Nothing much happened the following week. Pagkatapos lang ng nangyari ay medyo hindi na ako nakalabas ng tinutuluyan. Hinayaan ko na lang ang sariling mayakap muna ng katahimikan.
Wala. Wala akong napala sa ganoong pangyayari. I have nothing to say. Inintindi ko na lang kasi syempre, tumulong iyong tao at importante iyong pinuntahan niya. I should not be mad at that. Not ever.
Dahil wala naman masyadong ginagawa ako at tapos naman na lahat, binuksan ko ang phone. Mula pa kahapon ang tawag at text nitong si Four pero hindi ko na muna pinansin kasi medyo may kaunti pa akong nararamdaan na awa sa sarili.
I didn't answer all of it. Hindi naman sa gumaganti ako sa kanya o ano. Gusto ko lang munang walang koneksyon sa kanya. Nothing. As in nothing.
Binuksan ko iyong facebook account. My curiosity's on now. Gusto ko lang naman makita iyong si Neeca na sinasabi nila. It's just because of my curiosity. Nothing more.
Hinanap ko iyon sa search bar. I typed 'Neeca' only to see a lot of photos. Mostly sa mga iyon ay naroon sa school. She's wearing a gown with a makeup on and a sash that tells she's the former Ms. JBLFMU.
Mahaba ang buhok. Maganda. Medyo matangkad tapos sakto lang ang kulay ng balat. Her perfect smile on the photo tells how happy she was at that moment. Lalo na't may dala itong bouquet na parte ng event na sinalihan niya. I cannot deny the fact that she can steal everyone's glances without putting any efforts. Ganoon lang kadali iyon sa kanya sa unang tingin pa lang.
I browsed for some photos. Iilang pictures yata iyon hanggang sa dumako sa pinakahuli. Doon ako huminto. Iyong mukha ko ay seryosong nakatitig lang sa phone nang magsimula akong maghanap. This time, this picture tells everything.
Si Four iyon kasama siya. They are both standing and wearing the sash that indicated they both won at the event. Iyong background nila sa likod ay iyong stage pa ng school. I can see how genuine their smiles are, how focused Four's eyes are to Neeca's. I can see they both feel the same towards each other.
Kung gusto ni Neeca si Four, itong si Four ay mas lamang ng apat na beses sa uri ng tingin na iginagawad nito sa kanya. Like she's the world he's been finding for while existing. Like she's his other half all this time without her knowing. This is a normal picture of a couple and it looks cute, admirable.
Na sa mga ganoong oras ay parang walang tao sa paligid. Na parang okupado nilang dalawa lahat ng sulok ng eskwelahan. Na wala silang pakialam na makita ng mundo kung gaano nila kagusto ang isa't isa.
Binasa ko rin ang iba sa mga comments na naroon. It's a year ago already. Marami ang nag-congratulate sa kanilang dalawa. Iyong iba naman ay puro pagkantyaw ang mga komento.
The stars were like aligned for them at that moment because I can see the visible sparks in their eyes. Too in love. They're too special for each other.
Hindi ko naman hilig makibasa ng iba pang tsismis tungkol sa kanila kaya tinigil ko na. Ni hindi ko rin makita ang ibang posts ni Four na kasama siya kaya wala rin akong napala sa kanya.
Tanging kuryosidad ko lang naman ang nagdala sa akin dito. It is after knowing about Neeca. Parang naging stalker na ang lagay ko rito kahit wala naman akong intensyong kalkalin lahat tungkol sa kanya.
Hindi ko na tinuloy pa ang ginagawa. Our exam is also fast approaching at kailangan kong mag-review na naman ng matagalan. It's as if I am living in this world to study and study until I can prove something to myself.
Naging mahirap para sa akin ang performance sa swimming. Hindi ako marunong lumangoy ng tamang paraan pero kung ihagis naman ako sa gitna ng dagat ay alam ko kung paano palutangin ang sarili. You just need to survive. Iyon lang naman kaya nang nagperform na ako mismo ay hirap na hirap ako sa pinapagawa.
