Write Your Own 💚YiZhan❤️✅

දාහත්වන කොටස

තාමත් එයා ලාවට ගැහෙනවා ... ඩ්‍රග් එකක් නොදුන්නොත් හෙට වෙද්දි සහලෝල උන ගනීවි ... පේන් කිලර්ස් පොවන්න බෑ වතුරත් එක්ක හිරවෙන්න පුලුවන් ... ඔක්කොටම වඩා සීතලට දතකට පවා පූට්ටු වෙලා තියනකොට කට ඇරගන්න වෙනම ගේමක් දෙන්න වෙනවා ... සිරප් එකක්වත් තිබුනනම් කටට දාන්නවත් තිබුනා ....ඉතින් මන් තීරනය කරා එයාට සපෝස්ටියක් දාන්න ..

මන්ම අන්දපු කලිසම ආපහු පාතට කරලා එයාව පැත්තට හරවපු මම එක කකුලක් දනිස්සෙන් නමලා එයාගෙ පිටිපස්සෙන් සපෝස්ටිය පරිස්සමට ඇතුලු කරා ...

ම්ම්ම් දැන් හරි ... පේන් කිලර් වලින් අඩුකරන්න බැරි වේදනාව අඩුකරන ලේසිම ක්‍රමේ සපෝස්ටියක් වෙනකොට මමත් එයාට ඒ ක්‍රමේම පාවිච්චි කරා ..
ආපහු ඉදිය විදියටම එයාව කවර් කරපු මම මගෙ කොලොන් එකෙන් පොගවපු වෙට් ටවල් එකක් එයාගෙ නලලින් තිබ්බා  ...

තව පැය හයක් යනකොට පේන් කිලර්ස් දෙන්න පුලුවන් වේවි ... ඒත් ආයම පැය තුනකින් උන බලන්න ඕන  ... බැල්කනියෙ දොර ලොක් කරලා හීටර් එකත් තව පොයින්ට් එකක් වැඩි කරපු මම ඇදේ එයාට එහාපැත්තෙන් ඇලවෙලා බ්ලැන්කට් එක පිටිම්ම එයාව මගෙ අත්දාල ගැගට තුරුලු කර ගත්තා ...

මම කරපු විහිලුව දුර දිග ගියා තමයි  .. ඒත් මන් ඒක විහිලුවට කරපු දෙයක් නෙමෙ ... මට හිතේ එක පැත්තකට ඕන උනා එයාට රිද්දන්න ... මොකද ලූලූවයි මමීවයි එයාව ඉත්තො කරගත්ත එකට ....
එයා මාව මේ දවස් ටිකට බලාගත්තා තමයි... දවස් ටිකක් කිව්වට දවස් දෙකක් විතර ...  ඒ උනත් මන් පිලිගන්න ඕන අනිත් අය ගාවදි නොදැනුන මහ අමුතු හැගීමක් මට එයා ගාවදි දැනෙනවා ...

කොටින්ම කිව්වොත් එයා එක්ක ඉන්න වෙලාවට එයාගෙ උනුහුමට මගෙ ටෙස්ටොස්ටෙරෝන් අසූහාරදාහට නගිනවා ... ආනික තමා මට පේන්න බැරි කොච්චර නම් උන් මේ ලෝකෙ ඉන්නවද ඒත් මන් ඒ හැමඑකාවම එහෙම උන පලියට කිස් කරාද නැනෙ නෑනෙ ...