andere man Becky uit de auto helpt, loop ik voorbij de wachtrij richting deur. Becks volgt me. We geven de buitenwippers een knuffel en kus en lopen verder. We worden onmiddellijk overvallen door de geur van feestende mensen, we weten wat dit betekend... Het wordt een zalige avond!

Een security man ziet ons binnenkomen en benaderd ons. De man heeft een intimiderend uiterlijk. Hij komt dicht bij de twee meter, is één van die mannen die zich zijdelings moet draaien om door een deur te kunnen en arm curls doet met mensen die hij buiten zet. Zijn net iets te aanspannende T-shirt laat nog weinig aan de verbeelding over en lijnt duidelijk elk spiertje van zijn torso af. De zwarte cargo broek geeft een secret service vibe die goed bijdraagt bij het imago dat hij wil uitstralen. 

"Becks, Nat, hoe fijn om jullie nog eens te zien! Zal ik jullie begeleiden tot bij Toby en de rest?" Hij roept een beetje. Normaal praten kan hij best, maar de muziek staat zo luid en de feestende mensen maken zo een kabaal dat hij zijn stem wel moet verheffen om zich verstaanbaar te maken. We knikken synchroon en volgen hem. Het duurt niet lang voor we de VIP ruimte bereiken. De ruimte heeft hoge plafonds, spiegels aan de muren en geeft door een prachtig balkon een overzicht op de dansvloer beneden. Er zijn slechts zes tafeltjes in de VIP, waarvan er nog steeds een leeg is. We passeren bijna elke tafel want zoals gewoonlijk heeft Toby de achterste tafel aan de andere kant van de ruimte gekozen. Toby is niet zo een danser, net zoals Mark, Robert en James. Ze zijn meer het ik-ben-op-jacht-macho-type. Een drankje in de hand, speurend naar het juiste meisje om contact mee te leggen in de hoop op meer. Ik mag er niet te vaak aan denken want ik vind het toch een beetje vreemd. We komen aan de tafel en groeten iedereen.