ဟန်အမေကိုဘက်နေရင်းကနေ တစ်ယောက်သောသူကိုသတိရမိတယ် ဟန်ရောက်နေတာကြာပြီအခုထိ ထွက်မလာသေးဘူး ဘယ်များသွားနေပါလိမ့် အရင်ဟန်ပြန်လာရင် ပထမဦးဆုံး ထွက်ကြိုတက်တဲ့ ကောင်ငယ်လေးကအခုဘယ်များသွားနေပါလိမ့် ဟန်သိချင်တာကြောင့်အမေကိုမေးဖို့ပြင်လိုက်တယ်
"ဒါမဲ့ အမေ ကာရန်ကိုလဲမတွေ့ပါလား ဘယ်သွားတာလဲ
သားအမေးကို ဒေါ်နန်ဒေဝီမျက်နှာပြတ်သွားပေမဲ့ ချက်ချင်းပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး
"သူအပြင်သွားတယ် ငါသားခရီးကပြန်လာတာပင်ပန်းရောပေါ့ သွားနားတော့သွား
ဟန်လဲအမေပြောတာကိုခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ပြီး ဟန်အခန်းဆီဟန်ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။
__&& __&&___&&__&&&
"ဆရာလေးရယ်နေကပူပါတယ်ဆို ဘာလို့ လိုက်လာရတာလဲ ဗျာ
" အိမ်မှာနေရတာပျင်းလို့ပါ ပြီးတော့လုပ်စရာလဲမရှိဘူးလေ
"ဆရာလေးနဲ့တော့ ခက်တော့တာဘဲ အမေကဘာလို့ခေါ်လာရတာလဲ ဗျာ
"ငါတူကြီးကလိုက်ချင်တယ်ဆိုလို့ခေါ်လာတာလေ တော်
" ဆရာလေးမှ ဒီလိုဟာတွေမလုပ်ဘူးတာ
အမေရာ ဆရာလေးပြန်လိုက်ပါတော့
"ဘာမဖြစ်ပါဘူးဒီလောက်တော့ အကိုလုပ်နိုင်ပါတယ်
ကျောက်ခဲပြောမရတာနဲ့ လွတ်သာထားလိုက်တော့တယ်
နွေဦီးကျောင်းပိတ်ရက်မလို့ အိမ်မှာ ပျင်းနေတာနေတာနဲ့ ဒေါ်လေး အေးကြည်ရဲ့ ပဲဖော်ကိုလိုက်လာတာဖြစ်သည် ။
အစကနွေဦးထင်တာက ပဲပင်တွေကိုမြေကြီးထဲကနေ နူတ်ပြီးတော့ အရိပ်မှာထိုင်ဆွတ်ရမယ်လို့ထင်တာ အခုတော့ နွေဦးအတွေးနဲ့တလွဲစီပါအခုက မြေပဲတွေကို ကိုယ်ဘာသာကိုယ်တခါထဲနူတ်ပြီးတော့ဆွတ်ရတာဖြစ်သည် ။
ဘာအမိုးအကာမှမရှိတဲ့ လွင်ပြင်ထီးထီးကြီးထဲမှာ ဖင်ကိုဒရွတ်တိုက်ဆွဲပြီး ပဲရဖို့အရေး သူထက်ငါအပြိုင် ကိုယ်အကြောင်းမှာရှိတဲ့ ပဲပင်တွေကို နူတ်ပြီး အပြိုင်ဆွတ်နေကြသည်။
အပိုင်း(20)Un Zaw
Start from the beginning
