Never Thought

Chap 13

But for Calliopi... I know somehow that her words and her actions is honest. I could really tell that she's just being with herself, friendly and kind. But... but she has this kind of heart na katulad din sa mga lalaki. And I'm thinking na... it is really possible na magkagusto sya sakin lalo na't palagi syang lumalapit sakin. Or.. am I just being too assuming? Am I overeacting? Oh my God, I don't know anymore! Pinapalayo ko lang yung taong wala namang ibang intensyon sakin pero kasi... ayoko lang.. ayoko lang na baka magkaroon sya ng hindi kaaya ayang nararamdaman, ayoko lang talagang may nagkakagusto saking students. It's ok if they like me as a teacher.. but admiring me in a different situation is just... NO.

There's a lot of students that confessed to me and trying to court me. And I find it cringe and disrespectful. I find it disrespectful because as for me, students should never have a feelings for a teacher. That's what it is.

I came back from reality when someone knocks on the door.

"Com'in." I said and didn't mind who's that person is cuz I'm busy doing some stuffs.

Napaangat ako nang tingin nang may naglagay bigla ng plastic bag sa harap ko.

I was a lil bit surprised to see calliopi. Parang hindi ito makatingin sakin dahil naka side view lang sya na parang iniiwasang tumingin sakin.

"W-what are you doing here? Aren't I told you to stop--"

"A-alam ko po." This time hinarap na nya ako na para bang nahihiya. "A-ano kasi... sabi ni nanay flores yung amo ko na bibigyan nya raw ako ng libreng luto nya ngayon dahil malaki ang kinita namin kagabi kaya.." she look down and fidget her fingers. "Kaya ano.. naisip ko na.. bigyan rin kita. B-binigyan ko rin kasi yung mga friends ko ngayon eh. Kaya... g-gusto rin kitang bigyan. Sa napag-alaman ko kasi sayo.. hindi ka minsan naglu-lunch.. kaya nitong mga nakaraang araw na hindi kita nabibigyan ng lunch.. nag-alala ako. Ngayon lang ako naglakas loob na lumapit sayo at ibigay yung deliver na foods ko ma'am dahil.. sabi ni nanay flores bigyan ko raw ng foods yung mga gusto kong bigyan."

I feel like.. someone is clenching my heart as she said those. Why does she have to be like this?! Mas lalo akong nagui-guilty sa sinabi ko nong nakaraan.. at mas lalong lumambot ang puso ko rito.

Napaiwas nalang ako ng tingin.

"O-ok, kakainin ko nalang yan mamaya. You can leave."

"Gusto ko lang rin po kayong paalahanan ma'am, dahil wala na pong magbibigay ng lunch sa inyo ngayon.. sana matuto na po kayong kumain ng lunch. Masama po yun sa kalusugan--"

"I know, ano ba tingin mo sakin? Bata? You know what Ms. Monverde? Get out."

Yumuko lang ito at dahan dahang tumalikod bago tuluyang makalabas.

I took a deep breath and clenched my eyes. Gosh! What is wrong with me?! Why am I being so rude?! Why am I giving her that kind of treatment?! Wala naman syang ginagawang masama pero bakit ako ganun?!

Argh! Is it because of the fact that I hate the thought of her tryin to tamed me?! NOOO!!

Calliopi (PoV)

Napalingon ako sa kaliwa ko at nakitang nakatingin pala ng nakangiti sakin si Ave. Napa-iwas naman agad sya nang mahuli ko sya. Tch. Anong meron sa kanya?

Nagpatuloy nalang ako sa pagkain.

"Nga pala yopi, kumusta? nakaipon ka na ba?" Tanong bigla ni yangken kaya agad ko syang sinipa sa ilalim ng mesa.

"Aray!" Sinamaan ako nito ng tingin.

"Ipon saan?" Tanong ni jea.

Nandito kami ngayon sa bagong open na restaurant. Ewan, libre raw ngayon ni dev eh. Himala talaga. Si ave lang ang napasama samin ngayon dahil ako mismo nag aya rito para naman paminsan minsan ay makasabay ko rin syang kumain.