21.Bölüm

3.3K 197 32
                                    

Selam

Nasılsınız ?

Bölümler tükendi bende ne yazayım diye kara kara düşünüyorum bu kurguyu uzun tutmak istemiştim ama bölümler artık ilerlemiyor gibi

Keyifli okumalar

ZEMHERİ

Seanstan çıkıp gediz abime ilerledim. Yorgundum ve uyumak istiyordum

"Nasıl geçti "

Çok yorucu uykum geliyor

Abim gülüp beni kucağına alip kafamı boynuna yaslamam için alan açtı. Kafamı boynuna gömüp gözlerimi kapattım
.
.
.
.
.
.
.
.
Uyandığımda saat akşam 8'idi seans artık çok fazla yoruyordu çünkü konuşmak için çalışmalar uyguluyorduk ama bir türlü konuşamıyordum. Yorulmaya da başlamıştım

"Paşam " ayça ablamın sesiyle ona döndüm

"Neden üzgünsün yawrum " yanıma oturup saclarimla oynamaya başlamıştı. Cevaplayamadım sorusunu çünkü anlayamadığım bir boşluktaydım

"Paşam " ayca abla yüzümü avuclayip konuştu

"Neden ağlıyorsun?" Dudaklarımı bilmiyorum anlamında büzdüm

"Bekle geliyorum " ayca abla odadan çıktığı an da aynaya baktım cidden ağlıyordum. Ayça abla demeseydi anlamazdım

"Abim "

"Yawrum" odaya gediz abim, çakır , andaç abim , yasır ,ozan , birol, ahenk girdi

&"kuzen iyi misin " hepsi endişeliydi

Bilmiyorum sadece yoruldum

Andaç abim yanıma yaklaşıp yavaşça oturdu

"Biliyorum aslanım yorgunsun ama bazen sonunun ne olacağını bilmediğimiz yollara çıkarız. Bazen de sonunun nereye çıkacağını bildiğimiz yollara çıkarız ama en çok yorulduğumuz, bilebile yola çıktığımız yoldur. Çünkü o sonuca ulaşana kadar önümüze çok engel çıkacağını biliriz ama yolun sonunu bilmediğimiz yola rahat çıkarız çünkü bizi ne karşılayacak bilmiyoruz ve insanlar bilmedikleri her şeye dostça bakar ama sen biliyorsun ve yoruluyorsun şunu da düşün bebeğim. Bu yorgunluğun değeceği o anı düşün bana abi diye seslendiğini düşün bazen yorulmak bizim için o sonucunun tadını tuzunu ayarlamak içindir. "

Haklısın ama artık bira dinlenmek istiyorum

"Yawrum istersen birkaç hafta seanslara ara ver"

Olur mu ki?

"Kartalla konuştum bunun senin için iyi olacağını söyledi "

O zaman ben 1 hafta hep odamda yatıyor olacağım

"Hep mi yatacaksın " yasır konuşunca ona döndüm

Evet

'Hımm'layip ozan'a döndü. Ozan kulağına bir şey söyleyince zorla gülümsedi

"Tamam o zaman biz seni yalnız bırakalım " diyip yasir'in elini tutup odadan çıktı ozan arkasından abimler , kuzenler ve ayça abla çıktı

"Bende mi çıkayım " kafamı sallayınca bana bakmaya devam etti

"Yanında kalmamı istemiyor musun "

Şuan yalnız kalmak istiyorum

"Peki " odadan çıkıp kapıyı çarptı ama biraz sert çarpmıştı

Odada yalnız kalınca tekrar yatağa uzandım.

Of Allahım ne yapacağım. Lütfen yardım et

Kafamı yastığa iyice koyup gözlerimi kapattım. Birkaç dakika sonra odamin kapısı açıldı.

"Yawrum uyudun mu ?" Çakır'ın sesiyle doğrulmak istedim ama cevap veremeyecek kadar yorulmuştum

Yatağım cökünce saçlarımda parmaklar gezinmeye başladı

"Her şey geçecek yawrum söz veriyorum. Bir gün kahkahaları kulaklarıma ilişecek , çok güzel günlerimiz olacak sen bana şarkılar söyleyeceksin adımı senin ağzından duyacağım günlerde gelecek yorulduğunda bana yaslan, beni kendinden itme sırtını göğsüme yasla ve uyumaya başla. O zaman sana söz veriyorum bir daha hiç bir şey canımı sıkamayacak "

Alnımı öpüp bir süre dudakları alnimda kaldı

"Çakır " gediz abimin sesiyle çakır dudakarını alnımdan çekti

"Efendim"

"Yemek hazır "

"Ben gelmiyorum "

"Çakır zemheri'ye sonra uyandığında vereceğiz şimdi uyusun "

"Gediz ben uyuyacağım zaten midem bulanıyor yemek yemeyeceğim "

"Peki " kapı kapanma sesiyle çakır kafasini göğsüme yasladi

"Offf işin icinden nasıl çıkacağım bilmiyorum ama senin kalbin kırılmadan nasıl yapacağım bilemiyorum , bu şekilde yorgun gözlerinle bana bakıyorsun ya, içim gidiyor" bir kac dakika sonra çakır'ın sesi kesilmişti ve nefesi düzenleşmeye başlamıştı
.
.
.
.
.
.
Kahvaltı için aşağıya inip , kapanmaması için uğraştığım gözlerimi acik tutmaya çalışıyordum ama her seferinde gözlerim kayıyordu

"Oğlum kahvaltini etsen" annemin sesiyle ona döndüm

Uykum var

"Olmaz öyle şey yemen gerek " ayca abla ağzıma peynir tikistirip çayımı elime verdi

Kahvaltı ayca ablamın bana yedirmesiyle geçmisti. Salonda otururken kahveler dağıtılmıştı

"Dışarı çıkalım mi " yasır bana umutla bakmaya başlamıştı

"Ay evet pikniğe gidelim " gitmeyi çok isterdim ama kac gecedir kabuslar yüzünden uyuyamıyordum ve şuan uyumak istiyordum

Ben yokum

"Neden ya " yasır itiraz dolu sesiyle bana döndü

Uykum var

"Peki o zaman evde takilirız "

Siz pikniğinize gidin eğer gitmezseniz sizinle küserim

Hepsini zorla ihna ettim. Kendi odama çıkıp yatağa bıraktım vücudumu

Kaç gecedir hep o geceyi görüyordum rüyalarımda o yüzden uyuyamıyordum

Gözlerim anında kapandı.

.
.
.
.
.
Uyandığımda saat hala etkendi herkes pikniğe gitmişti diyecektim ama kimse gitmemsti abimler, amcamlar , dedem şirkete gitmişti , çocuklar ise bahcedeydi. Ayça abla istedi. Diğer yengelerde birini ziyarete gitmişti .

Cakir ise şuan yanımda ki koltukta oturmuş elimi tutarak kafasini yatağa koymuş uyuyordu.

Yüzümde ki gülümsemeyle onu izledim. Bir süre sonra omuzundan sarsip kaldırdım

"Ne oldu güzelim " onu yatağa çekip uzanmasini sağladım uzaninca hemen terkara uyudu ben ise ayağa kalkıp duşa girdim.






Merhabalar

Bölüm nasıldı ?

Zemheri'nin yorgun halleri ?

Çakır'ın onu yalnız bırakmaması ?

Başım çok ağrıyor be sabahın 4'ünden beri ayaktayım kürt olup mardinli olmanın zararlarından biri bayramları erkenden kalkmak zorunda olmamız

Bir sonra ki bölümde görüşürüz

Sizi seviyorum....

Dilsiz şeytan /bxbOù les histoires vivent. Découvrez maintenant