Mühür Paul Lahote

Kamp ve Çilek

  Gözlerimi iyi aldığım bir uykuyla açtım,yatakta hafifçe doğrulup kısık gözlerimle etrafa baktım,en sonunda gözlerim yanımdaki boşluğu buldu,Paul muhtemelen sınır devriyesindeydi.Yavaşça yataktan çıktım,alt kattan güzel kokular gelirken Emily'nin kendini yormadığını umarak merdivenlerden indim "Em mutfakta mısın?" bir süre ses gelmedi "Evet Hope gelsene." sesini kız sesi gibi çıkartmaya çalışan Quil'in sesi ile büyük bir kahkaha attım ve mutfağa girdim "Gözlerim yaşardı Ethera sen yemek mi yapardın?" elinde tuttuğu tavadaki krebi başarısız bir havada çevirme denemesi sonucu yere düşürünce kendimi tutamayıp tekrardan güldüm "Çatallada yapabilirsin Quil,her pazar yayınlanan bir yarışmada değiliz." sahte bir şekilde gülüp yerdeki krebi bahçedeki kuşların yemesi için ufalayıp pencereden attı "Emily yorulsun istemedim,Paul yoktu sende uyuyordun...Yani işte öyle oldu." ona sormamama rağmen yaptığı açıklama ile hafifçe gülümsedim "Leziz kokuyor." yüzünde oluşan buruk bir gülümseme ile krebi bu sefer bir çatalla çevirdi "Annem işte olduğu için genelde tek kahvaltı yapıp hazırlardım,sonra sürüye katıldım.O gün birileriyle yemek yemeyi özlediğimi anlamıştım." krep dolu tabağı içerde olan yemek masasına götürmeden önce mırıldandım,duyacağını biliyordum "Bazen olan şeyler değilde hiç yaşanmamış şeyler acıtır,yaşayana kadarda eksikliğini anlamayız." sertçe yutkundum "Yada kabul etmek istemeyiz ihtiyacımız olduğunu." Quilin cevap vermeyeceğini anlayınca tabakları içeriye götürdüm.

  Yarım saat içinde tüm sürü eve gelmişti,birlikte kahvaltı ederken içimde bir türlü kurtulamadığım bir sıkıntı vardı,derin bir nefes aldım,diğerleri bu durumu doğal olarak garipsemezken sadece Emily bana döndü "Sorun yok değil mi Hope?" ona sadece muhtemelen onun anlayacağı bir şekilde baktım "İyiyim." Paul tek eliyle bacağımı tutup ovuşturdu,elinin üstüne elimi koyarken elini hafifçe iyiyim dercesine sıktım.

Kahvaltı sorunsuz geçmişti,sürünün büyük bir kısmı evden gitmişti ve evde şimdi sadece Emily,Sam,Paul ve ben vardık.Çalan telefonum ile bakışlarımı televizyondan çektim ve telefonu açtım,film izledikleri için salondan çıkarken herkesin arkamdan baktığını hissediyordum "Alo?" karşıdan Jessica'nın sesi geldi "Alo?Hope bugün Bella ve Angelayla Port Angeles'a gidicez,bilirsin mezuniyet kıyafetleri için." "Ah demek...Öyle." bir süre ne diyeceğimi bilemedim "Gelirim tabi." Jessicanın mutluluğu sesine yansırken "Çok güzel o zaman beni,Bellayı ve Angelayı evden alırsın,görüşürüz saati yazarım." telefonu yüzüme kapatırken ağzımdan şaşkınlık dolu bir nida çıktı,beni kullanmış mıydı bana mı öyle geliyordu?Salona tekrar girince Sam ağzına mısır dolu avucunu götürmeden önce "Seni kullanıyorlar dedi." sona doğru ağzına tıktığı mısırlar yüzünden boğuk çıkan sesi beni güldürmüştü "Biliyorum." Emily bana anlamadığını belli eden bir şekilde baktı "Neden buna izin veriyorsun." "Buluşma günü aniden işim çıktığını söyliycem." Paul bu dediğimle sesli bir kahkaha atıp yanına oturduğum koltukta dahada bana yaklaştı ve kolunu omzuma attı "Sahile gidelim mi?" bunu hepimize bakarak sormuştu,dudaklarımı hafifçe büzdüm "Emily üşüyebilir." Emily bana kızgın bir ifadeyle baktı "Hadi ama Hope hamileyim pamuk şeker değil." Sam tekrardan kendine hatırlatmak ister gibi Emilye baktı "Hamilesin değil mi?" ses tonu ve bakışları hepimize kahkaha attırmıştı "Evet bebeğim öyleyim." Emily tek eliyle Sam'in yanağını tutarken gülüyordu,Sam Paula çok ciddi bir şekilde baktı ve "Eşim hamile." dedi,kendimi gülmemek için sıkarken çok ciddi bir yüz ile onu onaylıyordum,bu tepkiyi ilk öğrendiği gün vermemiş olan adam şimdi ara sıra böyle tepkilerle herkesi güldürüyordu,ikisi yukarıya üstlerini değiştirmek için giderken Paul kulağıma fısıldadı "Birde dönüştüğünde düşüncelerini duysan keşke 'Emily hamile.' 'O hamile.' 'Baba oluyorum.' 'Baba olucam.' 'Ben babayım.'" Sesini değiştirip Sam'i taklit ederken son dediği ile tutmaya çalıştığım gülüşümü serbest bıraktım,Sam cidden çok tatlı davranmaya başlamıştı.