Dibrani

37

Kishte ardhur momenti i nisjes dhe tashme ishin ne avion. Qe prej bisedes ne shtepi nuk kishin folur asnje fjale me teper, nuk i kishin ngacmuar me plaget njeri tjetrit.

Hejzelli po shikonte ne dritare dhe po mendonte sesi jeta e saj ishte degraduar ne kete menyre, sesi ajo ishte bere e lidhur pas nje mashkulli vetem per 10 muaj dhe pas nje muaji  nuk do te ishin me bashke. E donte, e dashuronte si e cmendur por ate dashuri e mbante vetem brenda zemres se saj, e ruante aty me fanatizem pa ia treguar askujt. Sepse Tajsoni nuk e meritonte, ai nuk e meritonte dashurine e saj. Ai vetem ia thyente zemres asaj dhe nuk ishte i afte qe me pas t ia sheronte serish ate. Ai ishte egoist, krenar,mendjemadh, njeri me mentalitet, mund ti kishte gjithe te keqijat por ajo prape e donte dhe zemres s ke ci ben. Kur ajo fillon e rreh per dike se ndalon dot edhe po te duash.

E Tajsoni, eh Tajsoni. Tajsoni kishte mbyllur syte dhe po mendonte se sa e padrejte ishte treguar jeta me te qe prej fillimi, a thua valle do te kishte nje dite te bukur per te? A do te mundej ndoshta ndonje njeri qe sadopak sadorralle te pyeste :Si ndihet Tajsoni? Pse Tajsoni sillet keshtu, pse Tajsoni sillet ashtu? Tajsoni, Tajsoni,Tajsoni. Tajsoni i ben te gjitha, mban Tajsoni, po per Tajsonin kush pyet? E quanin egoist por ai gjithmone mendonte per te tjeret perpara vetes, vetja e tij vinte ne fund. E prape ai ishte i keqi, ai ishte i keqi sepse njerezit vleresojne vetem siperfaqen, shohin vec siperfaqen pa hyre ne brendesi te shpirtit. E Hejzelli thoshte qe e njihte por jo, as ajo nuk e njihte, as ajo nuk e kuptonte. Nuk e kuptonte sepse ishin disa biseda qe ajo nuk i dinte, qe ajo nuk i kishte degjuar.

Zbriten ne aeroport dhe u nisen me makine per ne shtepi e cila ishte nje gjysem ore larg, perseri asnjeri nuk fliste.

Arriten ne shtepi dhe Hejzelli zbriti e para dhe hyri brenda ne shtepi duke perplasur dyert, duke e hedhur canten shkujdesshem ne toke dhe u hodh direkt mbi krevat zhurmshem pa u nderruar.

-Nderrohu njehere- i tha Tajsoni teksa hiqte bluzen.

-S dua- i tha ajo pa e kthyer koken.

-Kur flas une me shiko ne sy.

-Pse kush je ti? Mos je gje babi im ti qe ta shoh ne sy une kur flet a? Me plasi trapi mu se flet ti.

-Ouuu. Avash me fjalet, te mesoj une si te flasesh ne rregull pastaj.

-Ti te rruan lesht, ate te ben.

-Hejzell qepe gojen e fli gjume, mos e hap gojen shume. - tha dhe vete doli ne ballkon te pinte cigare. E kishte filluar cigaren keqazi sikur donte qe ajo ta mbyste, sikur donte qe ajo ti mbyste ate ndjenjen qe kishte ne zemer, ate ndjenje qe se linte te merrte fryme i qete, ate ndjenje qe po ia thithte gjakun pak e nga pak, ate ndjenje qe i kishte dhene krisje zemres se tij, krisje qe kurre se kishte menduar se do i kishte.

Thithte cigaren dhe e leshonte tymin e saj ne ajer, tymi e rrethonte te terin ne erresiren e nates duke i rikujtuar edhe njehere qe ishte vetem ne kete bote ne madhe.

~Te nesermen~

Gjumi i kishte dale nga rrezet e diellit qe i kishin rene ne fytyre dhe pasi hapi syte tamam hodho shikimin nga ana tjeter e krevatit dhe ishte bosh dhe e rregulluar. Nga lodhja e mbremshme gjumi e kishte kapluar shpejt dhe tani ne mengjes ishte po ne ate pozicion sic kishte fjetur mbreme. Ana tjeter e krevatit ishte e rregulluar, kjo do te thoshte qe ai nuk kishte fjetur fare aty ne krevat.

U ngrit nga krevati dhe hapi deren e ballkonit, doli ne ballkon dhe rrezet e diellit te cilat ne Londer ishin shume te pakta dhe jashtezakonisht te rralla rane mbi te.

-Miremengjes- i tha Tajsonit i cili ndodhej aty i ulur ne karrige dhe po fliste ne telefon.

U ul ne karrigen tjeter dhe priti derisa ai mbaroi se foluri ne telefon qe sic dukej po fliste me Rejanin por s ishte aspak nje bisede shoqerore.

-Yhyy, sa paketa ke pire?- pyeti pasi pa tavullen te mbushur plot me bishta cigareje.

-C te hyn ne xhep?- e pyeti ai krejt indiferent.

-Kot pyeta. S ke fjetur mbreme?

-S me flihej.

-Pse?

-Se s me vinte gjume. - tha thate duke thithur cigaren. -Merr rrobat qe ke ketu nese do i marresh dhe behu gati, do shkosh tek shtepia jote- i tha shkurt teksa shuajti cigaren ne tavull dhe iu duk sikur bashke me te u shua edhe oksigjeni perreth.

-Per disa dite?- pyeti ajo me shpresen qe nuk ishte ajo qe ajo mendonte.

-Pergjithmone...

Hey people.

Si jeni?

I'm back again just for my little one moonchild-01 ❤❤. Vec se me tha Luna se pz se kam pas ndermend me shkrujt se jam lemsh.

He a i doni te ndare apo jo?

Se ke pjesa tjt me keni thene qe po, ashtu i doni.

Love you ❤