🤫დიდი საიდუმლო-𝕓𝕚𝕘 𝕊𝕖𝕔𝕣𝕖𝕥🤫

{5}

სუნჯეს pov:
ოთახში ავედით მე და ჯონქუქი, მალევე კი სიაც ამოვიდა და რაღაც ვიდეო მანახა სადაც ვიღაც მაბრალიდა რომ ჯიეონზე ვიძლადე
-ეს მართალი_იკათხა სიამ

მისთვის ხმა არ გამიცია, უცბად მოვიცვი ის რაც ხელში მომყვა და ოთახიდან გავედი, დაბლა რომ ჩავედი ყველა გაკვირვებული იყო დედა კი მეძახდა რომ ყველაფერი კარგად არისო. მაგრამ თქვენც ხედავთ რომ არა. უცბად სახლიდან გავარდა და იქ ჯიეონი დავინახე, ხელში ვკარი და ვყვიროდი
-რა...რა ჯანდაბა დაგიშავე ისეთი რომ მთელი ცხოვრება არ მცილდები, მუდამ კუდში რატომ დამზდევ!_ვყვიროდი თან ბიჭები და სია ცდილობდნენ გაშველებას
-მე...მეც ახლა ვნახე...არ ვიცი ვინ იყო...მართლა
-არ იცი არა...იქნებ ისიც თქვა რაც შენს გამო მოხდა ჰაჰ რატომ არ ამბობ იმას რაც მე შენ და მამაშენმა გამიკეთეთ...რატო რატომ არ ამბობ!
_თავს ვერ ვიკავებდი და ტონს უფრო ვუწევდი
-სუნჯე გთხოვ საწყალი გოგო გაუშვი
_მიძახის ჯონქუქი
-ჰაჰა შენ ჯობს დედაშენთან წახვიდე ის გელოდება და არა საჭირო მე დამეხმარო_ვუთხარი ირონიულად
-სუნჯე ზედმეტი მოგდის_გამარტყა სახეში. მოიცა ახლა მან მე ხელი გამარტყა...მე...მე
-როგორ გაბედე და ჩემზე ხელი აწიე!_ვეუბნები უკვე გამწარებული სახით
-ზედმეტი მოგდის უკვე ყველას ისე ექცევი თითქოს არარაობა ვიყო...
_არ დავასრულებინე
-ხართ კიდევაც...ყველა ადამიანი რომელიც ასე იქცევა ჩემს მიმართ, განსაკუთრებით თქვენ ორნი ჩემთვის არარაობა ხართ! თქვენ ორმა ჩემთან მეგობრობა 10 წლის წინ დაამთავრეთ!... გასაგებია!
-სუნჯე გაჩერდი გთხოვ ასე ცუდად გახრდები_მომვარდა დედაჩემი ვეცადე თავი შემეკავებინა და თავი ისე წარმომედგინა რომ თითქოს და არაფერი მჭირდა მაგრამ სხეულში სისუსტეს ვგრძნობ და ამის გამო წავიქეცი და გონება დავკარგე...

თვალს ვახელ და ვხედავ თეთრ კედლებს, მესმის აპარატის ხმა და ადამიანის რომელიც ზუსტად ისევ  შემაზიზღეს თავი. მალევე ვერ გავუძელი და ისევ დამეძინა...