"တမင်အစောဆုံးချိန်ကိုရွေးလိုက်တာ စိတ်ကောက်နေမဲ့မျက်နှာလေးကိုမြင်ယောင်ပြီးတော့သေသေချာချာကိုရွေးလိုက်တာအစောဆုံးချိန်"

"Ya !"

"Nae ဘာများအလိုရှိပါလဲရှင်"

"အာ မဟုတ်ပါဘူး-

"ဟုတ်ကဲ့ အဲ့တာဆိုထိုင်ခုံခါးပတ်လေးသေချာလေပတ်ပေးပါရှင့်"

"Nae"

ရောက်ရင်နိုးမယ်အိပ်လိုက်လေ ဂျီလေးပုခုံးငှားရမလား

မျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ထိုးကာဟိုဘက်လှည့်ပြီးအိပ်သွားတဲ့ဂျီလေးနဲ့အဲ့ဒီအပြုမှုကိုအသဲတယားယားခေါင်းခါကာ အိပ်ဖို့ပြင်နေတဲ့ထယ်ရယ်ပါလေ
.
.
.

"ဂျီလေး ဂျီလေး"

"ဟင်"

"ထတော့ရောက်ပြီ"

"အင်း-

အိပ်ချင်မူးတူးပါးဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့Jiminieကိုမြင်ယောင်ကြည့်ပါ ဘယ်လောက်တောင်ချစ်ဖို့ကောင်းနေလိုက်မလဲ
.
.
.

"ထယ်လေး ဗိုက်ဆာတယ်တစ်ခုခုစားရအောင်"

"အိတ်ထဲမှာအဆာပြေစားဖို့ပေါင်မုန့်နဲ့နွားနို့ပါတယ်ခနစားထားလိုက်နော် အခန်းငှားပြီးနေရာချပြီးမှာပဲ ပြန်ထွက်စားကြမယ်"

"အင်း"

J"oon မင်းပြောတော့ညနေမှလာခေါ်မှာဆို အခုမှနေ့လည်ပဲရှိသေးတယ်လေ ပြီးတော့အဝတ်အပိုလဲထည့်ခဲ့ခိုင်းသေးတယ် ဘယ်သွားမို့လဲ Ommaနဲ့ရောဘာတွေပြောနေတာလဲ"

"ဖြေးဖြေးမေးပါကွာ အခုတောင်တက်ဖို့သွားမလို့ အန်တီကိုအကျိုးကြောင်းပြောပြနေတာ"

"ဘာာာ !တောင်တက်ဖို့ !"

"အင်းလေ"

"Ya !ငါကအမြင့်ကြောက်တယ်ကွ မင်းငါ့ကိုအသေသတ်မလို့လား Joon""

"မဟုတ်ရပါဘူးကွာ ကြောက်ရင်ကိုယ်ရှိတာပဲကို"

Joonရဲ့ကိုယ်ရှိတာပဲကိုဆိုတဲ့စကားအောက်မှာHopeတစ်ယောက်အနဲငယ်ကြောင်အသွားခဲ့မိတယ် ဘာလို့Joonကတစ်မှကိုယ်လိုမသုံးနှုန်းဖူးဘူးလေ ဒါကနှစ်ယောက်ကြားကပထမဆုံးJoon သူ့ကိုသူသုံးနှုန်းလိုက်တဲ့နာမ်စားလေးပေါ့

~~~ မူပိုင်~~~ (Completed)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant