Aşk-ı Sabr

2. Bölüm

2. Bölüm
Kader bu ya. İşte tam o gece ikimizde aynı rüyâ'yı gördük.
Sevdiğimin ateş'te zinâ'dan dolay nasıl yandığını gördüm. O an güzel bir kıraat ile gür bir ses, Nûr sûresi 30. Ve 31. Âyetleri okuyordu. Nefes nefese uyandım. Sevgilimin acı çekmesine dayanamadım. O an sohbet'e kurşun gibi saplanan düşüncenin doğru olduğunu anladım. Hemen beni sohbete götüren arkadaşımı aradım. Uyumuyordu çok şükür. ondan abdesti ve namazı öğrendim. Sureleri zaten az çok biliyordum, pekiştirdim, ve secdeye kapandım.. Gece boyu ibadet, tövbe istiğfar ettim..
Ertesi sabah sevgilimi aradım ve o'na rüyâ'dan bahsettim ve "ya anlık mutluluk istiyorsan birlikte kalırız, ama çok uzamaz, cezamızı hem bu dünyâ'da hemde ahirette çekeceğiz. Ebedî mutluluk istiyorsan eğer, hemen ayrılmalıyız. Sâdık kalalım, ve zamanı gelince hayırlısıysak birbirimize kader bizi tekrar birleştirir..." Sevdiğim kadın ağlıyordu.. Gözyaşlarına dahî kıyamadığım.. Canım.. birbirimizi kaybetmekten korkarak; Canımız yana yana ayrıldık..
Gece gündüz, onun için duâ ettim, mutluluğu için, günahlarının affı için. Hiçbir zaman eksik etmedim onu duâlarımda..
Epey bir Zaman geçmişti, kendime çeki düzen verdim, dinine düşkün, herşeyden önce namazını önde tutan bir delikanlıydım. Dinî bilgimi geliştirmek için İlahiyat fakültesi için sınava girdim ve kazandım. Edebiyata olan ilgimle birlikte Şairane bir yeteneğim vardı herzaman, bu yüzden bir kitap yazmaya karar verdim. Belki bir gün olur da okur diye sevdiğim kadın için yazdım.. Belki gittiği bir kitapçının rafında benim kitabıma denk gelirde okur diye yazdım... Bir kaç hafta sonra kitabım basılmıştı, ve inanılmaz bir kitleye sahip oldum. Fuar'dan fuara davet edildim, ülkeden ülkeye... Ama hiç bunların peşinde değildim, aklımda hep O vardı.. Duâlarımın en güzeli..
Sonra bir gün yine büyük bir fuarda olan oldu...