Darcy, The Breaker of Chains: (obsessive-compulsive. psychotic-thriller.)

PHASE 14

"But the way, how did you know that I'm staying here?" naningkit ang mata ko na ikinaangat naman agad nang isa niyang kilay dahil sa naging reaksyon ko.

Para bang sinasabi nang mga mata nito na 'huwag-kang-mapanghusga'

"Coz I live around here too." aniya at nagsimula muli siyang humipak nang vape na nakasukbit sa kanyang leeg.

"Talaga?"

Ilang segundo niya akong tinitigan bago siya dahan-dahang tumango. His lips lifting in a smirked.

"Bakit? Anong akala mo? Por que alam ko kung nasan ka, inii-stalk na kita?" natatawa niyang tanong na agad din namang ikinainit ng pisngi ko.

"H-Hindi naman sa ganun... hindi ko naman 'yan naisip sa'yo!" dipensa ko agad.

"I may be nice to you but I'm not a creep, woman. It's not what you think. Nagkataon lang siguro. Nagmagandang loob lang ako... kasi mabait ako."

My lips automatically pouted. Ilang beses na ba niya nababanggit ang salitang 'yan? Pinangangalandakan niya talaga.

"Seriously, I've never noticed you before. Bago ka lang ba rito?" pagpapatuloy niya sa pagdaldal.

"U-Uhm, yup..." hindi na alam kung ano sasabihin. Pinipilit na lang ang sarili na maging tipid sa pagtugon.

He's facing me again. Resting his elbow on the seat. "If you live over there, then who's with you? Siguro magkatabi tayo ng room? Which floor are you? Are you with your family?" sunud-sunod na tanong niya na halos muntik na akong mapahilot sa sentido ko.

I bit my lower lip and frowned. Napailing ako nang isang beses kaya inakala niyang iyon ang sagot ko sa mga tanong niya. Ang pag-iling ibig sabihin ay maaaring senyales na hindi ko kasama ang aking pamilya pero ang totoo... bigla na lamang ako napabuntonghininga nang malalim sa naging tanong niya. Pagod lang ako sa araw na ito at dahil na-mention niya pa lalo ang pamilya ko, hindi ko tuloy alam ang mararamdaman ko dahil sumagi sila bigla sa isip ko.

Siguro kung normal lang na araw ito, saktong pasado alas otso, maririnig ko ang tawag ni Mama mula sa baba habang nasa kwarto ako—senyales na tapos na siyang magluto sa aming magiging hapunan, at paglabas ko ay kadarating lang rin ng Papa ko at sasalubungin niya ako ng kamusta at yakap, kumakain, magkakasama sa hapag.

"Boyfriend...? Or something?" pagpapatuloy niya pa.

"I uh...nope." umiling agad ako at pinatay ang usap. I bit my lower lip and sighed. "Thanks for the ride. I appreciate it... H-Have a goodnight." imbes ay paumanhin ko siyang tiningnan at binigyan muli nang tipid na ngiti.

His lips parted and licked his lower lip. He blinked a few more times before he nodded slowly and it didn't seem to escape my sight as the moment passed with disappointment washed over his face and finally just gave me a small smile.

"Yea..." aniya'y sa namamaos niyang tugon habang pinagmamasdan niya ang paggalaw ko para hintayin na makalabas na ako. "You too..."

I gulped. Sa isang tango ay agad nang tumalikod ako. Handa na akong lumabas at buksan ang pinto nang kanyang kotse nang bigla siyang magsalita dahilan nang paglingon kong muli.

"You know what? Fuck it."

My lips parted and stunned by his sudden reaction. He slightly cursed under his breath na kahit mahina iyon ay hindi nakatakas sa pandinig ko. Saglit niyang inihilamos ang palad sa kanyang mukha, natatawa't napapailing sa kanyang sarili.

"I'm already ruining this so I just gonna keep goin'." now, his lips twitching. Para bang may gustong sabihin pero mukhang nagpipigil at nagdadalawang isip pa ito.