Halk Düşmanları

1.BÖLÜM

Hayatının en uzun, en yorucu, en kederli yolculuklarından birini yapıyordu, daha evvelde uzun saatler süren yolculuklar yapmıştı ama hiçbiri doğduğu büyüdüğü ülkeye değildi.Türkiye'yi dönmemek üzere terk edişinin üzerinden tam olarak 12 yıl geçmişti. Bu 12 yıl boyunca geri dönmeye yönelik bir söz bile midesinin bulanmasına sinirlerinin zıplamasına neden olurken şimdi bir uçakla İstanbul'a dönüyordu.

Babası istemese asla gelmezdi asla ama onun ısrarlarına dayanamamıştı operasyon için buradaydı ve operasyon tamamlanır tamamlanmaz buradan defolup gidecekti. Her şey yine kaldığı yerden devam edecekti. Göğsü sıkıştı içinden bir ses İstanbul'a dönmesinin iyi bir fikir olmadığını ona söylüyordu. Uçak iner inmez acaba yeni bir bilet alıp gerimi dönseydi ama ihtiyar babasına kıyamıyordu onun için o kadar fedakarlıklar yapan adamı yüz üstü bırakamazdı. Çaresizlikle camdan dışarı seyretmeye başladı kahrolası yolculuk bitsede bir an evvel ilaçlarını alabilseydi,ilaçları onu sakinleştirecekti.Gözlerini kapadı bilinci yeniden uykuya teslim olmayı başladığı sırada kırmızı saçlı kadını yeniden gördü elini uzatsa dokunabileceği kadar yakın ve gerçekti ama eli hareket edemiyordu

"ah güzel kızım seni çok özledim"

Kadın yemyeşil bir elbise giymiş buluttan bir tahtın üstünde oturuyordu kafasını üzerinde ki hare Turnanın gözlerini kamaştırıyordu teni şeffaf denilebilecek kadar saydımdı kocaman yeşil gözleri

Güzel bir burnu ve kocaman bir ağzı vardı, o kadar güzeldi ki kusursuz güzelliğin tarifi gibiydi

"sen de kimsin?"

"beni unuttun mu?"

"soruma soruyla karşılık veriyorsun kimsin sen?"

Kadın gülümsedi "hamsın pişeceksin elbet, gerçek dünyayı mı istiyorsun yoksa yalanları mı?"

Turna gözlerini kıstı daha fazla kadının yüzüne bakamayacaktı "herkes gerçekleri ister"

"bazıları istemez kızım bazıları yaşadıkları yalan bulutundan çıkmaz istemez gerçeği arıyorsan beni bulacaksın"

Aniden gözerlini açtı ne görmüştü ah kesinlikle az evvel izlediği filmin etkisinde kalmış olmalıydı ama o yüzü bir yerlerde gördüğüne emindi kızıl saçlı kadınla nerede denk gelmişti.

Kafasında deli sorular birazdan varacağı kentin üzerinde yaratacağı kasvet onu bir kafesin içindeymiş gibi sıkıyordu ayak ucuna duran çantasını aldı içinden telefonunu ve kulaklığını çıkardı bu kaybettiği belkide 30.kulaklık olabilirdi, değişimleri aslında çok çabuk kabullenemiyordu, hayatıyla alışkanlıkları ne kadar zıttı. Çantasını yokladı canı her sıkıldığında başvurduğu krakerlerini aradı ama neredeyse 24 saati bulacak uçak yolculuğu sırasında bitirmiş olmalıydı playlisten bir şarkı seçti arkasına yaslandı kemerini taktı birazdan bir zamanlar çok sevdiği doğup büyüdüğü kentte olacaktı.

14 yıl önce

Matematik sınavından çıkmanın rahatlığıyla tuvalete koştu bahar gelmiş havalar ısınmış okuldaki herkese yazın kıpırtısı bulaşmıştı, kızlardan birinin camın önünde tüttürdüğü sigarayı fark edince gitti kızın eldeki sigarayı aldı büyük bir nefes çekip dumanı üfledi şimdi rahatladığını biliyordu. Aynanın karşısında saçlarını düzeltti birkaç kızla sohbet etti tuvaletin çıkışında Esmerle karşılaştı.

"kızım o kadar kısa sürede nasıl oluyorda yapabiliyorsun soruları anlamak mümkün değil ben kesin çakacağım"

"saçını başını düşündüğün kadar keşke ders çalışsan Esmer"