UNSPOKEN PROMISES (ON-GOING)

P17

"Naku naman, Manang! Huwag kang sigaw ng sigaw, baka atakihin ka." Hinimas ko ang aking tenga na nasaktan. 

"Bilisan mo na kasi." Kumalma na siya kaya napangiti na ako. 

"Eto na nga," nginitian ko siya at hinalikan ko siya sa pisngi. "Love you, Manang. Huwag mo akong iiwan ha!" Ani ko at niyakap siya. 

"Hanggang buhay ako, nasa tabi mo lang ako." Napangiti ako at yumakap na sa kaniya pabalik pero agad din naman akong bumitaw. 

"Alis na ako, tumatawag na si Boss." Kininditan ko siya at itinaas ang cellphone na kanina pa nagba-vibrate. 

"Naku, kayo talagang mga bata kayo. Hindi ko alam kung anong gagawin ko sa inyo." Naiiling niyang sabi. 

Tumawa lang ako at mabilis na naglakad palabas ng mansyon. Pagkalabas ko'y nakaparada na nga doon ang sasakyan ko. Agad naman lumapit si Manong sa akin at binigay ang aking susi. 

"Thank you po." Ani ko. Tumango lang ito bilang tugon. 

Mabilis akong pumasok sa aking sasakyan at pinaandar ito. Sa Poetro Bar ako nagtatrabaho. Sa totoo lang, gusto kong lumuwas ng maynila para doon na magtrabaho at kumita ng malaki pero talagang napamahal na ako sa Isla Amore kaya hindi ko ito maiwan-iwan. At saka, narito lahat ng mga ala-ala ko ayokong iwan lahat ng iyon. Ayaw rin naman umalis ni Manang dito kaya dito nalang kaming dalawa. 

Mga ilang minuto lamang ang binyahe ko at agad na rin akong nakarating ng Poerto Bar. Mabilis akong pumasok doon. At dahil restobar nga ito, restaurant pa lang ang binuksan namin dahil hindi pa naman gabi. Alas nwebe y medya namin bubuksan ang bar area. 

Pagpasok ko pa lang ay nakita kong dinadagsa na ng mga taong kakain sa aming restaurant. Isa ito sa mga araw na mas dinadagsa ang restaurant dahil sabado. Hindi naman kasi gaanong kamahal ang aming restaurant, sulit lang at abot kaya nang isang pamilya. 

"Good afternoon, everyone!" Ani ko. Napalingon naman sila sa akin. 

"Good afternoon, bebs!" Bati rin nila nang nakangiti bago bumalik sa kani-kanilang mga trabaho. 

Napangiti nalang ako at tiningnan ang Office of the Manager. Mabuti nalang pala't hindi ko naabutan si Mr. Loius dito sa labas st baka'y magtatatalak na naman ito. Agad akong pumunta sa locker room at nilagay lahat doon ang mga gamit ko bago ako nagbihis at nagpalit ng aming uniporme.

Hindi pa ako nakakalog-in sa counter pero mayroon na agad lumapit sa akin. Akala ko may problema sa kinakain niya kaya agad akong naging alerto. 

"It's anything you want, sir?" Tanong ko. 

"No Ma'am, gusto ko lang po magpaautograph." Nahihiya niyang sabi. Namula pa siya. 

Omygosh!

"Sure!" Nakangiti kong sabi. 

Agad naman siyang may kinuha sa kaniyang bag at nilabas ito. Naglakihan ang aking mga mata ng makitang libro ko ang inilabas niya at isang ballpen. Agad ko itong tinanggap at binuksan ito. 

"What's your name again?" 

"Matthew po." 

Tumango-tango ako at agad nang sumulat sa libro. 

Matthew, 

Wala nang mas mahalagang bagay sa mundo. Kundi pakawalan ang sarili't magpakatotoo. 

-Beverly Garcia

Agad ko iyong pinirmahan at muling binalik sa kaniya.

"Salamat po!" Sunod-sunod siyang nagbow sa harapan ko. Napangiti ako nang magpaalam siya pagkatapos magpapicture. 

Hindi lang doon natapos ang araw ko. Marami pang mga tagasuporta ko ang nagsidayo pa sa Isla Amore para lamang makita ako. Marami ang nagsabi na magupload na daw ako ulit dahil broken ang mga ito't kailangan nang mga panghuhugotan. Tinawanan ko nalang ito. Hindi pa naman natatapos ang shift ko sa Poetro Bar ay pagod na ako.