3.Bölüm ( İnatçı Keçi )

Bắt đầu từ đầu
                                    

Korkmaz Bey Gözlerimden akan damlaları görünce, hınzırca sırıtan yüzü düştü. Doğrularak eski halini aldı. Parmak uçlarımla gözümde biriken acıları temizledim. Koltuktan destek alıp ayağa kalktım. Arkamı dönüp gidecekken bileğimi kavrayan el durmamı sağladı.

'' Özür dilerim.'' bakışlarımı Korkmaz Beyin gözlerine sabitledim.

'' En acısı da ne biliyor musunuz.? Söylediklerinizde haklısınız tam bir ayaklı belayım. Kimse tarafından sevilmeyen, hiçbir işi düzgün yapamayan, ZAVALLI'nın tekiyim. Ama mutluluğumu bir adam uğruna satmayacak kadar onurluyum. Lakin hatırlatmanıza gerek yoktu, çünkü Her gece o düşünceleri misafir ediyorum aklıma.'' Elimi hızla elinden kurtarıp odadan çıktım. Masama oturup, Randevuları ve toplantıları kontrol etmeye başladım.

'' Biraz Konuşabilir miyiz.?'' Bakışlarımı sesin olduğu tarafa çevirdiğimde Pelin hanımla karşılaştım.

'' Tabiki.'' diyerek onayladım.

'' Harika! odamda seni bekliyorum. İşin bitince gel.'' başımı olumlu anlamda salladım. Nezaketten kabul ettim. İkinci defa reddetsem ayıp olurdu. Not defterimi kapatıp, Pelin Hanımın odasına ilerledim. Kapıyı tıkladığımda sesini duyunca içeri girdim.

'' Geç otur canım.'' Masasının yanında bulunan koltuklardan birine oturdum.

'' Senden bir şey rica edeceğim.''

'' Tabiki buyrun.''

'' Bu sıralar acil eve ihtiyacım var, fakat şirketteki yoğun işlerden dolayı ev bakmaya fırsat bulamıyorum rica etsem önerebileceğin bir emlak varsa numarasını verebilir misin.?''

'' Aslında benim evim uygun sanırım. Tek başıma yaşamak çok sıkıcı bir ev arkadaşı olsa iyi olurdu. Fakat sadece bir fikir lütfen yanlış anlamayın.

'' Mükemmel bence.'' kocaman gülümseme kondu dudaklarıma oda aynı şekilde karşılık verdi. 

'' Peki Yarın yerleşebilirsiniz.'' 

'' Çok teşekkür ederim sen olmasan ne yapardım.''

'' Lütfen hayatınızı kurtarmışım gibi davranmayın mahçup ediyorsunuz beni.''

'' Ama öyle.'' Gülerek karşılık verdim.

'' Şimdi müsade ederseniz işime dönebilir miyim, Korkmaz Bey beni yerimde görmezse sinirlenebilir.'' 

'' Müsade senin canım benim.'' Ayağa kalkıp, odadan çıktım masamın olduğu yere doğru ilerleyip, tekrar masama oturdum. Canım çok sıkılıyordu otur otur nereye kadar arkadaş.! yaklaşık 20 dakikanın ardından, başımı masaya gömmüş yorgunluktan uyuya kalmıştım. Masama sertçe indirilen Bardak uyanmama neden oldu. Gözlerimi ovuşturup başımı kaldırdım. Korkmaz Bey karşımda dikiliyordu. Hemen toparlanıp ayağa kalktım.

'' Ben... Kusura bakmayın Uyuya kalmışım.'' 

'' İç bunu kendine gel, odamda bekliyorum seni.'' Bana uzattığı kahveyi elime alıp, yudum yudum içmeye başladım. masaya oturup, başımı silktim. Ne zaman uykum gelse işe yarardı. Kalkıp Korkmaz Bey'in kapısını çaldım.

'' Gir.'' Gözlerimi ondan kaçırarak içeri girdim.

'' Saat 2'de toplantım var çalışanların tam vaktinde orda bulunmalarını istiyorum. Ayrıca akşamki yemek işini iptal et.''

'' Peki efendim.'' utana sıkıla sözüme devam ettim.

'' Bu arada kahve için teşekkür ederim.'' Gözlerine denk gelmemek için kendimle ettiğim mücadele tarif edilemezdi. Korkmaz Bey ayağa kalkıp yanıma geldi. İki omuzuma ellerini yerleştirdiğinde, önce omuzumda ki ellerine sonra gözlerine sabitlendi gözlerim.

'' Gözlerindeki kırgınlığı görebiliyorum Asistan. Lakin söylediklerim sadece bir anlık öfkeyle çıktı ağzımdan, ciddi değildim.''

'' Açıklama yapmak zorunda değilsiniz.''

'' Peki Hala kırgın mısın bana.?''

'' Hayır sadece ne bileyim kusurlarımın başka biri tarafından yüzüme vurulmasının canımın bu denli acıtacığını tahmin etmiyordum.''

'' Her İnsanın kusurları vardır Asistan. Sana bir sır vereyim mi.? Bu şirkete uyum sağlamam tam 3 yılımı almıştı, tabi itiraf etmeliyim ki nerdeyse şirketi batırıyordum.'' söylediğine istemsizce kıkırdadım.

'' Değişik bir kızsın Asistan. Daha dün salya sümük ağlayan kız, şimdi karşımda Küçük bir çocuk gibi hayatı umursamadan eğleniyor.''

'' Övüyor musunuz, sövüyor musunuz belli değil.''

gülümsediğim de oda karşılık verdi. İki iyi arkadaş olmuştuk lakin, bu buzdağının sadece görünen yüzüydü. 

'' Hadi bakalım iş başına.'' dedi nazikçe beni kovarak.








ACEMİ ASİSTAN (Sakarlar Kraliçesi)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ