Suddenly in love met Matthy..

'Gevonden en veilig.'

POV Matthy:

Ik en Robbie rennen zo snel als we kunnen naar buiten toe, maar zien het busje niet meer staan... Ik weet niet wat ik moet doen en begin te panieken. 'Het komt goed Matt echt, we gaan haar zoeken..!' zegt Rob, om me gerust te stellen. 

We rennen naar de auto toe om het aan Noa te laten weten, aangezien de rest al naar huis is. 

POV Noa:

De jongens komen nogal gehaast de auto binnen en leggen alles aan me uit. 'Wat?! Maar waar is ze nu??! Hoe gaan we haar ooit vinden?' vraag ik in totale paniek. Robbie omhelst me, 'Het komt goed Noa..' en hij geeft me een kusje op mijn hoofd. Ik glimlach kort naar hem. 'Geen tijd voor jullie geklef! Dat doen jullie later maar.' zegt Matthy een beetje geïrriteerd. 'Sorry Matthy, we gaan haar zoeken..!' zeg ik tegen hem. 

POV Y/N:

Na een tijdje word ik weer wakker, in een random kamer? Ik kijk om me heen, het is helemaal leeg. Dan kijk ik op mijn armen, die vol zitten met blauwe plekken. Ik kan me vaag herinneren wat er allemaal gebeurd is, het meeste vraag ik me af: waarom ik? Dan komt er opeens een man binnen. Hij schreeuwt wat naar me, in een taal die ik niet ken, het lijkt wel Chinees ofzo. Hij stapt dichter naar me toe en geeft me nog een klap, waarna hij vervolgens de kamer weer uitloopt. Ik hem veel pijn en grijp naar mijn buik, maar voel dan opeens dat ik mijn telefoon nog in mijn binnenzak heb! 

Ik pak hem snel, voordat die gare man weer binnenkomt. Ik stuur alleen mijn live-locatie naar Matthy. Gauw stop ik mijn telefoon weer in mijn binnenzak, omdat ik voetstappen hoor...

POV Matthy:

Ik, Noa en Robbie zitten allemaal erg gespannen in de auto een plan te bedenken, tot ik opeens een whatsapp bericht krijg. 'Een bericht van Y/N!!!' schreeuw ik haast. 'Open hem snel!' zegt Noa dan. Ik open het berichtje: haar live locatie. 'Het is haar live locatie! Rijd er snel naar toe!' zeg ik tegen Noa, terwijl ik haar mijn telefoon geef. Ze zet het adres in de Tom-Tom en Robbie rijdt er snel naartoe. 

POV Robbie:

We komen aan bij een gaar pand, in de middle of nowhere. Matthy rent zo snel als hij kan de auto uit, maar ik houd hem nog snel tegen. 'Rustig aan Matt, straks zien ze ons nog!' waarschuw ik hem. Ook Noa loopt met ons mee, maar ik zorg dat ze dicht bij me blijft. We vinden een deur en gaan naar binnen..

Als we binnen zijn zien we daar Y/N liggen, met allerlei blauwe plekken. Matthy rent naar haar toe en geeft haar een dikke knuffel. Noa belt ondertussen al de politie, die er zo snel mogelijk aan komt. 

POV Matthy:

Zodra ik Y/N daar zag liggen, rende ik zo snel als ik kon naar haar toe. Ik pakte haar vast en omhelsde haar stevig. Ze begint te huilen, wat ik natuurlijk begrijp. Het is niet niks wat er nu allemaal gebeurd! Ik blijf bij haar zitten tot de politie arriveerd.

Na een tijdje komt de politie binnen gestormd. Ze informeren ons dat de man al is opgepakt. Hij was aan het vluchten, waarschijnlijk omdat hij onze auto zag staan, maar de politie had hem nog optijd weten te pakken. 

POV Y/N:

Matthy, Noa en Robbie hebben me gevonden.. ik ben zo blij, ik was zo bang. De politie heeft me een aantal vragen gesteld, maar ik kon niet alles beantwoorden, omdat ik niet veel kon herinneren. De politie heeft gezorgd dat er een verpleegkundige bij is, die mij kan komen checken. 

We hebben een aantal checks gedaan, ik heb niks ernstig, maar kan wel erg last krijgen van mijn blauwe plekken. Ik ben zo opgelucht dat ze me hebben gevonden, en dat er niks ernstigs aan de hand is. De verpleegkundige en de politie zeggen dat ik wel weer naar huis kan, en maken me duidelijk dat de man nu in de gevangenis zit.

We lopen weer terug naar de auto, Matthy ondersteund me een beetje, zodat ik beter kan lopen. 'Bedankt dat jullie me nog zo laat kwamen helpen.' zeg ik tegen ze. 'Tuurlijk Y/N ben je gek! We waren bang dat we je nooit meer zouden vinden!' zegt Noa tegen me. 'Precies, en alles voor jou hé..!' zegt Matthy dan. Ik glimlach naar hem, en hij glimlacht terug. 

Robbie rijdt naar Casa del huts, omdat we plannen hadden dat iedereen daar zou slapen. Als we binnen komen zien we dat iedereen nogal bezorgd zit te wachten. 'Omg daar zijn jullie!' zeggen Lieke en Juultje in koor. 'Wtf is er met jou gebeurd?' vraagt Koen. Ik leg iedereen het verhaal uit, en zien dat ze erg geschrokken zijn. 

'Gaat het wel?' vragen Milo en Hannah bezorgd aan me. 'Het gaat wel.. ben gewoon nogal geschrokken.' antwoord ik ze. 'Dat snap ik volledig!' zegt Raoul dan. 'Ga anders gewoon lekker naar bed!' zegt hij vervolgens. Iedereen is het met hem eens, en besluiten dan ook om naar bed te gaan.  Matthy helpt me een beetje mee naar boven. Als we in zijn kamer zijn geeft hij me een warme dikke trui, en trek ik hem aan. Ik ga in bed liggen en hij komt vervolgens naast me liggen.

'Je bent nu veilig bij mij..' zegt Matthy, ik knuffel hem en ik val vervolgens in zijn armen slaap.