UNDERNEATH

CHAPTER 2

SATAN

"Did you find, her?" I seriously asked to them and I can only hear their silence leaving the answer to my question.

"Then make a move! Idiots." I exclaimed. As they nod in unison and immediately leave the room.

"Come down, man." Cesar tap my shoulders. I can't calm right now, knowing that we didn't have a single clue of her whereabouts.

Damn woman, where the hell are you?

_____

SAVANA

Marami na akong sinubukang pasukan kaso kada magtatanong ako may mga epal at dahilan.

Kesyo ang payat ko daw, kulang pa daw yata ako sa kain. Yung iba naman muka pa lang, manyakis na.

Na-try ko na rin mag-apply sa spa dahil may alam naman ako kahit basic sa paghihilot at wala pa naman akong napapatay. Pero imbis yata na ako ang mag-masahe, ako pa yata ang gustong imasahe ng mga yun.

Tila nanlalambot ako na napaupo sa may waiting shed. Ramdam ko na ang gutom. Pero kailangan kong magtipid. Mas madali sana kung mag-pakidnap na lang ako ulit at tanggapin ang huling hantungan para matapos na ang kamalasan kong ito.

Agad akong napailing sa naisip. Hindi! Mas mahal ko pa rin ang buhay ko. I take a deep sigh. I roamed my eyes then something caught my attention.

I stand up from my sit as I went closer to the poster. They are urgently hiring!

I take a picture of the address and some info. I think nadaanan ko na siya kanina.

Ilang minutong pag-hahanap at sa wakas nakita ko na rin. Nasa may poste pa ng building nakasulat ang iba pang poster. Bat ba hindi ko agad ito napansin kanina?

Ah basta! Nandito na rin naman ako. Agad akong lumapit sa may front desk  at mabait naman si ate at sinabi sa akin ang mga kailangan kung gawin para sa pag-aapply. 

Call center agent ang hinahanap nila at mabuti na lamang ay may karanasan na ako sa gantong trabaho. Mabilis ko namang naibigay ang mga requirements at mula din dun ay nainterview na ako. Matapos makuha ang mga papel na hawak ko ay umuwi na rin ako at sinabihang tatawagan na lang daw.

Sumubok pa ako sa iba kung sakaling di palarin sa call center. At ang lagi kung natatanggap na sagot bago ko sila lisanin ay abangan ko na lamang ang tawag nila.

Malalim akong napabuntong hininga kasabay ng pag-vibrate ng cellphone na nasa loob lamang ng bulsa ko.

Nakita ko sa screen ang pangalan ni Xandy, at dahil nga paranoid ako ay ni-reject ko ang call nito at pumunta ako sa messages at itext na lamang siya kung bakit ba ito napatawag.

Itinago ko rin iyon at nag-byahe ako pauwi, bumili na lamang ako ng lutong kanin at ulam sa isang maliit na karinderya sa may kanto. Pag-kauwi ay agad ko muling hinanap ang cellphone at unang bungad ang sunod - sunod na mga texts messages ng tatlo.

'Teh, asan ka ba? Pinuntahan ka namin sa apartment mo wala ka, wala ka naman din sa work mo' Xandy.

'May nagtanan ba sayo, Sav?! Sabihin mo?! Sabihin mo?!' Lindsay.

'What the hell, SAVANA?! asan ka ba? Sabihin mo nga kung anong nangyari, nag-aalala na kami sayo.' Sandra.

I take a deep sigh. I already missed them, kung di lang kasi nangyari sakin to baka magkakasama kaming nag-shoshoping ngayun.