ထယ်တစ်ယောက်အိပ်ရာကမထချင်တာနဲ့ရစ်စိန်လုပ်နေတဲ့သူလေးကိုပွေ့ချီကခေါ်သွားဖို့လုပ်နေချင်ဖြစ်သည်။

"ဒီတိုင်းခေါ်သွားမို့လေ"

"ပြန်ချပေး ပြန်ချပေး လိုက်ခဲ့မယ်လို့ မျက်နှာသစ်အဝတ်စားလဲပြီး အင်္ကျီတွေထည့်ရအုံးမယ်လေ"

"အင်္ကျီတွေကOmmaတို့ပြင်ဆင်ပေးပြီးပြီ မျက်နှာသစ်ပြီးထွက်ခဲ့ မောင် မင်းဝတ်ဖို့အင်္ကျီအဆင်သင့်လုပ်ထားပေးမယ် သွားသွား"

ထယ်တွန်းပိုမှုကြောင့်ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားရပေမဲ့ဒီအဖြစ်ပျက်ကိုJiminတစ်ယောက်နားလည်လိုက်မည်မဟုတ်ချေ

"ဘာလဲ ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ အိမ်မက်များလား"

"ဖြန်း"

"အာ့"

"အိမ်မက်မဟုတ်ဘူးပဲ "

အိမ်မက်မဟုတ်ကြောင်းကိုအတည်ပြုပြီးပြီဆိုတော့ လက်တစ်ဖက်ကလဲသွားတိုက်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလဲ ခုနကသူ့အိမ်မက်ဟုတ်မဟုတ်စမ်းသပ်ခံလိုက်ရတဲ့တင်ပါးလေးကိုပြန်ပွတ်နေရပေသည်။

အကုန်လုံးသိမ်ဆည်းစားသောက်ပြီးထွက်လာခဲ့လိုက်တာအခုဆို အင်းချွန်းလေဆိပ်တောင်ရောက်ရှိလို့လာခဲ့ပေသည်။

"သားတို့ဂရုစိုက်နော် သားဂျီအရမ်းဆိုးမနေနဲ့နော်"

"Omma"

"ညီမကလည်း သားဂျီကအဲ့လောက်မဆိုးပါဘူး သားထယ်နော်ဂျီလေးကိုစိတ်ချမ်းသားအောင်ထား"

"Nae..."

"အဲ့တာဆိုOmmaတို့သွားတော့မယ် အချိန်ကလဲနီးပြီဆိုတော့ ပြန်နှင့်တော့မယ်နော်"

"Nae..."

Kim Ommaနဲ့Park Ommaလဲထွက်ပြီးမကြာခင်မှာတင်သူတို့ရဲ့ဂျယ်ဂျူးသို့အစောကြီးထွက်ခွာတော့မယ်ယာဥ်ရဲ့အချက်ပေးကြားသည်။

"သွားရအောင်"

"အင်း"

လေယာဥ်ပေါ်ထိရွှေစိတ်တော့ညိုးနေတဲ့ဂျီလေးကိုထယ့်မှာအသဲတယားယားဖြစ်နေသည်။

"ဂျီလေးဘာဖြစ်နေတာလဲမျက်နှာကလဲဆူပုတ်နေရော"

"ဂျယ်ဂျူးသွားတာဒီလောက်အစောကြီးထစရာလို့လို့လား"

~~~ မူပိုင်~~~ (Completed)Where stories live. Discover now