အခုလေးတင်ကြားလိုက်ရတာ ရင်းဆုယဲ့အသံလား..?
အသံက အလှမ်းဝေးနေသလိုလို သူ့ရဲ့နားရွက်နား ကပ်ပြောနေသလိုလို။ အသံရဲ့တည်နေရာကို ခန့်မှန်းလို့မရဘူး။
“ရင်းဆုယဲ့.. ခင်ဗျား ဘယ်မှာလဲဟင်..?”
ရွှယ်ယို့ရှန်းက ဆတ်ခနဲ မတ်တပ်ရပ်ကာ သူတစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့ အခန်းလွတ်ကြီးထဲ လမ်းပျောက်နေသူလို လှည့်ပတ်ရှာနေမိတယ်။ အတော်ကြာပြီးနောက် ရွှယ်ယို့ရှန်းမှာ ဝမ်းနည်းသိမ်ငယ်ပြီး ကူကယ်ရာမဲ့လာခဲ့တယ်။
သူရှိနေတဲ့နေရာကို ရင်းဆုယဲ့လည်း ကူးပြောင်းလာပြီလို့ ထင်သွားခဲ့တာ။ အတွေးလွန်နေတာပဲ..!
ဒါပေမဲ့ နားကြားမှားတာမဟုတ်ဘူး၊ ရင်းဆုယဲ့ရဲ့အသံကို ကြားလိုက်ရတာ သေချာတယ်..!
ကံဆိုးစွာနဲ့ ရွှယ်ယို့ရှန်း အကြာကြီးစောင့်ဆိုင်းနေတာတောင် ရင်းဆုယဲ့ရဲ့တုံ့ပြန်မှုကို ထပ်မကြားရတော့ဘူး။ ထိုအခါမှ စာချုပ်ရဲ့စွမ်းအင်ကို အသုံးပြုဖို့မလွယ်မှန်း သိလိုက်ရတယ်။
ကြည့်ရတာ သူ့ရဲ့စိတ်ဝိဉာဉ်ထဲက ခံစားချက်က ရင်းဆုယဲ့နဲ့သူ့ကြားက ‘သေအတူရှင်မကွာစာချုပ်’ကြောင့် ဖြစ်နိုင်တယ်။ စာချုပ်က အရမ်းစွမ်းအားကြီးပေမယ့် ကမ္ဘာနှစ်ခုရဲ့ ကွာခြားချက်ကိုလည်း လျစ်လျူရှုလို့မှမရတာ။ ရင်းဆုယဲ့ရဲ့တည်ရှိမှုကို အာရုံခံနိုင်တာကိုက တော်တော်လေး ကောင်းနေပြီ။ ဘာမှထပ်မလိုတော့ဘူး..!
ရင်းဆုယဲ့က သူနဲ့စာချုပ်ချုပ်ဖို့ ‘သေအတူရှင်မကွာစာချုပ်’ကို ရွေးခဲ့မိတာ အရမ်းကံကောင်းတာပဲ။ မဟုတ်ရင် အခုလို ကမ္ဘာခြားနေတဲ့အချိန်မှာ လုံးဝဆက်သွယ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး..!
ရင်းဆုယဲ့နဲ့ ဆက်သွယ်လို့ရနိုင်မှန်း သိလိုက်ရတဲ့အချိန် ရွှယ်ယို့ရှန်းတစ်ယောက် အတော်လေး စိတ်ငြိမ်သွားတယ်။
အနည်းဆုံးတော့ သူကြုံတွေ့ခဲ့ရတာတွေက အိပ်မက်မဟုတ်မှန်း သိလိုက်ရတာပေါ့..! တကယ်တည်ရှိနေသရွေ့ မျှော်လင့်ချက်ရှိသေးတယ်..!
“ရင်းဆုယဲ့… ကျွန်တော့်ကို စောင့်နေပါနော်..!”
သူ့ရဲ့စကားကို ရင်းဆုယဲ့ ကြားပါ့မလား မသေချာပေမယ့် ရွှယ်ယို့ရှန်းရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက တည်ကြည်လေးနက်လာပြီး လက်သီးကို တင်းတင်းဆုပ်လိုက်တယ်။
YOU ARE READING
ဝိဉာဉ်ကူးပြောင်းခဲ့ပြီးနောက် သောက်တလွဲတွေဖြစ်ကုန်ပြီ!
Fantasyဝိဉာဥ္ကူးေျပာင္းခဲ့ၿပီးေနာက္ ေသာက္တလြဲေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီ..! ... သူလုပ်ခဲ့မိသမျှထဲက အဆိုးဆုံးတစ်ခုကို ပြောပါဆိုရင် -'ရာဇဝင်ထဲက အင်အားအကြီးဆုံးအရှင်' ဆိုတဲ့ဝတ္ထုကို ရေးခဲ့မိတာပဲ... သူ့ဆီမှာ ဖြစ်ပျက်သမျှတွေထဲက ကံအဆိုးဆိုးတစ်ခုကို ပြောပါဆိုရင်တော့ -သူရေးခဲ...
