AKTÖR

23.Bölüm

   "Hazır! Kayıt!"

Aras sahte bıçakla adamları bıçaklamış gibi yapıp ulaşmak istediği kapıya ulaşmıştı.

Kapıyı ayağıyla tekmeleyip açtığında Lale bir sandalyede elleri ve ayakları bağlı günlerdir aç ve susuz kalmış, yarı baygın şekilde beklerken Aras'ı görünce gülümsemişti.

"Geleceğini biliyordum."

"Ah çok romantik dayanamıyorum."

Kerem burun kemiğini tutup ağlıyormuş gibi yaparken yanındaki orta yaşlı kadın oyuncu önünü Aras'a döndüğünde Aras'ın elindeki bıçak düşmüştü.

"Evet beni hiç beklemiyordun değil mi?"

"Sen... Nasıl?..."

"Sana küçüklükten beri hep ne derdim ben? 'Aşık olma Eren çünkü aşk en büyük zayıflıktır.' Ama sen ne yaptın?! Aşık oldun!"

"Hayır hayır şaka değil mi? Bu piç kurusuyla aynı tarafta değilsin... Olamazsın!"

"O benim tarafımda Eren."

Aras bir anda kahkaha atıp gülerken ekip oyunculuğunu hayranlıkla izliyordu.

"Ah... Gülmekten karnım ağrıdı. Gerçekten... Ya siz ikiniz çok komiksiniz."

"Kafayı mı yedi?"

Kerem Olgu'ya dönüp ciddi bir şekilde sorarken Olgu yüzüne bile bakmamıştı.

"Bu benim ve senin arana girmekle kalmadı bütün planlarımı mahvetti!"

Aras gülmeye devam ederken bir anda kafayı yemiş gibi ağlayıp yere diz çökmüştü.

"Neden?! Neden?! Niye?!"

Aras bütün sesiyle bağırıp boğazı ve ciğerleri patalyacak gibi olmuştu.

Yerde delirmiş gibi bağırırken ağzındaki tükürükler etrafa saçılıyor, gözyaşları yanağından süzülüyor, terleri gözyaşlarına karışıyordu.

"Bu zamana kadar sen beni büyüttün! Sen bana hep doğruyu öğrettin! Ben hep seni örnek aldım! Şimdi neden?!"

"Ben seni yetiştirmedim! Ben seni hep kendim gibi yapmaya çalıştım ama sen hep doğru yola gittin!"

Aras kalbini tutup sıkarken nefes almaya çalışıyordu.

"Bana bunu neden yaptın?..."

Olgu Aras'ın yanına çöküp yanağını okşamıştı.

"Sen hiçbir zaman beni örnek almadın."

Olgu ayağa kalkıp Leyla'nın başına geçerken Aras ellerini yere koyup başını eğmişti.

İçeriye aniden iki adam girip Aras'ın kollarından tutup ayağa kaldırırken Aras Kerem'in Leyla'nın kafasına doğrulttuğu silahı görünce çıldırmıştı.

Korumalardan sıyrılmaya çalışırken bağırmaktan sesi çatallaşmış, damarları çıkmıştı.

"Neden?! Niye?!"

Aras çırpınmaya devam ederken Leyla baygın gözlerle Aras'a bakıp gülmüştü. Kurumuş dudakları ve tozlu saçlarıyla bile çok güzeldi.

"Yolumuza koyduğu taşları onun mezarına atmak için."

Kerem'in ateş etmesiyle Aras'ın üstü ve yüzü kan olmuştu. Korumalar Aras'ı bırakırken on saniye boyunca kulağında hissettiği çınlamayla yere yığılmıştı.