CHAPTER 27: Visit

Start from the beginning
                                    

Tsk, why would I?

"Then after that... Let's get married" Demanding nyang dagdag habang nakatingin diretso sa mata ko.

"What..." I reacted while looking at him unbelievably.

Am I hearing things? Or I heard him right? Tinawanan ko sya ng malamig bago hinawakan ang balikat nya, iginala ko ito papunta sa kanyang dibdib bago ulit hinarap ang kanyang mga mata, tiningnan ko sya ng malamig,

"Why are you being like this?! Your acting like a man who's obsessed with me!" Nanggigigil kong sabi pero tiningnan lang nya ako, naglayo ako saglit ng tingin bago huminga ng malalim.

Tiningnan ko ulit sya.

"Nahihibang ka na ba?" Tanong ko ng walang emosyon pero may halong mapangasar na tono.

He smirked then hold my hands touching his chest. "Ako?" Dahan dahan syang lumapit habang nakahawak parin ako sa kanya.

"What if I say... Oo?" Bulong nya. Now, his flirting with me? Do you think you're cool? No, bastard.

"HAHAHAH HAHAH" I laughed as hard as I can. Kita ko ang pagbabago ng ekspresyon nya sa reaction ko. It's really impossible that Hadrian got interested in me. He married Hartleigh in the past, what does he find me attractive at?

Hinawakan nya ng mahigpit ang magkabilang braso ko. "Hey... Can't you see I'm serious here" I can sense annoyance from his voice.

Nginitian ko sya ng malamig, How stupid.

Hinaplos ko ang pisnge nyang may band-aid parin dahil sa ginawa ko sa kanya last time bago nilapit ang katawan ko sa katawan nya. Hadrian, I can see my past self in you now... I just realized how naive and dumb I am in the past.

How pathetic...

"Looks like a small wound like this won't make you sober up..." Malamig kong sabi habang hinaplos ang jawlines nya,

"Kung dagdagan ko pa kaya??" Seryoso kong saad habang nakatingin daretsyo sa asul nyang mga mata.

"Are you crazy? Didn't you hear what I said?" Kunot noo nyang tanong.

"Let's get married." Ulit nya. Talagang inulit pa nga ng tanga.

"You're the crazy one, Asshole," I think coldly. Puno ng malamig at sarcasm ko syang tinawanan bago hinigit ang kwelyo nya bago pinagmasdan maiigi ang asul nyang mga mata.

"Dream on, Kahit ikaw pa ang matirang lalaki sa buong mundo... I won't marry you..." Malamig kong tugon, I was a little confused when a smirk form on his lips while looking at me.

"But later on, You will have no choice but to marry me, Ivy" Seryoso nyang saad habang direktang nakatingin sa mga mata ko.

Nagsalubong ang kilay ko. "What?" Sasagot pa sana ako ng may narinig akong nagdoorbell sa labas ng pinto.

"ding-dong!" Kunot noo kong tinulak si Hadrian sa gilid at binuksan ito.

"Hi, Ivy!" lalong kumunot ang noo ko.

"Chloe?" I reacted when I saw her, napatingin ako sa likod nya ng may nakita pa akong ibang tao.

Hartleigh and Leighlani? "Why did she bring this bitches here?" Isip isip ko habang binibigyan ng pilit na ngiti si Chloe.

"Why are you guys here?" Tanong ko habang tinitignan sila lalo na si Leighlani at Hartleigh.

"Ahhh about that! We heard that Maximilian was sick here, that's why we decided to visit you" Nakangiting sabi ni Chloe habang pumapasok ng condo unit ko. I rolled my eyes secretly, feel at home na feel at home, Tsk.

"Hadrian? Wow! You're here!" I heard Chloe react at my back but my eyes focus on Hartleigh and Leighlani. Pinabalik balik ko ang tingin sa kanilang dalawa, si Hartleigh umaakto na parang nahihiya, habang si Leighlani kalmado lang na nakatingin sakin.

Bagay na bagay talaga si Hartleigh kay Jeffrey, parehas sila. Ang galing nila umacting na pati ako nasusuka. Kahit labag sa loob, binuksan ko ng malawak ang pinto at pinapasok sila. "Come in" Nakangiti kong sabi habang sumasandal sa gilid ng pinto. Ugh, this is annoying,

But as long as Hartleigh doesn't cause any problems... I'm fine with her here, even though she's a cunning fox that can seduce men in seconds, she's a weakling that can't spread her paws. Nang makapasok sila, astang isasara ko na ang pinto ng condo unit ko ng may pumigil sakin.

May nakita akong matipunong dibdib ng lalaking nakasuot ng black t-shirt, dahan dahan kong itinaas ang mata ko sa mukha nya,

A small smirk forms on my lips.

"Of course, His the reason why Chloe and the others knew Maximilian's condition..." I look at his eyes coldly.

"Maybe he came here for revenge..." Isip isip ko.

"Your here too?" Nginitian ko sya kahit sa isipan ko, pinapatay ko na sya. Ginantihan nya ang ngiti ko at unti unting lumapit sakin,

"Of course, you gave me such a wonderful gift, I shall express my gratitude to you, Noona"

Nakangiti pero ramdam ko ang dilim ng aura nya habang nakikipag eye to eye contact sakin. Lalong lumawak ang ngiti ko sa sinabi nya, looks like he's already aware that I slaughther the members of his organization overnight. I didn't say all because I keep a witness alive for him to find out that I'm the one behind all those killings.

I will warn him that I'm not weak like before.

"is that so? Then come in"

Vengeance ResurrectionWhere stories live. Discover now