11.bölüm

3.9K 177 5
                                    

Olaysız bir günümüz yoktu bütün mardin delalin hastaneye kaldırılmasıyla çalkalanıyor dı sabahın erken saatlerinde beratın telefonu çalınca ayaklandık berat delalin hastaneye kaldırılmasını duyunca hızla aşağıya indi bende üzerime birşeyler geçirip indim herkes ayaklanmıştı berat telaşla. " Duydunuz mu delali hastaneye kaldırmışlar " diye bağırdı.

Belli ki kimsenin haberi yoktu boran ağa hızla kalkıp " ne diyorsun sen berat kim sana söyledi bunu* dedi

Berat " telefon geldi şimdi hadi gidelim onu orda yanlız bırakacak değiliz dimi abi ?"

Haşim ağa " unuttunuz mu sizin delal diye bir kardeşiniz yok " dedi

Havin " bari bugün yapma kim bilir kıza neler yaptılar ki hastaneye kaldırdılar kızımızı sahipsız bıraktık sürekli aşağılandı hiç mi düşünmüyorsun o bizim kızımız canımız " dedi ağlayarak."

Haşim ağa birden ayağa kalkıp " sen onun için ağlıyor musun Havin yapma senin kızın kaçarak bizim yüzümüzü yere düşürdü berat delal ölmesin diye berdeli kabul etti bunca şeyleri kabul edip hiç birşey olmamış gibi onu bağrıma mı basayım bunu benden nasıl istersin yaptıklarını nasıl unutursunuz"

Boran " baba haklısın ama o bizim bacımız ne olursa olsun ne hatta yaparsa yapsın bacımız atamayız evet bizde sinirliyiz ona ama ne olduğunu da merak ediyorum belki dövdüler belki birşey yaptılar bacımızı sahipsiz bırakmayız."

Berat " bende böyle düşünüyorum baba zaten biz delale yaşayacağı en büyük acıyı verdik zaten o  acı çekti bizim yokluğunuzda bu ders ona yeter baba "

Haşim ağa " hepiniz defolun gidin benim Delal diye bir kızım yok " dedi konağı inleterek.

Haşim ağanın dediklerinden sonra hep birlikte çıktık konaktan hızla hastaneye geldik Havin annenin göz yaşı bir an olsun dinmedi hastaneye gelince herkes toplanmıştı berat gönderidiği korumalardan birini görünce ne olduğunu sordu " ağam mizgin merdivenden atmış dövmüş baya kötü durum da " dedi berat elini yumruk yaptı   yoğun bakımın önünde duran mirhana koşar adımlarla gitti yakasından tutup yüzüne yumruk attı. Mirhan ne olduğunu anlamadı bir anda  berat yere düşen mirhanın yakasından tutu " lan sen benim bacıma böyle mi sahip çıkıyorsun eğer ona birşey olursa seni diri diri mezara koyarım duydun mu " dedi bağırarak zor bela mirhan ve beratı ayırdılar berat çok öfkeliydi. Sinirinden herkese çatıyordu.

Annem babam yengem ve amcam bir aradaydı yanlarına gidip konuşmak istedim yengem çok kötü duruyordu en az Havin anne gibi ağlıyordu mizgin gıcıklık yapmasa herkes delali çok seviyordu yengemin kolundan tutunca berat bağırdı bir anda bana " şilannn gel buraya " dedi berat resmen bana bağırmayı huy edinmişti ailemin yanında bana bağırması dan hoşlanmadım hiç tam berata birşey söyleyeceğim sırada annem kolundan tutup " şilan yeri değil kocanın canı yanıyor belliki git yanında dur sesini çıkarma baban da çok sinirli berat birdaha bağırsa babanı tutamayız biliyorsun babanı düşmanlık olmasın git kızım " dedi. Yengem " git şilan zaten sana karşı mahcubuz yüzüne bakacak yüzümüz yok mirhan yüzünden nelere katlanıyorsun bir de huzurun bozulmasın " dedi.

İkisini de öpüp beratın yanına geçtim " bana sordun mu giyorsun oraya ?"

" Sana sormama gerek yok onlar benim ailem sen kabul etmesende mirhan benim kuzenim ailem tabi gideceğim."

Berat üzerime yürüyüp birşey söyleyeceği sırada boran ağa kolundan tuttu " berat şilana kızıp durma başkalarına sinirlenip kızdan sinirini çıkarma şilan doğru söylüyor onlar şilanın ailesi mecbur gidecek yanına hem şimdi sırası değil delal çıksın gitsin evine sizde evinizde konuşursunuz."

DİLBİRİN  (Zoraki Evlilik)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin