Bölüm 18

37.4K 1.5K 883
                                    

1 Ay sonra

İzmir'de kendime bir ev tutmuştum yeni bir işe girmiş hem çalışıp hem de üniversitesi sınavına hazırlanmaya başlamıştım.

1 aydır o evden beni arayan soran olmamıştı Karan ölmüştü belki onları düşünmeyi bırakıp önümdeki test kitabına odaklanmaya başladım .

Test çözmeyi bitirdikten sonra mutfağa ilerledim yemek yapmakla uğraşmak istemediğim için menemen yapmaya karar verdim yanına biraz kahvaltılık koysam bana yeterdi.

Hazırladıklarımı yedikten sonra kaldırıp yerlerine yerleştirdim bulaşıklarıda yıkadıktan sonra tekrar odaya döndüm.

Uzun zamandır aramadığım annem aklıma gelince telefonumu çıkardım ve numarayı tuşladım.

"Alo anne"

"Anne sesin gelmiyor orda mısın?"

"Annen gayet iyi karıcım ama sen daha fazla bana dönmemekte direnirsen iyi olacağını düşünmüyorum"

"Sen ölmedin mi amk"

"Maalesef karıcım öldüremedin beni yanıma dönmeye ne dersin?"

"Sana dönmem o evden kurtulmuşken tekrar gelmem"

"İyi o zaman anne ve babanla son kez konuş öyleyse. Al kızın sizi istiyor"

"A-anne"

"KIZIM SAKIN DÖNME ANNECİM NOLUR DÖNME"

"Anne iyi misin?"

"Kızım annen haklı sakın dönme sözümüzü dinle dönme"

"Baba nerdesiniz"

"Eee karıcım ne zaman dönüyorsun ya da dur karar vermene yardımcı olayım telefonuna gelen videoyu izle "
dedikten sonra telefonu kapattı.

Attığı videoyu açtığımda annemle babamı bir sandalyeye bağlanmış kafalarına silah dayanmıştı.

Annemle babamı o halde görünce gözlerim dolmuştu.Şimdi nolucaktı?

Gidecek miydim?

Gitmeyecek miydim?

Gitmezsem zarar verir miydi gerçekten?

Bedenim aileme zarar gelicek korkusuyla titriyordu.Dolan gözlerimden akmak için bekleyen yaşları akıtmamak için direniyordum.

Elime telefonu aldım ve Karan'ı aradım.

"Kararını verdin mi karıcım"

"Attığım konuma gelirsin ama annemle babam da gelicek onları da görücem yoksa gelmem"ağlayarak konuştuktan sonra telefonu kapattım.

Garaja gidip otobüse bindim.

İstanbul'da indikten sonra akşam olmuştu taksiye binip Karan'a konum atacağım yere gittim.

İndiğim yerde uçurumun kenarına iyice yaklaştım zaten çok beklemeden Karan,Buse,Arda,annem ve babam gelmişti.

"Ada ne yapıyorsun orda buraya gel"
Karan'ın sesini duymamla onlara döndüm.

"Buraya size veda etmeye geldim"

"NE DEMEK BU "

"Eğer ben bu dünyadan gidersem tehdit ediceğin bir ben olmaz veya aileme zarar vermek zorunda kalmazsın öyle değil mi Karan"

"Annecim ne diyorsun sen"

"Anne sizi son kez görmek istedim sizi çok seviyorum unutmayın olur mu?
Buse, seni tanıdığım günden beri sevdim hep benim yanımda oldun Arda,ilk başlarda seni sevsemde son zamanlarda sana çok kızdım ve son olarak Karan, sadece sana diyeceğim tek şey ALLAH belan versin"

Mafya Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin