Danger

Hoofdstuk 1

BAM! En ik val met een klap op iets hards en koud. Ik probeer mijn ogen met veelt moeite open te doen. Ik zie een schemerige gestalte voor me staan. Door zijn kleren, zie ik dat het een man is. Hij heeft een zwart-grijze pak aan met zwarte schoenen. Als ik beter kijk zie ik de letters D-A-N-G-E-R op zijn schoenen staan. Ik herinner het me van ergens, maar het lukt me niet om het boven water te halen. 'Eindelijk wakker?', vraagt een zware mannen stem mij. Ik kijk op en zie een blonde man met knalblauwe ogen. 'Waar ben ik?', mompel ik moeizaam. 'Dat is een weet voor mij en een vraag voor jou.', zegt de man vrolijk. Ik probeer iets uit m'n keel te krijgen, maar het lukt niet. Dan pas merk ik hoeveel dorst ik eigenlijk heb. 'Dorst', is het enige wat ik uit m'n keel krijg. 'Veel mensen hebben dorst op de wereld.', grinnikt de man. Ik kijk boos op en wil uithalen, maar ik heb gewoon geen kracht meer. Wat is er in hemelsnaam aan de hand?! 'Ik zie dat je vermoeid bent, probeer wat te liggen.', zegt hij met een grote grijns op z'n gezicht. Ik ben woedend. Voordat ik het weet is hij alweer weg. Ik ben nu alleen, helemaal alleen. Ik hoor het steeds weer opnieuw, tot het helemaal donker wordt...

Piep! Piep! Piep!, hoor ik op de achtergrond. Ik doe mijn ogen open en ik zie twee mannen in witte labjassen. Rond me heen zie ik overal slangen hangen. Een man van rond de buigt over me heen. 'Hey Der, volgens mij is ze weer bij bewustzijn. Ik hoor voetstappen mijn kant op lopen en weer buigt er iemand over me heen. 'Eindelijk wakker?', vraagt hij. Ik wil iets terugzeggen, maar dan krijg ik een klap op mijn slaap. Alles wordt wazig en mijn hoofd valt bijna van het bed waarop ik zit af. Ik zie twee schoenen, allebei met de letters D-A-N-G-E-R. Dan vallen mijn ogen weer dicht. Op de achtergrond hoor ik alleen nog maar het gepiep. Piep! Piep! Piep!..