Fake Marriage, True Love (Lunaiah Boys Series 1)

Chapter 26

Naramdaman ko ang labi niyang dumampi sa tenga ko papunta sa pisnge hanggang umabot sa mga labi ko. Nung una hindi ako tumugon at pilit na lumayo pero tinalikuran pa rin ako ng sarili kong kagustuhan. Kaya sa huli, wala akong nagawa kundi ang tumugon sa mga halik niya. Ang kamay niyang nasa bewang ko ay unti-unting pumapasok sa loob ng suot kong damit.

Sa isang iglap, ang suot kong bra ay biglang lumuwag tsaka niya kinuha yun at ibinalik sa mga mayayaman kong dibdib ang kamay niya.

"Hmmm." Hindi ko mapigilan ang mapaungol sa pagitan ng paghahalikan namin ng haplosin niya ang dalawa kong niyog.

At dahil nakatagilid kaming pareho ay kinaubabawan niya ako kasabay ng paglakbay pababa ng isa niyang kamay patungo sa lagusan ko.

Bumaba ang mga halik niya papunta sa leeg ko habang abala ang dalawa niyang kamay. Hanggang sa naramdaman ko na lang na wala na akong saplot ni isa sa katawan dahil natanggal na niya ang mga yun.

Ang kamay niyang nasa lagusan ko ay unti-unti niyang ipinasok ang daliri na nasundan ng isang daliri.

"Ohhh!" Mahinang ungol ko ng baka madinig ako sa labas.

Sinipsip niya ang kaliwang u*ong ko habang naglalabas masok ang dalawa niyang daliri sa baba ko.

Hanggang sa umabot ang mga labi niya sa pagkababae ko at pinasok niya ang dila niya sa pagkababae ko kasabay ng dalawa niyang daliri.

At dahil sa ginawa niya ay naramdaman ko ang pakiramdam na may sasabog sa kaibuturan ko. Na di nagtagal ay sumabog nga.

"Ohh!"

Hinugot niya ang dalawa niyang daliri at ibinalik niya labi ko ang mga labi niya na siyang tinugon ko. At nalasahan ko ang k*tas ko sa mga halik niya.

Naramdaman ko sa pagitan ko ang pagkalalaki niya na nahubadan na pala niya ng nakatapis dito.

Dahan-dahan niyang ipinasok sakin ang kaibigan niya na mas lalong tumaas at lumaki. Inaalagaan niya ata ng maayos o may nag-aalaga nito ng limang taon na wala ako.

Tumigil siya ng makagat ko ang labi niya dahil sa sakit na dumaan sakin. Lumaki ang kaibigan niya at ngayon na din ako ulit madidiligan. Hindi naman kasi ganito kalaki ang kaibigan niya.

"Still me, huh?" Sabi niya kasabay ng bigla niyang pagsagad ng kanyang kabuoan sakin.

"Ahh!" Nakalmot ko ang likod niya sa sakit na lumatay sakin.

"I'm sorry, love." Sabi niya na hindi pa din gumagalaw.

Ako na ang gumalaw para sakanya dahil sa nakita ko ang dumaang pagsisisi sa mukha niya. Na napalitan na ng kakaibang ekspresyong ng dahan-dahan na ding siyang gumagalaw sa ibabaw ko.

"Ohhh!"

"Fuck. Ohh."

"Liam! Ohh."

Sabay naming ungol na sinundan ko, ng lumakas ng lumakas ang paggalaw niya.

"Ohhh!"

"Fuck."

Mabilis kong naramdaman ang malapit ng pagsabog ng kung ano sa kaibuturan ko.