"Papatawarin pa kaya ako non nay?"

"Oo naman apo" napangiti ako.

"Sus ate, ikaw paba hindi patatawarin ni kuya simon e mahal ka non kailangan lang niya ng lambing ganyan talaga ang mga lalaki" napatawa kami ni nanay kay thea. Kahit kailan talaga yung kapatid ko.

"Talaga, san mo yan nalaman yang mga ganyan ha?" Taas kilay kong tanong napalunok naman ito.

"K-kay vincent" nauutal pa nitong sabi at napahawi sa buhok.

"Ikaw thea ah"

"Alam ko ate" napakamot siya sa ulo.

Pagkatapos namin kumain ay tinulungan ko lang sila nanay mag impake kasi ngayon na sila uuwi. Iniwan ko mo na si zaliah sa daddy niya kasi nahihiya akong lumapit sakanya at kunin si zaliah. Hinatid kami ng driver nila tita liza dito sa airport.

"Mag ingat ka dito Jane ha" tumango ako.

"Babye ate" niyakap niya ako at niyakap ko rin si nanay.

"Sige na pumunta na kayo sa loob baka maiwan pa kayo" sabi ko sakanila. Pinipigilan ko ang sarili ko na hindi umiyak ng pumunta na sila sa loob.

Sumakay na ako sasakyan at umuwi na kami ni manong.

Nasa sala na ako, tinitignan ko lang sila mag ama na naglalaro. Yung gusto kong mangyare noon nangyare na.

"Ma-mi play" sabi ni zaliah lumapit ako sakanila at kinuha ang laruan ni zaliah.

"Da-di play"

"Yes baby daddy will play" nilalaro namin si zaliah at sobrang tuwa niya. Iba ang tawa niya nang makilala na niya daddy niya.

Hindi paden mapigilan ng mga mata ko na silayan si Simon na ngumingiti ito. Ang gwapo parin niya kahit may pasa siya at sugat.

"Prepare yourself kasi pupunta tayo sa trabaho" walang emosyon niyang sabi tumango nalamang ako at pumunta sa kwarto nagbihis.

Pagbaba ko nakita ko siyang naghihintay saakin kaya dali dali akong naglakad.

"Where's zaliah?" Nagtataka kong tanong tumingin siya saakin.

"Nakay mom, busy si shawn sa likod" tumango ako at sumakay na sa kotse. Siya ang nagmamaniho.

Pagpasok namin sa companya niya nag tinginan ang mga tao sakanya, hindi niya ito pinansin at naglakad lang. Nagtataka siguro ang mga tao dito kung bakit may mga pasa siya at sugat. Pumasok na kami sa opisina niya at umupo agad sa mesa ko, trinabaho ko ang mga kailangan kong trabahuin.

Hindi ako masyadong maka focus sa trabaho kakaisip ko. Hindi talaga ako mapapakali kung hindi niya ako patatawarin. Kulang nalang mamatay ako kakaisip.

Tumayo ako at pinuntahan si sir. Mag sosorry na ako sakanya para tumigil na yung isip ko kakaisip. Nagtaka siya saakin na nakatingin.

"Sir sorry na" nilambotan ko ang bosses ko kahit hindi bagay saakin yung magpalambot ng bosses.

"Get back to work i don't need your sorry" bumalik siya sa laptop niya. Napikon ako sa sinabo niya kaya clinose ko ang laptop niya, napatingin naman ito saakin ng masama at tumayo.

Now i got your attention.

"Why the hell did you do that!" Sigaw nito pero hindi ako nakinig.

"Wala, para kausapin mo ako" komonot ang noo niya.

"Ano ba ang pag-uusapan natin para matigil nato" sumeryoso ako ng tingin sakanya huminga mo na ako ng malalim bago magsalita.

"I know your upset---" he cut me off.

"I'm not upset" pagdedeny niya pero hindi ko yon pinansin.

"Patapusin mo muna ako pwede?" Huminga ulit ako. "I know you were upset and mad when you saw cedric and me na naka towel lang, walang nangyare saamin muntikan lang"

He smirked "So what exactly were you two doing in there?" He said in a cold voice.

"Alam ko ang nasa isip mo kung nag-anohan ba kami pero wala Si halikan lang talaga sadyang hindi ko napansin na naghubaran na pala kami pero t-shirt lang naman yun lang talaga" napahawak siya sa ulo niya at sinuntok ang dingding ng malakas nagulat ako sa ginawa niya at nilapitan siya.

"Ano ba simon sinasaktan mo nanaman sarili m---" lumingon siya saakin at tinignan ako ng galit na galit na mukha.

"Kahit na!, may nangyare paden sainyo nag halikan kayo!, nakita ko kayo sa labas sarap na sarap kapa na kahalikan siya, sabihin mo nga saakin nagustuhan mo yon?" Napayuko ako "ano sagot tam!" Naiiyak na siya at ako den.

"Hindi, Si please I'm sorry it was all a mistake" niyakap ko siya, pilit niyang tangalin ang kamay ko sa hawak niya pero hinigpitan ko ito.

"Let go!" Sigaw nito na patuloy ang pagiyak.

" i won't let go and until you forgive me
Please i'm sorry" umiiyak na ako sa dibdib niya. Ayoko ng humiwalay sa pagkayakap sakanya kasi sobrang namiss ko na yakapin siya ulit.

"Sorry Si sorry sorry kahit ilang ulit pa ako mag sosorry para lang mapatawad mo ako!" Sigaw ko hiniwalay niya ang kamay ko sa bewang niya at lumayo.

"I don't forgive people easily pero pasalamat kana lang na pinatawad kita sa pagtago mo sa anak ko saakin pero yung nakita ko kayo hindi kita mapapatawad" lalabas nasana siya pero agad ko hinawakan ang kamay niya i faced him.

"Sorry, hindi na yun mauulit yung nakita mo please patawarin mo na ako l-lets start again Si with zaliah please" niyakap ko ulit siya. Gusto ko na magsimula ulit kami para kay zaliah.

"N---" hindi ko na mapigilan ang sarili ko na halikan siya. Napatigil si simon at tinignan ako habang hinahalikan ko siya. Kissing him is just so different, nilayo ko na ang mukha ko at tinignan siya.

"I know hindi Ka papayag na magsimula tayo kaya hindi ko na ipipilit, mauna na akong umuwi at sorry last na" umalis na ako at umuwi na. Habang nasa sasakyan ako hindi ko mapigilan na maiyak ulit habang nakatingin sa bintana ng sasakyan.

Wag na natin ipilit dahil ako lang naman ang masasaktan....

-----------------

:')


Ms Nerdy And Mr Bossy (Simon Marcos Fan Friction)Where stories live. Discover now