Dibrani

21

-Hejzell, zgjohu, per pak minuta do te arrijme ne shtepi- u mundua Tajsoni qe ta zgjonte  por me kot, ajo nuk zgjohej.

Hapi krahun, ndaloi makinen dhe u zgjat per tek ajò dhe i luajti koken.

-Hejzell, zgjohu hajde. Cohu ri moo me hengre shpirtin- bertiti pastaj pasi pa qe ajo u rehatua me shume. Nga e bertitura e tij ajo u zgjua e trembur.

-Ooo Tajson, a s me zgjoje dot si njeri a? Hej zot, me te bertitur direkt. - tha teksa ngrihej e pergjumur.

- Po te źgjoheshe deri ne fillim s kishte nevoje me bertit une.

-Mire mo mire. Qetesi, qetesi- tha teksa merrte fryme thelle- dua thjesht te jem e qete sepse s dua te takoj vjehrrine me nerva.

-Aman se do te te duan shume ty mo.

-Si te mos me duan re, une jam si shpirt. - tha teksa rregullonte makeupin.

-Si shume ke fillu me u rregullu ta thashe edhe njehere.

-Ca ke re bosi? Me pelqen keshtu. Ty s te pelqen a?

-Jo.

-Shume mire, me plasi fort.

-Mos bej gafe e i perdor keto fjale atje se ti plas turinjte ne mur.

-Mire mo mire, ti plas turinjte thote, une s do i perdor vete se jam vajze e kulturuar.

-Aman moo, leje. Kur te te ngreje mami  im qe ne 4 te mengjesit me bo punet do e shohesh ti.

-Ca re? Tallesh?

-Jo. Je nuse dhe atehere do ngrihesh.

-Ca deshem ne qe erdhem re? Ishim mire atje- tha ajo dhe Tajsoni ia plasi te qeshures.

-Epo vete deshe me ardh.

-Mire mo mire, se s eshte naj gje e madhe.

-Hajde tani se mberritem- tha Tajsoni teksa ndalonin perpara nje vile te madhe dykateshe.

-Shtepia jote kjo? - pyeti Hejzell.

-Po- i tha Tajsoni. -Eja- tha teksa vete ecte perpara dhe ajo u nis pas tij. Nga jashte dukej nje shtepi gjigande dhe nuk mund ta besoje qe aty jetonin vetem tre veta, ishte absurde.

U afruan tek dera dhe sapo do te hynin brenda nje grua e mbajtur doli ne dere.

-O Tajsoni nenes. Biri im, mireseerdhe drita e syve- iu drejtua ajo duke e perqafuar dhe duke e puthur ndersa Tajsoni vec e perqafoi.

-Mam mos bej kshu, eja hyjme brenda, - tha serioz si gjithmone. Vetem kur Tajsoni hyri brenda gruaja perballe u kujtua qe pas Tajsonit ishte edhe dikush tjeter qe ishte si e hutuar. Hejzelli e pa dhe ii buzeqeshi ndersa ajo iu afrua duke e perqafuar.

-Mireseerdhe bije, nuk e dija qe do te vije, Tajsoni e ka fajin nuk me ka  lajmeruar fare. Mireseerdhe ne shtepi.

-Mire se ju gjeta - i tha Hejzelli duke i kthyer perqafimin, perqafimi i asaj gruaje ishte i ngrohte e plot dashuri.

-Eja hyjme brenda, mos qendro ne dere- i tha ajo dhe te dyja hyne brenda ne shtepi ku ishte Tajsoni me te atin.

-Pershendetje- iu drejtua Hejzelli babait te Tajsonit.

-Oo pershendetje bije. - tha duke i dhene doren dhe edhe Hejzelli ia dha doren.

-Ulu Hejzell- i tha Tajsoni pasi pa qe ajo po qendronte ne kembe ne siiklet.

-Hejzell quhesh?- e pyeti mami i Tajsonit.

-Po zonje- i tha Hejzelli qetesisht.

-Une jam Marta ndersa ky eshte Aliu. Ne jemi prinderit e Tajsonit.