PART 44

213 9 1
                                    

Nandito kami sa hospital ulit kasi ngayon nila ako icocomfirm kong may cancer nga ba ako. Pumasok si Doctora na may dalang isang folder, napahawak ako sa kamay ni shawn sa kaba.

"Here's all the result Ms. Marcos" ngumiti ako ng napait na para bang ayoko malaman.

She faintfully smiled before opening the folder. "Comfirm you have a leukemia stage 3 Cancer." Tumulo ang luha ko, sumakit ang dibdib ko ng marinig na stage 3 napala. Napayakap ako kay shawn na umiiyak den.

"Lumalala na po yung sakit niyo Ma'am, Palagi po ba kayo nagbubuhat ng mabibigat?" She asked. Si shawn na ang sumagot kasi hindi ako makapagsalita.

"Hindi, Ang anak niya lang ang binubuhat niya doc" shawn stated.

"Nako, pag palagi niyo po binubuhat si baby maslalala ang bruises niya. Iwasan na mo na ang pagbubuhat kay baby" napahawak ako sa dibdib ko, hindi ko na mabubuhat ang anak ko...dahil sa sakit nato! Mamamatay na ba ako? Wag naman sana....

"M-may chance po ba na mamamatay ako d-doc" i asked,she nodded.

"Pag mas lumala po" she stated. Ano ba dapat ang gawin para hindi lumala tong sakit ko, gusto ko pa talagang mabuhay hindi ko kakayanin na iwan sila.

"A-ano po bang dapat ko gawin para hindi lumala ang sakit ko doc?" Tanong ko.

"Stay away from stress at iwasan ang pagbubuhat ng mabibigat" kaya ko naman ata yon diba?

"Okay po, salamat" she smiled and left.

"Paano na toh shawn, maysakit nga ako...kunti nalang ang araw ko dito sa mundo" napapikit ako habang umiiyak paden sa dibdib ni shawn.

"Shh, gagaling ka cancer lang naman toh Tam tatagan mo lang ang sarili mo" he said in a calmest way.
_______________

Nakauwi na kami ni shawn. Bumungad saamin si zaliah kalaro ang nanny niya, nag hire kami ng magbabantay kay zaliah kasi nakakahiya na kay shawn na siya na laging nagbabantay sa bahay.

Tumakbo ng mabilis saakin si zaliah at niyakap ako.

"Up mommy" she raised her hands stating to cary her. Gusto ko man na kargahin siya pero hindi ko magawa, lumuhod ako sakanya.

"Baby mommy can't carry you right now, mommy is tired" pagsisinungaling ko. Ang sakit lang ng pakiramdam ko na nagsinungaling ako sa anak mo.

She pouted,kinurot ko ang pisngi niya "baby you wanna go somewhere?" Her face lighten and smiled.

"Yes mommy!" Lumingon ako kay shawn na konot noo akong tinignan. Tumayo ako at hinarap siya.

"San kayo pupunta Tam?" Huminga mo na ako ng malalim.

"Pwede lumabas mo na kami ni zaliah kahit ngayon lang yung kami lang dalawa? Sa dagat lang naman kami pupunta gusto ko lang makasama siya"

He smiled. "Okay tam" i smiled.

"Let's go baby, but promise me you walk only mommy can't carry you okay?" I looked at her she nodded.

Sumakay na kami sa sasakyan, nagpahatid kami kay mang jon sa beach kong san malapit lang. Nang makadating na kami ay lumabas na kami ni zaliah sa sasakyan at naglakad patungo sa dagat, nakaupo kami dito sa buhangin at niyakap siya. I just wan't to spend time with my baby.

"Baby..." i called, she looked at me while playing with her doll.

"Yes?" I smiled.

"Will you make mommy a promise?" I asked natahimik siya at tumango.

"What is it mommy?" I took a deep breath.

"Promise me to make daddy happy baby if I-" hindi ko alam kong sasabihin ko ba toh sakanya pero i wan't to teach her and to know. " die someday..." malungkot siyang tumingin sa akin.

"Mommy, are you going to die?" I hold his cheeks and smiled faintfully to her. She's just a 2 year old girl and she's smart like his dad.

"No baby, but mommy will be gone someday that's why i'm telling you this"  i stated. She bit her lips and hugged me, tears were flowing to my cheeks.

"Promise mommy i will make daddy happy always" niyakap ko siya ng mahigpit. "But mommy you won't leave us right?" Mapait akong ngumiti at tumango.

It depends baby...

"Are you sleepy baby?" Napansin ko kasi na pumipikit siya, tumango siya at sumandal sa dibdib ko, hinawi ko ang buhok niya kasabay sa hangin. Pumikit ako habang kinakantahan siya.

Nagulat ako ng makita si Simon na nakaupo sa gilid ko habang pinagmamasdan kami ng anak niya.

"How did you know that we were here?" I asked, lumapit siya saakin at hinalikan ang noo ko.

"Shawn told me that you were here, pinauwi ko na pala si manong kasi ako na ang maghahatid sainyo pauwi" i flashed a sweet smile.

"How's work hon?" Napalingon siya saakin.

"Normal" tanging sagot niya at lumingon pabalik sa kalangitan. Nilapit ko ang sarili ko sakanya at sumandal sakanya. I wan't to feel this forever...

"Hon i bought the camera" he placed the camera infront of us. Palagi niya talaga bitbit ang camera niya kada maypupuntahan kami, I vivideo niya daw lahat ng mga bonding namin. I'm so lucky to have him.

We both watched the sunset while holding our hands.

"Ang ganda" mahina kong sabi at nakangiti nagagandahan talaga ako sa mga sunset.

"But you're even more beautiful" napalingon ako kay simon nakangiti siya at hinawakan ang pisngi ko, unti unti niyang nilapit ang mukha niya saakin and took a light kiss on my lips.

"Thankyou"
__________________

Maaga ako nagising kasi sasama ako kay simon sa opisina niya. Kahit kasal na kami pumapasok paren ako sa companya.

I kissed zaliah's cheeks at nag paalam na sakanila ni shawn.

Nasa opisina na ako ni Simon. Tinitignan ko ang mga schedules niya, marami siyang appointments.

Umupo ako sa upuan ko, ako na ang gumawa sa mga documents niya na hindi niya natapos madali lang naman gawin. Nasa meeting siya ngayon kasama ang ibat ibang businessman. Nanguguna paden si Simon kaya.

Nandito ako ngayon sa cafeteria kasi nagutom ako bigla, Kumuha ako ng sandwitch at tubig. Uupo nasana ako ng sumakit ang balikat ko kaya hinay hinay akong umupo at tinignan ang balikat ko.

Bagong pasa nanaman....

Kumain nalang ako ng maalala ko si Sir antonio at yana Nagkatuluyan ba sila?!. Nakakamiss naman si yana napaka talkative niya kasi pag magkasabay kami kumain, magka same vibes nga kami e.


Ms Nerdy And Mr Bossy (Simon Marcos Fan Friction)Where stories live. Discover now