"Sino po?" Tanong niya ulit.

"Si Vincent po" ngumiti siya. "Ah si Sir nasa kwarto niya. Puntahan mo nalaang don" tumango ako sakanya at nagpaalam.

Nasa harap na ako ng pintuan ni vincent. Kinakabahan akong kumatok baka den kasi hindi niya ako maalala.

Should i knock.....

"Oo dapat lang tamara!" Sabi ko sa sarili ko.

Kumatok ako sa pintuan niya ng dalawang besses at hindi parin siya sumasagot.

"I dont want any distraction!" Rinig kong sigaw ni vincent.

Distraction na pala ako ngayon WoW ha!

Kumatok ulit ako ng tatlong besses ng buksan na niya ito.

"Ano ba?!" Konot noo siyang nakatingin saakin.

I smiled." Vincent!" I hugged him, i missed his chubby body and cheeks so bad.

"Who are you?" Humiwalay ako sa pagkayakap at tinignan siya. Taas kilay siya ngayong nakatingin saakin.

"Vincent, ako toh si Tamara!" I smiled. His face suddenly change.

"Tamara?" Mahina nitong sabi tumango ako sakanya.

"Oo ako nga si tamara, naalala mo ako vin!" Niyakap ko siya ulit.

Salamat naman at nakilala niya ako!

"Wait, wait." He pushed me a bit.

"Tamara is dead, i dont know you" nag sink in ang katawan ko sa sinabi niya.

"Vin!, buhay ako buhay." Tinuturo ko ang sarili ko. " i survived i didnt die okay"

"Sorry but i dont really kno-" i cut him off.

Kinuha ko ang singsing ko at pinakita sakanya. Alam ko ito ang makakapag paalala sakanya, kaming tatlo nila simon ang pumili ng singsing nato.

"This ring, remember this?!" Pinakita ko sakanya. Napanganga siya ng makita ang singsing.

"San mo yan nakuha?!" He asked in a shocking way. Sinuot ko ang singsing.

"This was my wedding ring, tayo ang pumili nito diba sa kasal namin ni Simon" i said, napahawak siya sa ulo niya. Hinila niya ako papasok sa kwarto niya at nilock ang pinto, pinaupo niya ako sa sofa at tinignan ako.

"Yes, i remember but tamara is dead"

I sigh."kung patay man ako bakit nakakausap mo ako?, what if i pinch your chicks?" Tinarayan ko siya.

"Sige nga" nilapit niya ang mukha niya saakin.

I pinched his cheeks that made him shout." Aray!" He shouted.

I smirked. "Ano naniniwala kana?" I asked, dahan dahan siyang tumango sabay upo sa kama niya.

"P-pero paano, like how?" He asked.

Huminga ulit ako ng malalim. "Hindi ako namatay vin, I survived. Pag gising ko non nawala na si simon sa tabi ko, nasa ibang hospital na pala ako na confined." I stated. Napahawak uli siya sa ulo niya.

"Paano ka na confined sa ibang hospital tam?" Tumingin siya saakin.

"Cedric. Si cedric ang naglipat saakin gusto niya siya ang mag alaga saakin at siya ang magpapagaling saakin. He's obsessed to me since we were just kids" napaluha ako.

"Ang Gago niya!" Sigaw niya at tumayo.

"Alam ko vin, tapos 2years niya ako tinago sa ibang bansa" sabi ko, napaluha si vincent sa harap ko.

"All this years we thought you were dead,fck.!" Ginulo niya ang buhok niya.

Napahawak den ako sa buhok ko. "Sorry dahil akala niyo patay na ako, pero ito na ako buhay na buhay" i flashed a faint smile.

"You dont have to say sorry tam, ang dapat humiling ng sorry yung gagong yon" he said and hugged me.

Ilang oras kami nag usap ni vinny dito sa kwarto niya. Kwenento ko talaga lahat sakanya ang iba pang nangyare saakin ng ilang taon. Masaya ako dahil naniwala siya saakin.

"Tam, you know you changed alot" sabi niya. Tumawa ako kunti.

"I know"

"You're hair and your face changed pero yung ugali mo hindi nag bago" he smiled.

"Asus, buhok lang ang nag bago noh yung mukha ko hindi make up lang toh" tumawa kami.

"May wipes kaba gusto mo tangalin ko tung make up?" Tanong ko ngumisi siya at dali daling kumuha ng wipes sa drawer niya.

"Ito" he handed me the wipes.

Kumuha ako ng dalawang wipes saka pinunas sa mukha ko. Naka nganga si vincent habang tinitignan ako magpahid.

Cute niya tignan.

"Oo nga walang nag bago ikaw paden yung maganda na tamara na nakilala ko noon" biro niya. I rolled my eyes and throw the wipes.

"Che! Ako lang toh" natawa kami.

Kukuha sana ako ng clip sa bag ko ng marinig kong may malakas na kumatok sa pintuan.

Napatingin kaming dalawa ni vinny sa pintuan at nagkatitigan.

"Sir, may naghahanap po sainyo sa labas!" Sigaw ng katulong ata nila.

Malakas na kumibo ang puso ko.

Pano kong sila yon?!

"Sino?!" Sigaw ni vinny. Tumayo ako.

"Di po namin ka kilala may hinahanap daw po sir" sabi ng katulong.

Nagpanic na ako kasi nandito sila.

"Sige bababa na ako" sigaw ulit ni vincent.

"Vincent tulungan mo ako!" Sabi ko nagtaka siya saakin.

"Bakit?, may problema ba?" Tanong niya. Napahawak ako sa braso niya.

"Oo baka si cedric ang nasa baba, kung sila man yon please wag mo sabihin na nandito ako" i begged.

"Sige!, magtago ka sa banyo" sabi niya. Tumango ako at dali daling pumasok sa banyo.

Nilock ko ang pintuan saka tinignan ang sarili ko sa salamin.

Damn it!

Sana umalis na sila shit!

_________________________

Good afternoon!

Ms Nerdy And Mr Bossy (Simon Marcos Fan Friction)Where stories live. Discover now