ʏᴀɴɢɪɴ

156 10 10
                                    

                                                   ¹¹/⁰⁹/²⁰¹⁹

"Çok yoruldum" diye mırıldandım kendi kendime.

Neredeyse 2 saattir aralıksız çarşıda geziyorduk.Bir an önce kendimi odaya yatıp bütün gece uyumak istiyordum.

Vinnie mırıldanışımı duymuş olacak ki alayla lafa atladı

"İstiyorsan kucağımda taşıyabilirim ;)"

Vinnie'nin munzur bakışlarına karşılık el hareketi çekmekle yetindim.

V:
"Sen bana el hareketi mi çektin az önce???"

L:
"Çok zekisin Vinnie :D"

Otele gelmiştik.

Ben asansöre yönelirken Vinnie ani bir hareketle beni kucağına alıp merdivene doğru koşmaya başladı.

L:
"VİNNİE!"

L:
"DÜŞECEĞİZ!"

V:
"Bİ' ŞEY OLMAZ"

Vinnie hızlı hızlı merdivenlerde çıkıyordu.Bende onun kucağında bir o yana bir bu yana savrulup duruyordum.

Sonunda odaya geldiğimizde kendimi yere attım.

L:
"MİDEM BULANIYOR!"

V:
"Ne güzel taşıdım ama seni eheheh"

L:
"Tabi canım, ne demezsin"

L:
"İç organlarım yer değiştirdi"

Vinnie sırıtmaya başlayınca bende gülmeye başladım.

Vinnie ile geçirdiğim tek bir anı bile hiçbir şeye değişmezdim.

Ben gülünce o da büyük bir kahkaha kopardı.
Gülerek yanıma uzandı.Nefes nefeseydi

V:
"Seni çok seviyorum."

Başımı ona doğru çevirdim.

L:
"Hayatımda ki tek güzel şeysin Vinnie."

V:
"Sende benim Lena.."

Gözlerim onun gözlerine kenetlenmişti.
O her şeyden mükemmeldi.

Ailemle görüşmüyordum, bunun yanı sıra konuşmuyordum bile.Ayda en fazla 1 kere ablam ile mesajlaşıyorduk.

Tek başıma kaldığım bu hayatta sevgiyi ilk Vinnie ile birlikte hissetmiştim.

Ailemin son çocuğu olarak doğmuştum ve pek de fazla istendiğim söylenemezdi.

Annem her ne kadar beni sevdiğini söylese de bazı anlar bu sevgiyi yok ediyordu.

Sorun bana, onlara bir şey olsa üzülür müsün?Hayır diyemem.Ama canımdan can gideceğini de söyleyemem.

Benim ailem Vinnie.

Benim evim Vinnie..

L:
"Ayaklarım ağrıyor.Hatta bacaklarım.Hatta tüm vücudum."

V:
"Bana söyleseydin kucağında taşırdım."

Vinnie sırıtıyordu.

L:
"Yolun ortasında da yere kapaklanırdık artık."

V:
"Yoo canım ne alaka."

Vinnie yüzünü bana doğru daha çok yaklaştırdı.

Nefeslerimiz birbirine karışırken gözlerimi kapattım.Her şey rüya gibiydi.

Nefes alış- verişlerim sakinleşmişti.

Vinnie'nin ki de.

Gözlerimi açıp Vinnie'ye baktım.

𝙂𝙚𝙧𝙞𝙙𝙚 𝙆𝙖𝙡𝙖𝙣𝙡𝙖𝙧 •𝐕𝐈̇𝐍𝐍𝐈̇𝐄 𝐇𝐀𝐂𝐊𝐄𝐑Where stories live. Discover now