DİLBİRİN (Zoraki Evlilik)

23.bölüm

selam yeni bölümle gelim bol bol yorum bekliyorum bana destek olmayı takip etmeyi unutmayın.. :)

artık gitme zamanı gelmişti günlerdir huzurlu geçen günlerimizin sonuna gelmiştik sanki o konağa gittiğimizde beratla yeniden aramız bozulacakmış gibi hissediyorum umarım ben yanılırım umarım beratla bir daha aramız bozulmaz ben bunun olmasını istemiyorum çünkü ben beratla deli gibi mutlu olmak istiyorum.

konaktan çıkıp arabaya bindik konağa gitmeden önce bebeğimizi görmeye gidecektik onu görmek beni mutlu ediyordu dogucagı günü sabırsızlıkla bekliyorum beratla bebeğim yüzünden kavga etmek istiyorum ağladıgıında ona kıyamayıp bana kızsın istiyorum tabi bu durumu arbartmayarak berata gün geçtikçe daha çok aşık olmak istiyorum bebeğimiz doğdunda nasıl bir baba olacağını merak ediyorum herşeyin yoluna girmesine o kadar çok ihtiyacım var ki artık mutlu olmaya o kadar ihtiyacım var ki şu bedenim daha fazla mutsuzlugu kaldıracak gücü kalmaı ne benim ne de bebeğimin benden çok onun etkilendiğini biliyordum herşeyi hissediyordu doğdugu günü sabırsızlıkla bekliyorum..

sonunda hastaneye gelik arabadan inip dberatın elini tutum heycanla hızla hastaneden içeriye girdik en az beratta benim gibi heycanlıydı oda heycanlıydı ellerinin titremesinden belliydi kayıt işlemlerimizi yaptıktan sonra hemen doktorun odasına doğru yürüdük biraz ilerledikten sonra fırat ve dicleyi gördük onlar da mı gelmişti adımlarımızı hızlandırıp yanlarına geldik bizi görünce ayağa kalktılar gülümseyerek berat " siz de mi kontorele geldiniz " dedi.

fırat " evet ne güzel bir tesadüf oldu " dedi gülerek

berat " evet bencede " dedi gülerek

dicle " artık konağa gelmeyi düşünmüyor musunuz özledik sizi zenan ve annesi de gitti gelin artık şilansız konak çekilmiyor " dedi gülerek.

" geleceğiz biz hastaneden sonra zaten dönecektik konağa " dedim

dicle " çok sevindim vallaha haşim ağada durmadan sizi sorup duruyordu üzülüyordu siz konakta olmadığınız için"

" bizde hepinizi özledik vallaha bu kadar ayrılık yeter " dedim gülerek

evet beratla günlerdir çok mutluyduk ama konaktakileri gerçekten çok özlemiştim artık onlarla kavuşmanın zamanı gellmişti.

ilk olarak dicle ve fıratı çağırılar hep birlikte girmeye karar verdik zaten sonrada bizi çağırıcakları doktorla selamlaştktan sonra dicle msaya uzandı karnnı açıp ekrana baktık berat icleye arasını dönmüştü büyük ekrandan göre biliyorduk hepimiz doktor bizi yönlendiriyordu.

doktor " maşşalah görmeyeli bebeğiniz büyümüş cinsiyetini öğrenmek ister misiniz " dedi

fırat ve dicle heycanla " evet isteriz " dedi şimdi diclenin bebeğinin cinsiyeti öğrenilirse benimde bebeğimin cinsiyeti öğrenecektik aramzda fazla bir zaman yoktu zaten

doktor " bebeğiniz kız hiç bir sorunu da yok herşey gayet normal " dedi dicle karnın silerek ayaklandı hepimiz çok mutlu omuştuk konağa ikinci kız gelecekti sıra bendeydi heycanla oturum doktor yanıma gelip karnıma jel sürüp ekrana baktı uzun uzun diclede hemen konuşan doktor bende konuşmuyordu yoksa bir sıkıntı mı vardı beratla göz göze geldik " doktor bey bir sıkıntı mı var ?" dedi berat

doktor " şey bunu size nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum şilan hanım size stresten üzüntüden uzak urun demiştim bebeğiniz sağlıklı ama siz sağlıklı değilsiniz bebeğiniz böbreklerinize zarar veriyor sizi erken doğuma alabiliriz yedi aylık olunca bebek ve bir daha anne olmazsınız şilan hanım bir daki hamileliğinizde sizi kurtamamız yüzde sıfır " dedi çok şükür bebeğimde bir sıkıntı yoktu ama bir daha anne olamamk beni üzmüştü kendi sağlığım umrumda değildi ama çocuklarım annesiz kalması beni param parça ederdi "peki erken doğum yaparsam bebeğim yaşayacak mı ? "

doktor " evet şilan hanım yani uğraşacağız küvezde kalacak gelişimi için yedi ay diyorum ama sekiz ayda olabilir zamanında da doğa bilir ama size şunu da söylemek istiyorum ki yüze elli sizin de o masadan kalkmama durumunuz da var doğum sırasında sizi de kaybedebiliriz şilan hanım bebeği aldırmak için de geç kalnmış sizin üzünütünüz stresiniz böbreklerinize vurmuş ve böbrekleriniz artık çalışmaz halle gelmek üzere her hafta kontorele geliceksiniz böbrekleriniz için elimizden ne geliyorsa onu yapacağız üzüntü stres kesinlikle yasak " dedi berat sadece bana bakıyoru bende berata doğum sırasında o masada kalma durumum var bunu bilmek ne kadar kötü allahım ben ne yapacağm korkmuyorum ama bebğim beni hiç tanımayacak bunu bile bile bu günler nasıl geçicek

berat " illa bir yolu vardır doktor karım o masadan kalkacak gerekirsi en iyi doktorları getiririm başka yerlere gideriz "

doktor " gidin berat bey yurt dışında çok iyi bildiğim bir doktor var orada tedavi olursanız çok iyi olur sizi yönlediririm " dedi

berat " çok iyi olur hemen gideriz yeterki şilanım ve bebğim sağlıklı bir şekilde bu durumdan kurtulsun " dedi

doktor " merak etmeyin eğer şilan hanım üzülmese herşey yoluna girer şimdi bebeğin cinsiyetine bakalım dedi biraz uğraştıktan sonra gözünüz ayn oğlunuz olacak " dedi doktor berat robot gibiydi bebeğimizin erkek olmasına bile sevinemedi ben bu duruma çok sevindim bilki göremezsemde eminim ki oğlum babası gibi çok yakışıklı olacaktı babası gibi merhametli yufka yürekli olacakt ben bebeğimi babasına emanet ederek belki gideceğim ama eminim ki bebeğime çok iyi bakacaktı berat onu ömrü boyu koruyaacaktı dünyanın en iyi babası olacakt berat bundan hiç şüphem yoktu konaktakiler de bebeğime çok iyi bakacaklardı ben belki göremeyeceğim gideceğim ama gözüm arkada kalmayacaktı bebeğimin çok iyi niytli halaları yengeleri vardı böyle konuşuyorum ama belki doktorun dedği gibi kurtula bilirdim kimse bilemezdi içimdeki sıkıntı benimle birlikte aylarca geçmeyecekti.

hepimiz hastaneden çıktık ruh gibi olmuştu suratımız fırat ve dicle bu duruma sevinemediler bile kızları olacagı için mutlu bile olmadılar benim durumu mu duyunca ikiside çok kötü oldu özllelikle berat konuşmuyoru elimi sımsıkı tutuyordu sanki biri beni kaçıracakmış gibiydi kaybetme korkusu sanki şimdiden almıştı beratı.

berat " fırat birini ara söyle gelsin arabayı alsın şuan araba kulanıcak durumda değilim " dedi beratı ilkkez böyle görüyorum çaresiz. elinden hiç birşey gelmeyecek bir şekilde berat böyle yaparsa ben bu zorlu günleri altlatamazdım.

birlikte arabalara bindik ve yola koyulduk kimseden çıt çıkmıyordu sanki herkes dilini yutmuştu sanki konuşursak göz yaşlarımız bize ihanet edecekmiş gibiydi frat sonunda arabayı konağanın önüne park edince hepimiz indik berat yine elimi sımsıkı tuttu önen fırat ve dicle girdi arkasında da biz robot gibi etrafımıza bakıyorduk bizi gören ev halkı yanımıza geldi en az onlarda bizim gibi şaşkın şaşkın bakıyordu haşim ağa " bu ne haliniz ne oldu size ?" dedi telaşlı bir şekilde

kimseden ses çıkmıyordu kim diye bilirdi ki şilan bebeği doğurursa eğer ölebilir. herkes daha çok telaşlanmıştı berat bir anda kolumdan tutup beni sürükledi merdivenleri hızla çıktık beni odaya götürdü biz gidince herkes bize şaşkınla bakıyordu herkes merak ediyordu ben oğlum için herşeye hazrdım belki de doktoroun söylediği gibi birşey olmayacaktı o ediği doktor bize iyi gelecekti kim bilir..