🔞Girl From Nowhere||გოგონა არსაიდან🔞

*8*

-აჰჰ პატარავ ვათავებ

-მეცც ჯიმინნ ...მეც.

ბოლოს ორივენი ბალახზე მოვკალათდით . მე ჯიმინს ჩავეხუტე , მან კი ჩემს თმებს დაუწყო თამაში.

-ნაიონ იცი...

-ჯერ არაფერი თქვა ,კარგი ?

-მაგრამ...

-გთხოვ , ამ ერთხელ -შევხედე მუდარით სავსე თვალებით , მან კი თანხმობის ნიშნად მაკოცა და გამიღიმა. - რა ლამაზია არა ?

-რა? მე შენს გარდა ვერაფერს ვხედავ

-ნუ მეპირფერები რა

-არ გეპირფერები ,თუ გინდა ეს სახლი ჩვენი იყოს ...

-როგორ? სერიოზულად ამბობ?

-აბსოლუტურად- მტკიცედ მიპასუხა, მის სიტყვებში ტყუილი არ ჩანდა .

-მაგრამ , ხელის შევლება დასჭირდება

-როგორც შენ იტყვი - დიალოგი მობილურზე შემომავალმა ზარმა გაგვაწყვეტინა .

-მოდი გამოვიცნობ, დედაჩემია

-ალბათ ძალიან უყვარხარ , შენზე ასე, რომ ნერვიულობს

-ხო აბა რა ... მე წავალ -ადგომა ვცადე მაგრამ , დავეცი . მეორე ცდაც უშედეგოდ .

-არამგონია მარტომ შეძლო *ჩაღიმება* ,მოდი დაგეხმარები

-მოვწესრიგდით ,ხელში ამიყვანა და მანქანისკენ გავემართეთ .

-რა გაცინებს ?? სულ შენი ბრალია ასეთ მდგომარეობაში, რომ ვარ .

-პატარა ქალბატონო , ჩემი კიარა შენი ბრალია , შენ მიწვევდი

-რა ? მე გიწვევდი , ჰაჰ აქეთ მაბრალებ ხო ?

-სიმართლე ორივემ ვიცით ასე , რომ ეგ კბილები ენას დააჭირე ,თუ არ გინდა , უარესი მდგომარეობაში აღმოჩნდე -გაოცებისგან პირი გავაღე და თვალი გამიშტერდა , მისი სიტყვების გამო ... ღმერთოჩემო , ახლა დედას რა ვუთხრა , ქალიშვილობა კრიმინალთან დავკარგე თქო ? აააა რა ვქნაა

-პატარავ პირი დახურე ვიდრე ბუზი შეგიფრინდა

- პაკ ჯიმინ მანქანა გააჩერე