"sen olmayınca, yokluğun karanlığına yuvalanıp kayboluyorum" final
Sevgilim;
Sözler verildi. Büyük vaatlerde bulunuldu. Yaşanacaklar yaşandı ve bitti. Ortalık yıkık dökük bir aşkın kalıntılarıyla dolu.
Çoğu içe atılmış küçüklü büyüklü sıkıntılar. Şimdi aklımda yalnızca beni bırakıp gittiğin anılar var. Yanlış insan olduğunu daha yeni fark ediyorum sevgilim.
Birbirimize bunca zaman acıdan ve sıkıntıdan başka hiç bir şey vermediğimizi.
Yine de herkes gibi ben de başka türlü olabilir mi diye çok düşünüyorum bu satırları yazarken bile ama başka ihtimaller olsa bile bizim payımıza bu düştü. Bunu aşamıyorum işte onlarca kez seninle ilgili güzel umutlara kapıldıktan sonra o ihtimallerden birisini şu an başkasıyla yaşıyor olmanı aşamıyorum.
Çok sevdiğimden mi yoksa az sevdiğimden mi diyorum. Biraz daha kendimi çekseydim veya biraz daha bağrıma bassaydım seni her şey daha farklı olabilir miydi? O gün o cümleyi kurmasaydım mesela. Yanlış zamanda seni seviyorum demeseydim sana. Bir kere de senin adım atmanı bekleseydim. Veya yol yakınken bıraksaydım seni...
Küçük hesaplar yapmaktan alıkoyamıyorum işte kendimi. Hiç birinde getiremiyorum ama seni bana. Biliyorum herkes gibi sen de unutulacaksın hayatımda geçmiş kategorisine girecek hatırlamak istemediğim kirli bir sayfa olacaksın. Şu an yazdığım fazla klişe birisi olarak kalacaksın çünkü sen buna layıksın. Fazla değer verince olduğundan daha iyi birisi olduğunu düşündüğün anlardan tut beni kırmana rağmen yine sana geri döndüğüm anlara kadar klişe ve az hatırlanacak bir çocukluk aşkı hiç bir zaman bundan fazla yerin olmayacak hayatımda ve sana yeni kelimeler yeni biçimler aramaya çalışmayacağım asla.Önceden yazılan bütün eski aşk cümlelerine layıksın sen ancak. Eski ve silinmeye yüz tutmuş. Ve biliyor musun ilerde bir daha kimse tarafından bu kadar sevilmeyeceksin çünkü çok basit bir insansın.
Belki bunu okusan kabullenmeyeceksin ama öylesin bunu benim sana olan derin ve tamamen gerçek sevgimden kaçıp basit kalplere sığınmandan anlayabiliyorum.
Bunu ruhundan anlayabiliyorum. Sen benim sana verdiğimden daha büyük bir sevgi bulamayacaksın asla ancak bir kere bu duyguyu hissettiğin için her yerde arayacaksın sonra yavaş yavaş çürümeye başlayacaksın yetmeyecek sana hiç bir şey benden sonra doyumsuz olacaksın hiç bir şeyin tadı olmayacak ve öleceksin. Sonun ölüm olacak. Sonumuz ölüm olacak sevgilim. Ama unutma her şeye rağmen yine de seni nedensizce çok sevdim. Beni unutma.
Jeon Jungkook bu satırları 30 temmuz 2022 tarihinde saat 04.57 sularında yazdı. Daha sonra içtiği yüksek doz uyku ilacıyla intihar etti. Yazdığı bu satırlar ise hiç bir zaman Kim Taehyung'a ulaşmadı. Taehyung eski sevgilisinin ölümünü öğrendikten sonra bir yıl kadar psikolojik tedavi aldı ve daha sonra tanıştığı bir kadınla evlendi. Ikinci çocuklarının doğumundan 8 ay kadar sonra ayrıldılar. Kim Taehyung şu an bir üniversitede matematik profesörü ve ilk çocuğu Mina ile yaşıyor.
/ Yazar notu: çok teşekkür ederim şimdiye kadar okuyan herkese sayıca az da olsak ve çok az bölüm yayınlasak da bu hikayenin yeri bende çok farklı. Kötü zamanlarımda cidden bana çok iyi geldi. Aslında final yapma gibi bir fikir yoktu aklımda hatta bu yazıyı kurgudan bağımsız yazıp daha sonra final bölümü olarak kullanmaya karar verdim. Final yapmamın sebebi hem bölüm yazacak vaktim olmaması hem tadında bırakmak. Yazıyı beğenmedim açıkçası ki zaten yazarken estetik olarak güzel olmasını pek umursamadım içimi döktüm. Ne desem bilemedim daha fazla son bölüm için bol bol oy verip buraya fic hakkındaki yorumunuzu yapın :3
SON
