Supergirl ||Haitani Ran||

♡WSTĘP♡

______________*______________

SUPERGIRL

______________*______________

Ran Haitani

 *

Rindou Haitani

*

- Rindou naprawdę powinniśmy się już zbierać. Jeśli przez ciebie znów się spóźnimy, Mikey nie będzie zadowolony.

Chłopak objął dłoń bezwładnie leżącej na szpitalnym łóżku szatynki, chcąc tym gestem zasugerować bratu, żeby dał mu jeszcze kilka minut do posiedzenia u boku jego przyjaciółki. Nie zdając sobie sprawy z tego, że gest którym obdarzał ją niemal codziennie właśnie dziś przyczynił się do czegoś niespodziewanego.

Mikami Ayane powoli zaczęła się przebudzać. Nie odzyskała władzy nad swoim ciałem w jakiś cudowny sposób, czy nie otworzyła oczu witając Rindou ciepłym uśmiechem, ale gdzieś w jej głowie nabrała chęci by odwzajemnić uścisk dłoni. Tak jak można było się spodziewać zamiast zamierzonego gestu, dziewczynę po minimalnej próbie wysiłku ogarnął nieporównywalnie bolesny skurcz przechodzący przez zapewne każdą komórkę znajdującej się w jej ciele. 

Aczkolwiek jak można było przypuszczać jej proces myślowy potrzebował odrobinę więcej czasu, aby połapać się w tym kim był wcześniej wspominany Rindou. Na przytoczenie jego imienia Ayane jak za dotknięciem magicznej różdżki przypomniała sobie ewenement będący jej najbliższym wspomnieniem. Sama myśl o drastycznych scenach wypadku uwidocznionych w pamięci sprawiła, że po jej ciele przeszły nieprzyjemne ciarki będące następstwem uprzedniego mrowienia. Nie miała pojęcia gdzie się znajduje, ale była pewna, że jej kolizja z samochodem miała dużo wspólnego z miejscem, do którego trafiła.

- Marnujemy czas, już dawno powinniśmy być w drodze na spotkanie - po pomieszczeniu ponownie rozległ się ten sam głos co wcześniej - Ile czasu zamierzasz jeszcze zmarnować w tym szpitalu, przecież ona się nigdy nie wybudzi więc nawet na podziękowania nie będziesz mógł liczyć.

- Ran, przestań gadać głupoty - ciepły, znajomy głos rozniósł się po pomieszczeniu - Mi przynajmniej w przeciwieństwie do ciebie na kimś zależy.

- Spieprzaj - starszy z braci powiedział to na tyle głośno, że starsza pani siedząca w sąsiedniej sali podparta o laskę przyczłapała w celu upomnienia chłopaka, które w zupełności zlekceważył jej uwagę - Jak za 5 minut nie pojawisz się przed szpitalem obiecuje ci, że sam będziesz musiał tłumaczyć się przed Sano. 

Rindou nie raczył odpowiedzieć bratu, który wyszedł z sali nie czekając nawet na to, aż blondyn zechce się odezwać. Chcąc się uspokoić zaczerpnął głęboko powietrze, wstając ze stołka przystawionego obok łóżka dziewczyny. Uwalniając jej dłoń ze swojego uścisku przybliżył usta do czoła przyjaciółki składając na nim krótki pocałunek. Obrócił się do niej plecami z zamiarem zakończenia dzisiejszych odwiedzin, gdy coś delikatnie pociągnęło go za rękaw białej koszuli. Z zamiarem sprawdzenia o co mógł zahaczyć delikatny materiał spojrzał się ponownie w przeciwnym kierunku od drzwi nie dowierzając własnym oczom. Smukłe palce Ayane zacisnęły się wokół mankietu. Zszokowany chłopak nie chcąc tracić czasu wybiegł z sali szukając dyżurki. 

- Miami - dysząc ledwo wydobył z siebie jakiekolwiek słowo - Miami się przebudziła!

~*~

♪ Na potrzeby książki niektóre wydarzenia mogą odbiegać o tych przedstawionych w mandze ♪

♪ Jest to historia dziewczyny, która po wybudzeniu ze śpiączki dzięki pomocy dwójki zaprzyjaźnionych z nią braci daje radę przezwyciężyć wszystkie czyhające na nią po drodze problemy przy okazji zyskując szczerą i bezinteresowną miłość ♪

Ojejku. Nie spodziewałam się, że kiedyś nadejdzie dzień w którym dobrowolnie postanowię wstawić nowe opowiadanie na tę aplikację, ale moje zamiłowanie do zaczynania nowych rzeczy nie dało za wygraną. 
Ta książka jest dla mnie w zupełności czymś nowym, bardziej poważnym i wymagającym, więc jej jakość będzie rozwijała się wraz z moimi umiejętnościami, których nie miałam sposobności używać przez dłuższy czas.
Postaram się, aby rozdziały wychodziły raz w tygodniu, ale znając mnie będą pojawiać się bardzo nierównomiernie. 

Pozostało mi tylko życzyć dobrych wakacji i przyjemnego czytania♥