අටවන මේඝය

Start from the beginning
                                    

මන් දිහා අමුතු විදියට උඩ ඉදන් පහළට බලපු කළුකුමාරයා අහක බලාගෙන මගේ පැත්තට අත දික් කරලා දබර ඇඟිල්ල එහෙම මෙහෙට කරේ හරියට මට ළඟට කතා කරනවා වගෙයි...

හෑහ්.. මොන මගුලකටද මට ළඟට කතා කරන්නෙ.. ඕන එකක් එකක් වෙච්චාවේ කියලා හිතාගෙන මන් ටිකක් නැවිලා භූතයගේ මූණ ළඟට ළං වුණේ හිතේ බයෙන්.. මොන ජවුසමකටද දන්නෑනේ...

මන් ළං වුණා විතරයි කාලභූතයා මගේ දිහා බැලුවේ නිකන් සතෙක් දිහා බලනවිදියට...

"තමුසෙට නෙමෙයි කතා කරේ.. අර ටේබල් එක උඩ තියෙන වතුර එක අරන් දෙනවා... "

මගේ කනට ළං වෙලා කින්ඩි හිනාවක් දාගෙන කළුකුමාරයා කිව්වාම.. අනේ සත්තයි.. මුගේ අනිත් කකුලත් කඩලා දන්නමයි හිතුනේ... ලැජ්ජාවේ සම්තෝසේ බෑ.. මාත් ගියානේ මෙතන රොමෑන්ටික් වෙන්න.. ශික් හොඳ වැඩෙ මට...

තනියම බැන බැනම මන් නැගිටලා ගිහින් ටේබල් එක උඩ තිබුණ ජග් එකෙන් වතුර එකක් අරන් කළුකුමාරයට දික් කළා..

තාම කින්ඩි හිනාව එහෙමමයි...

ගෝඩ් ප්ලීස් කිල් මී...

වතුර එක බීලා ඉවර වෙලා ග්ලාස් එක ඇඳ ගාවම තිබුණ ටේබල් එකෙන් තියලා කාලභූතයා කොට්ටේ යටින් ටැබ්ලට් එකක් ගත්තා...

"ගිහින් දොර ලොක් කරලා එනවා..."

ටැබ්ලට් එකට මූණ ඔබාගෙනම මිස්ටර් කළු කිව්වාම මගේ ඇඟේ ඉන්න ක්ෂුද්‍ර ප්‍රාණීන් පවා නොසෑහෙන්න කම්පනයට පත්වුණා කියල නම් මට හොඳටෝම තේරුනා..

යකොව් දොර වහන්න..

අර මොකටද.. අහන්නත් බෑ.. යකා ආවේස වුනොත් ඊට වඩා කේස් එක..

කමක් නෑ.. මොනා උනත් මනුස්සයනේ කියලා හිතාගෙන මන් ගිහින් දොර ලොක් කරලා ආයෙම ඇඳ ගාවට ආවා...

"වාඩිවෙනවා මෙතනින්..."

ඒපාර කලින් මන් වාඩිවෙලා හිටපු ස්ටූල් එක පෙන්නලම කළුකුමාරයා කිව්වා...

එන පොට නම් ඒ හැටි හොඳ නෑ රජෝ... මේක හරියට නිකන් ඔලුව හොඳට අත ගාලා හිස දෙබෑ වෙන්නම ටොක්කක් අනින්න හදනවා වගේ කේස් එකක්...

මේඝ | MEGHA || 𝒸ₒₘₚₗₑₜₑ𝒹Where stories live. Discover now