Ne Oldu Foton Gitti -GAY- TEXTİNG

23

"Babür?"

Rıdvan söylediği gibi hazırlanıp ilk otobüse binerek Kastamonu'ya gelmişti. Babür'ün kaldığı hastaneyi askeriyeden öğrendiği için hemen bulmuştu onu.

Beyaz çarşafın üzerinde yatan her tarafı yara bere içinde kalmış adamı görünce içi yandı. Neşeli, hayat dolu adam vatan uğruna ne hale gelmişti.

Telefonda konuşurken sesinden belliydi yorgunluğu ama ona rağmen bu hale geldiğini tahmin ettirecek kelimeler sarfetmemişti ona.

Dediği gibi odası bombobtu. Onun için aldığı çiçekleri köşeye koyup elindeki diğer şeyleri kenara bıraktı.

Otele bile gitmeden direkt buraya gelmişti. Uzun zamandır yazıştıkları için aralarında ister istermez bir bağ oluşmuştu. Onu yapayanlız bu halbe bırakmak olmazdı.

Doktora durumunu sorduğunda durumunun ilk geldiğinde ciddi olduğunu son anda geri döndürüldüğünü söylemişlerdi.
Duyduğu şeyler diken olup Rıdvan'ın kalbine batmıştı.

Pek insan canlısı davranmamıştı ona, oysaki Babür tam tersiydi. Helallik bile alamamışlardı.
Onu üzen diğer şeyse asker arkadaşları ve komutanları dışında soran edeni olmamaış olmasıydı.

Doğru söylemişti, gerçekten yalnızdı.

" Rahat uyu ben buradayım asker."

" Yanlız değilsin."