CEO Unexpected Heartbeat (ONHOLD)

CHAPTER 7

KANINA pa namumula ang mukha ni Maeve dahil sa dalawang taong kanina pa nakatitig sa kanya. Mula ng dumating sila ng binata ay wala ng ibang ginawa ang mag-ama kundi ang titigan siya. Bawat galaw niya ay nakasunod ang mga mata ng mga ito. Hindi niya alam kung anong trip ng dalawa. Bumuntonghininga siya at pilit na iniignora ang ginagawang pagtitig nila.

“Ayaw niyo bang kumain?” mahinahon at may pagpapasensiyang tanong niya sa mga ito.

Parehong nakahawak sa kutsara ang dalawa, sabay na nilalaro ang kanilang pagkain habang nakatitig sa kanya. She firmly close her eyes when the two shake their heads in unison. Ang mukha nila ay pareho ang emosiyon, may pagkamangha ang mga iyon. Mag-ama ngang talaga.

“Then, hayaan niyo akong makakain. At tigilan niyo ang kakatitig sa akin dahil naiilang ako,” pag-aamin niya.

Sabay na nagbaba ng tingin ang dalawa. Maya-maya ay bumaba si Trank sa upuan nito at lumipat sa kanya kaya binuhat niya ito at iniupo sa upuang nasa tabi niya.

“Bakit anak? Gusto mo bang subuan kita?” Ang binata ang nagsabing tawagin si Trank na ganoon kaya umoo na lang siya.

Pagdating niya kanina ay dinala siya ni Trank sa kwarto nito at doon sila nag-usap. Kahit papaano ay naging close na din naman silang dalawa. Kung kanina ay naiilang pa siyang tawagin itong ‘Anak' ngayon ay nasanay na siya, nawala ang pagkailang na naramdaman niya ng makilala pa ito.

Ngunit nagtataka lamang siya dahil sa kanya lang talaga nagsasalita si Trank, when Trane tried to talk to him ay bumalik siya sa pagiging tahimik, he just even used his board when he talk to his father.

Tumango si Trank at ngumuso sa kanya. Ngumiti siya at sinimulan itong subuan. Nang balingan naman niya ang binata ay nakasimangot naman ito habang padabog na sumasandok ng pagkain sa plato nito. Salubong pa ang mga kilay nito animo'y galit sa pagkaing nasa harap nito. Parang malaki talaga ang galit niya sa pagkain kung saan-saan na kasi tumatalsik ang laman no'n dahil sa klase ng pagsandok niya.

“Okay ka lang, Trane?” she asked confusedly at iniwas ang paningin upang hindi magtagpo ang mga mata nila ng binata.

‘Bakit ba kasi ang ganda ng mga mata niya?’

Tumingala ito sa kanya bago sumulyap sa anak nito. “Of course I'm okay. Do I look like I'm not?”

Nagtataka man ay tumango na lamang siya. “Okay.”

“What?” Ngunit nagulat siya sa bigla nitong pagtaas ng boses.

Ibinaba niya ang kutsara at hinarap ito. “Ano bang problema mo, boss?”

“What did you just said?”

“I said ano bang problema mo, boss?” she answered.

Sinamaan siya nito ng tingin that make her confused more. “Tsk! It's Trane for you, babe.” Nang tumingin ito sa plato niya at napataas ng bahagya ang kilay niya “You won't feed me too? Really?” 

Nagulat si Maeve sa isinaad nito. Nanlalaki ang matang pinasadahan niya ito ng tingin. Magsasalita na sana siya ng may humatak sa damit niya kaya niyuko niya si Trank na ngayo'y nakatingala sa kanya.

“Bakit?” Napalabi siya ng ngumuso ito at umiling sa kanya, parang sinasabi nitong huwag na lamang pansinin ang ama nito. Nginitian niya ito ng bahagya.

Tahimik na binalingan niya ang binata bago ito sinagot. “Why would I feed you? Are you a baby?” Mataray na tiningnan niya ang kamay nitong nakapatong sa mesa at nakahawak sa kutsara't tinidor. “You have your own hands, why don't you use that to feed yourself?”

“But Trank have his hand too, then why are you feeding him?”

“Because he's a baby and I want to feed him.”