Chapter | 38

409 14 3
                                    


---

Elaine

Bago pa man umalis sila tita and tito ay nakibonding muna siya saga bata, andami niyang tinanong about kay lexa.

Nandito kami ngayon ni sandro sa kwarto, kung tinatanong niyo kung san si lexa, nasa baba ho busy nanonoud ng pepapig with xander.

"Bakit niyo naman agad kinulong si kaye?" I ask. "If papatagalin pa elaine, mas madami pa siyang kunin samin." Aniya, "we just need to be careful, dahil i know na totoo ang sasabihin niyang.. she will ruin our family." Aniya.

Umupo ako sa tabi niya. "If she want to ruin, then ruin." I said, totoo naman eh kung gusto niyang sirain. Sirain niya, kung kami ni sandro kami. nothing can beat or ruin our relationship with sandro. Ang tanong.... Kami pa ba?

"Tayo pa ba?" Bigla kong tanong, pati ako ay nabigla sa tanong ko. Lumingon sakin si sandro ng may pagtataka. "Really?! Di mo alam?" Aniya. "I kiss you earlier then.. ha?!" Aniya.

Natahimik kaming dalawa, not until...

Pinahiga niya ako at bigla siyang pumatong sakin.


Attention!!!! ⚠️⚠️⚠️

WHATS ON WATTPAD STAYS ON WATTPAD.
(Wag matigas ulo!)

"Tayo pa, matagal na.. never tayong naghiwalay." Aniya, i bite my lips at tinignan niya iyon "can i?" Tanong niya, tatangi pa sana ako ng... agad niya akong hinalikan.

Pababa ng pababa ang halik niya hanggang sa umabot siya sa leeg ko, nagiwan siya ng ano dun, tapos bumalik ang mga halik niya sa labi ko.

Tumugon naman ako rito, "you like it huh?" Aniya, aalisin na sana niya ang damit ko ng buksan ni lexa ang pinto.

Napatayo agad kami ni sandro, "mom dad, what are you too doing?" Lexa ask with a smile.

"Nothing, where just uhm.. you know.." i said, ano bang pwedeng palusot dito sa batang to? "Where just exercising, hehe." Sandro said and nervously laugh.

"Ah... because your mommy and I are done, maybe.. later?" Sandro said, pinipigilan kong hindi matawa sa mga sinasabi niya.

Tumingin siya sakin na galit at agad niyang hinawakan ang baywang ko, umayos ako ng tayo at namilog ang mata. Nawala angas ko dun ha!

Parang first time hinawakan ng isang sandro marcos ang baywang ko, pero no.. dahil always hindi mawawala yun sakanya.

Lumabas na kami ni sandro.

"Hello! Time to meryenda." Ani ni max. "Kaya pinatawag ko kayo kay lexa dahil magmemeryenda na, but wait... Bat ang tagal niyo? Tsaka kanina pa kayo sa kwarto, elaine! Dont tell m--"

"Were just talking." I cut her off. "Hm, talking with ano." Ani ni max agad siyang tumakbo ng babatukan ko na sana siya.

Nandito na kami ngayon sa mesa, inaasikaso ni sandro ang anak niya at ako naman kay lexa, i understand naman dahil wala ang mommy ni xander.

Ng matapos kaming kumain ay umalis sila sandro at ang mga bata.

Nandito kami ngayon ni max sa kusina nag-huhugas ng mga hugasin

"Ano yang pula sa leeg mo?" Takang taning max, agad kong hinawakan iyon. "Ah.. kagat lang to ng lamok." Usal ko.

"Kagat ng lamok? Ganyan ba ang kagat ng lamok? Umamin ka elaine, may nangyari ba sainyo? Kanina?" Max ask.

"Ok! Oo meron! Pero halikan lang yun! Dahil... Dahil.. dahil pumasok si lexa, malamang naman ipagpatuloy namin kahit nandiyan ang anak namin?" I said.

"Halikan lang yan ngayon, later... Wala na lumilindol natong bahay." Ani ni max "Maxine! Ang bantot mo!"

Habang nasa gitna kami ng paghuhugas ay biglang tuma wag sakin si sandro.

"Hello?" I said. "elaine, help me find xander.. nawawala siya!" Nararatol na usal ni sandro. "What?!" I said. "Pumunta ka na dito sa playground now!" Aniya.

I immediately ended up the call, and we went to my car at agad ng binusina ito.

"Sandro!" Tawag ko kay sandro. Agad nila akong nilapitan. Niyakap ko agad si lexa.

"Where's xander?" Max ask. "I don't know." Ani ni sandro, "he was just playing here! At bumili muna kami ni lexa ng pagkain namin, at ng makabalik kami nawala na siya." Sandro said.

"Ow god!" I said.

We went to police station para mag report, ng matapos kaming magreport ay umuwi na kami.

Until now, problemado padin si sandro.

"Stop thinking about that." I said at pinakalma siya. Hindi parin siya kumakalma.

Bigla ko siyang hinalikan but smack lang ho!

"Hm, pahinga ko muna... Mahal." I said with a sweet voice, he smiled at umupo muna.

Alam kong mabigat ang pinagdadaanan ngayon ni sandro, but he need to rest too.

He deserve rest.



---

Tomorrow again! Love you readers! Night night! 😘


ALWAYS YOURS (Marcos #1)Where stories live. Discover now