AKTÖR

78.Bölüm

   Aras yatakta yarı uzanmış telefonuyla oynayan Aylin'e yarı çıplak yaklaşıp yanına uzanmıştı.

"Neye bakıyorsun?"

"Annemin attığı sayısız mesaja cevap veriyorum."

Aras Aylin'in elinden telefonu alıp komodinin üstüne koyarken kaslı koluyla Aylin'in vücudunu sarmıştı.

"Annen bekleyebilir ama ben bekleyemem."

"Uzak dur benden. O bir kere olur."

"Ben alışırım demiştim sana."

"Aras!"

"Aylin boşuna mı bu tatile geldik?! Babandan izin almak için sekiz gün çalıştım! Ellerim nasır oldu!"

Aras trip atıp arkasını dönerken Aylin çıplak vücuduna sarılıp ellerini kaslarının üzerine koydu.

"İnternetten araştırdım Trafalgar Meydanı Noel yaklaşırken çok güzel bir yer oluyormuş. Oraya gidelim mi?! Kocaman çam ağacı koyuyorlamış."

"Bugün yorgunsun diye gezme işini yarın hallederiz diye düşündüm."

"Hayır hayır yorgun değilim. Gidelim lütfen."

"Saat kaç?"

Aras Aylin'in komodinine koyduğu telefonundan saate bakıp heyecanla bekleyen Aylin'e bakmıştı.

"Saat on buçuk..."

"Bir şey olmaz."

"Bu kadar çok istiyorsan gidelim o zaman."

Aylin Aras'ın boynuna sıkıca sarılıp öpücüklere boğuyordu.

"Gidip hazırlanayım!"

Aylin koşarak yataktan kalkıp üstünü giymeye giderken Aras'ın gülen yüzü düşmüştü.

Son iki aydır yoğun programından dolayı fiziksel ve mental olarak aşırı yorgun ve bitik hissediyordu.

Yaşadığı fiziksel sorunlar şu an yaptığı saçma sapan diyetten dolayı daha da tetikleniyordu.

Kilosu boyuna göre oldukça ideal olmasına rağmen toplumun dayattığı saçma güzellik algılarından dolayı neredeyse aç kalıyordu. Ve bugün Aylin'in üzülmemesi için diyetini bozmuş bu yüzden yeterince vicdan azabı çekiyordu.

Aylin'e karşı mutlu rolü yapmak onu ilk sevgili oldukları döneme götürmüştü.

Aşık olmak büyük bir sorumluluktu ve Aras gittikçe bu sorumluluğun altında eziliyordu.

Ayrıca Doğan'ı sekiz gün boyunca ikna etmeye çalışırken bütün restoranı o çekip çeviriyordu bu yüzden her yeri ağrıyordu.

"Aras kalk hadi!"

"Kalkıyorum! Sen giyin!"

Aras banyoya girip kapıyı kilitledikten sonra ağrı kesici bantlarını ağrıyan yerlerine yapıştırmaya çalışırken canı yanıyor ve yapıştıramıyordu.

Sinirlenip elindeki ağrı kesici bandını lavabonun içine atıp derin nefes almış aynadan kendisine bakmıştı.

Hiçbir şey eskisi gibi değildi. Yaşadığı hayattan şu an hiç olmadığı kadar memnun değildi.

"Aras! Hazırım ben hadi!"

"Geliyorum hemen hayatım."

***